เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 550

ตอนที่ 550 พอร์ช 888!

ก่อหนน้านี้เย่เฉินเคยเห็นโทรศัพท์ไอโฟน 18 ของเย่เซวียน ทำให้รู้ว่านี่คือเทคโนโลยีโฮโลแกรม

แต่ว่าเย่เฉินไม่เข้าใจว่าภาพและตัวหนังสือที่ปรากฏตรงหน้าเขาหมายความว่าอะไรกันแน่

เย่ฉงไห่จึงอธิบาย “ชื่อด้านบนนี้คือชื่อสถานที่ ล้วนแต่เป็นทำเลของธุรกิจลับๆ ของที่บ้านเรา หลานแค่กดนิดหน่อย หรือสั่งมัน มันก็จะนำทางหลานไปเองโดยอัตโนมัติ ทั้งหมดนี้เป็นเทคโนโลยีขั้นสูง ปู่เองก็ไม่เคยใช้ เหอะๆ คนรุ่นใหม่อย่างพวกหลานน่าจะใช้ได้เร็ว”

เย่เฉินพยักหน้าด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม คุณปู่อายุใกล้จะ 80 แล้ว แต่เขาใช้สมาร์ทโฟนมาเป็นเวลาหลาย 10 ปีก่อนนี้แล้ว

น่าจะทันสมัยกว่าคนแก่อายุ 80 ปีทั่วๆ ไป

เย่เฉินเก็บภาพที่ฉายแล้วตั้งใจว่าอีกเดี๋ยวค่อยๆ ศึกษา

เย่ฉงไห่จึงกล่าวว่า “หลานเก็บแหวนวงนี้ให้ดีๆ ถ้าครอบครองแหวนแห่งความลับของตระกูลเรา หลานจะสามารถไปได้ทุกฐานของตระกูลเรา แล้วทางที่ได้อย่ายกแหวนให้ใคร เพราะมันสัมผัสกับผิวหนังของหลานแล้ว ถ้าคนอื่นสวมแหวนจะทำการโจมตีคนสวมใส่คนใหม่ ถ้าหลานอยากให้เมียหลานใส่ ก็ต้องเพิ่มบันทึกพันธุกรรมก่อนล่ะ”

เย่เฉินพยักหน้ารับ

เย่ฉงไห่กล่าวต่อ “เอาล่ะ ตอนนี้หลานเป็นทายาทของตระกูลเย่เราแล้ว ตอนนี้ปู่มีภารกิจอยากจะมอบหมายยให้หลาน”

เย่เฉินตั้งใจฟัง “ครับ คุณปู่สั่งมาได้เลยครับ!”

เย่ฉงไห่ “ไม่กี่เดือนข้างหน้า จะเป็นงานประชุมใหญ่ที่จัดกันปีละครั้ง ในงานประชุมเมื่อปีก่อนได้ตระกูลพัคจากเกาหลีกับตระกูลมิยาโมโตะจากตระกูลญี่ปุ่นเป็นแกนนำหลัก พวกเขาก็เอาแต่โจมตีพวกเราสงสัยในความสามารถของพวกเราตระกูลเย่ ปีนี้พวกเขาจะต้องด่าเรามากกว่าเดิมด้วย ดังนั้นปู่อยากให้หลานกลับไปที่เอเชีย ลองช่วยปู่หาความผิดปกติของพวกเขา ได้ยิดนมาว่าตระกูลพัคกับตระกูลมิยาโมโตะล้วนแต่แอบคัดเลือกคนที่ประเทศจีนอย่างลับๆ ไม่รู้ว่าพวกเขาทำแบบนี้ไปมีเป้าหมายอะไร หลานช่วยคิดให้ปู่หน่อย”

เย่เฉินรีบรับรองทันที “วางใจได้เลยนะครับ คุณปู่ ผมจะต้องสืบให้ได้ว่าพวกเขาเล่นตุกติกอะไร! ตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป ผมจะไม่ยอมให้ตระกูลไหนมาดูถูกตระกูลเย่อีก ตระกูลพัคและตระกูลมิยาโมโตะก็อย่าหวังว่าจะได้ครองเอเชียคนเดียว!”

