เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 523

ตอนที่ 523 ฉินหงเหยียน : ฉันยินดีจะเป็นพี่น้องกับซูมู่ชิง!

คิดไม่ถึงเลยว่าหลายปีที่ผ่านมา สามคนพี่น้องโดนส่งไปทดสอบตามที่ต่างๆ ทั่วโลก ไม่ค่อยได้เจอกัน

ตอนเจอกันอีกครั้งกลับกลายเป็นศัตรูกัน!

จู่ๆ เย่เซวียนเองก็พยายามยัดเยียดคุณหนูตระกูลซูที่แสนจะทรงอิทธิพลในเมืองหลวง ทำให้เย่เฉินต้องล่วงเกินตระกูลซู จนเกือบตายในเงื้อมมือคนตระกูลซู

ส่วนเขาเป็นคนที่ว่าร้ายพี่ใหญ่

ดูภายนอกเย่เทียนเหมือนจะเป็นห่วงเย่เฉิน ทำทุกอย่างที่คนเป็นพี่ชายควรจะต้องทำ ถึงขนาดที่ยอมแบ่งทรัพย์สินทั้งหมดให้เย่เฉิน

แต่ลับหลังกลับทำร้ายเย่เฉิน

เย่เฉินไม่เชื่อทั้งเย่เทียนและเย่เซวียน

ต่อให้เย่เทียนเป็นเหมือนที่เย่เซวียนพูด ไม่ได้ใจกว้างแบบนั้น เขาอยากจะครอบครองสมบัติของตระกูลเย่

หรือว่าเย่เซวียนไม่อยากจะครอบครองสมบัติของตระกูลเลยงั้นเหรอ?

ถึงแม้ว่าเย่เฉินยังไม่รู้ว่าความลับของตระกูลเย่คืออะไร แต่เย่เฉินเดาว่ามันเป็นจะต้องเป็นสิ่งที่ล้ำค่ามากกว่าสมบัติและเงินทองใดๆ

เย่เฉินกำมือของฉินหงเหยียน คิดไม่ถึงว่าไม่เจอกันมาหลายวัน มือของฉินหงเหยียน นุ่มนวลกว่าที่ผ่านมา

เย่เฉินกล่าวว่า “หงเหยียน คุณเป็นห่วงงว่าพี่ชายผมจะทำร้ายผม กลัวว่าถ้ามีวันหนึ่งผมสู้เขาไม่ได้ อยากให้ผมมีที่พึ่งในประเทศ ดังนั้นถึงได้ทิ้งผมไปแล้วปล่อยให้ผมแต่งงานกับซูมู่ชิงเหรอ?”

คราวก่อนฉินหงเหยียนโดนเย่เฉินจับมือเอาไว้รู้สึกว่าเป็นเรื่องเมื่อศตวรรษก่อน ฉินหงเหยียนไม่กล้าเชื่อว่าความอบอุ่นที่ได้จากเย่เฉินเป็นเรื่องจริง

ฉินหงเหยียนพยักหน้ารับ “ฉันเป็นแค่ผู้หญิงที่มาจากครอบครัวธรรมดาทั่วๆ ไปไม่เหมือนซูมู่ชิงที่บ้านมีอำนาจและอิทธิพล ปกป้องคุณได้ ถ้าคุณอยู่กับฉันแล้วพี่ใหญ่ของคุณทำร้ายคุณ ฉันจะเป็นตัวถ่วงของคุณ แต่ถ้าคุณแต่งงานกับซูมู่ชิงก็จะไม่เหมือนกัน ท่านซูเองก็มีอิทธิพลแล้วยังสามารถดูแลความปลอดภัยให้คุณได้ด้วย”

เย่เฉินซาบซึ้ใจอย่างมาก ฉินหงเหยียนเองเป็นห่วงตนเอง คิดเผื่อเขาตลอดเวลา

ก่อนหน้านี้ตอนที่เย่เฉินล้มละลาย แกล้งทำเป็นไม่มีเงิน ฉินหงเหยียนก็คอยช่วยเหลือเขา จนตอนนี้ก็ยังเป็นแบบนี้อยู่

ผู้หญิงที่ทุ่มเทเพื่อตนเองทั้งหมด จะไปหาจากไหน!