เย่ฉงไห่มองอย่างอิ่มเอมใจ “ดีมาก ปู่ตั้งความหวังเอาไว้กับหลานสูงมากนะ หลานลองไปดูๆ ฐานลับของตระกูลเย่ดู จะได้เข้าใจทำความเข้าใจกับเทคโนโลยีลับๆ ของที่บ้านเรา แล้วค่อยกลับไปที่จีนนะ ”

“ครับ!”

……

เย่เซวียนโดนพาตัวไปอย่างรวดเร็ว เขาไม่ได้แตะต้ออาหารสักนิดเดียวก็โดนพาตัวไปยังพื้นที่สงครามแล้ว จนเย่เซวียนโอดครวญ ว่าผู้เป็นปู่ไม่รักหลานชายในสายเลือดคนนี้แม้แต่น้อย

ก่อนหน้านี้เย่เฉินเองก็เคยรู้สึกเช่นเดียวกัน แต่หลังจากที่รู้ความลับของตระกูลแล้ว เขาถึงได้เข้าใจว่าลำบากของผู้เป็นปู่ ในฐานะที่ตระกูลเย่เป็นหนึ่งในแปดตระกูล ที่ดูไปแล้วเหมือนจะรุ่งเรืองยิ่งใหญ่และครอบครองเทคโนโลยีที่ล้ำหน้ากว่าโลกไปหลายสิบปี

แต่ว่าในทั้งแปดตระกูลใหญ่ ตระกูลเย่กลับไม่ใช่ตระกูลแถวหน้า แถมตอนนี้ยังโดนตระกูลพัคจากเกาหลีและตระกูลมิยาโมโตะจากญี่ปุ่นเล่นงาน อาจจะโดนเตะออกนอกรายการแปดตระกูลได้ทุกเมื่อ

ทันทีที่ตระกูลเย่โดนขับไล่จะไม่ใช่เป็นแค่เรื่องเล็กๆ แล้ว

เพราะเทคโนโลยีที่ตระกูลเย่มี ความลับที่พวกเขารู้ ตระกูลที่เหลือไม่มีทางปล่อยพวกเขาไปเฉยๆ แน่

ถ้าพูดให้หนักเลยก็คือ ยากจะรับรองว่าพวกเขาจะไม่ฆ่าใครตาย!

ที่เย่ฉงไห่อยากจะส่งเย่เซวียนไปสงครามใจจะขาด นั่นเพราะอยากให้เขารีบมาสานต่องานใหญ่ แบ่งเบาภาระของที่บ้าน เผื่อว่าจะกอบกู้สถานการณ์ในด้านนี้ของตระกูล

“น้องสาม อย่าลืมส่งยุนอามาให้พี่ด้วยล่ะ แล้วก็ให้หล่อนสวมชุดพยาบาลมานะ!”

เย่เซวียนตะโกนใส่เย่เซวียนเสียงดังก่อนจะโดนพาตัวขึ้นเครื่องบิน

สีหน้าเย่เฉินเก้อเขิน แม่หนูน้อยยคนนั้นเพิ่ง 15 ขวบ พี่จะให้แม่หนูคนนั้นเล่นบทนางพยาบาลแล้วเหรอเนี่ย?

แต่พอเย่เซวียนพูดแบบนี้ เย่เฉินก็สงสัยขึ้นมาตงิดๆ ว่าแม่นางฟ้าตัวน้อยคนนั้นสวมชุดดพยาบาลแล้วจะเป็นยังไง…

เย่เฉินโทรหาซูมู่ชิงเพื่อสอบถามสถานการณ์ของหล่อน แล้วบอกหล่อนว่าตนเองใกล้จะกลับเมืองแล้วเพื่อจะได้ไปพบหล่อนกับฉินหงเหยียน

หลังจากนั้นเย่เฉินก็เปิดแหวนแห่งความลับ แล้วเห็นสัญลักษณ์รูปรถ แล้วกดมันทันที จากนั้นระบบนำทางก็ทำงานทันที

“โรงงานรถยนต์เหรอ?”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)