ก่อนหน้านี้เย่เฉินมักจะชอบเอาหวังเจียเหยามาเปรียบกับฉินหงเหยียน ตอนนี้จะเอาหวังเจียเหยามาเปรียบเทียบกับฉินหงเหยียนได้ยังไง!

เย่เฉินสัมผัสเสี้ยวหน้าของฉินหงเหยียนอย่างซาบซึ้งใจแล้วกล่าวเสียงหวาน “หงเหยียน ทำไมคุณถึงได้โง่แบบนี้นะ ทำไมต้องเสียสละตัวเองเพื่อผมด้วยอีกอย่างวันที่ผมแต่งงานกับซูมู่ชิง คุณยังให้คนส่งต่างหูเพชรนั่นมา แล้วยังจะคำพูดนั้นของคุณ…”

ในตอนนั้นเองฉินหงเหยียนก็ฝากคำพูดนี้ออกมา ขอให้คุณมีความสุข!

หลังจากที่เย่เฉินเห็นแล้วเกือบจะร้องไห้ออกมา รู้สึกเหมือนว่าเป็นเหมือนลายมือของฉินหงเหยียนเลย!

และในตอนนี้เองเย่เฉินก็หยิบกล่องที่ประณีตออกมาจากในกระเป๋าเสื้อ แล้วหยิบเอาต่างหูเพชรที่แพงที่สุดในโลกคู่นั้นออกมาจากในกล่อง

ฉินหงเหยียนตื่นตระหนกอย่างมาก “ทำไม…คุณถึงเอาของขวัญที่ฉันเอาให้คุณกับคุณหนูซูมาทำไม?”

เย่เฉินกล่าว “ยังจำได้ไหม? ตอนนั้นคุณหมั้นกับสวี่ฉู่หมิง ผมไปหาคุณที่เมืองเสินเฉิงก็เอาต่างหูคู่นี้ไปด้วย ต่างหูคู่นี้เป็นของที่ผมให้คุณ ผมเคยบอกแล้วว่ามีแค่คุณเท่านั้นที่คู่ควรจะสวมต่างหูนี้”

ฉินหงเหยียนส่ายหน้า “ไม่เอาค่ะ ฉันไม่ใช่ภรรยาของคุณ คุณหนูซูต่างหากที่เป็นภรรยาของคุณ ต่างหูคู่นี้ก็แพงมากด้วย คู่ควรกับลูกคุณหนูอย่างคุณซูนะคะ คุณยกให้ฉันแบบนี้แล้วถ้าคุณซูรู้เข้าล่ะก็ จะต้องไม่พอใจแน่ คุณรีบเก็บไปเลยนะคะ แล้วเอากลับไปคืนหล่อน”

คิดไม่ถึงว่าฉินหงเหยียนจะเป็นห่วงกลัวเย่เฉินทะเลาะกับซูมู่ชิง

เย่เฉินกล่าว “ซูมู่ชิงรู้ว่าผมเอาคุ้มหู้คู่นี้มาเจอคุณ หล่อนยินยอมให้ผมยกต่างหูให้คุณ”

ฉินหงเหยียนตกใจ “คุณพูดอะไรนะคะ? หล่อน… หล่อนรู้เหรอ? งั้นหล่อนไม่โกรธเหรอ?”

เย่เฉินส่ายหน้า “ซูมู่ชิงเป็นผู้หญิงที่ดี หล่อนให้อภัยผมแล้วรู้ว่าผมไม่สามารถลืมคุณได้ หงเหยียนคุณ… ยินดีจะเป็นพี่น้องกับซูมู่ชิงไหมครับ?”

ฉินหงเหยียนพอจะฟังออกว่าเจตนาของเย่เฉินคืออยากให้หล่อนและซูมู่ชิงเป็นภรรยาของเขา!