เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 97

ฟางเชาเห็นหลิ่วอวี่เจ๋อส่งบุหรี่ให้ตนเองก็ชะงักไป

หลิ่วอวี่เจ๋อดูถูกเขามาตลอด แต่ก่อนตนเองส่งบุหรี่ให้อีกฝ่าย หมอนี่ยังไม่รับบุหรี่จากเขาด้วยซ้ำไป

วันนี้ทำไมหลิวอวี่เจ๋อถึงได้เป็นฝ่ายส่งบุหรี่ให้เขาได้?

หรือว่าไอ้คนเจ้าชู้หลิวอวี่เจ๋อจะเกิดชอบพอหวังเจียเหยาเข้า?

ฟางเชาเอื้อมมือไปรับบุหรี่แล้วกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ไม่ใช่แค่สาวงามลำดับหนึ่งของอวิ๋นโจว หล่อนน่ะสวยที่สุดในเอเชียแล้วด้วยซ้ำ! ฉันฟางเชาเองถือว่าได้แอ้มสาวๆ มาจำนวนนับไม่ถ้วน ตั้งแต่ไหนแต่ไรมายังไม่เคยเจอผู้หญิงที่สวยกว่าหวังเจียเหยาเลย! ไม่ได้จะโม้นะ แต่ผู้หญิงทั้งเทียนไห่รวมกันก็ยังไม่ได้แค่หัวแม่โป้งหล่อนด้วยซ้ำ!”

รอยยิ้มหลิ่วอวี่เจ๋อค่อยๆ แปลกพิกลไปแล้วกล่าว “ไปสิ ไปคุยกันที่วิลล่าของฉัน”

หลิ่วอวี่เจ๋อขับรถเบนซ์รุ่นจีคลาสพาฟางเชาไปที่วิลล่าเฝ่ยชุ่ยอันเป็นบ้านของเขา

วิลล่าแห่งนี้ถูกออกแบบโดยสถาปนิกชาวต่างชาติ ตัวบ้านเป็นสไตล์ยุโรป วิลล่าทุกหลังเป็นวิลล่าสองชั้นและมีห้องใต้ดินหนึ่งชั้น รวมไปถึงมีสวนส่วนตัวด้วย

อย่างไรเสียฟางเชาก็เป็นลูกคนรวย มาถึงที่นี่จึงไม่ได้เหมือนบ้านนอกเข้าเมือง มองไปมองมา เขาเพียงแค่กล่าวชมสั้นๆ เท่านั้น “ตกแต่งได้ดีเลยนี่”

เมื่อทรุดตัวนั่งลงบนโซฟา จู่ๆ ฟางเชาก็เห็นอัลบั้มรูปพรีเวดดิ้งวางอยู่ด้านบน เขาหยิบขึ้นมาดูแล้วตกใจไปเล็กน้อย “นี่มันภาพพรีเวดดิ้งของฉันกับเจียเหยาไม่ใช่เหรอ?”

ตอนนั้นฟางเชากับหวังเจียเหยาแต่งงาน พวกเขาย่อมต้องเชื้อเชิญคนตระกูลหลิ่ว ฟางเชาจึงได้สั่งทำอัลบั้มภาพพรีเวดดิ้งของพวกเขาแล้วส่งให้คนตระกูลหลิ่วพร้อมการ์ดแต่งงาน

ทำไปเพื่อโอ้อวดคนตระกูลหลิ่วเท่านั้นเองว่าตนเองได้สมรสกับภรรยาที่สวยขนาดไหน

ใครจะไปรู้ว่าในวันแต่งงาน คนตระกูลหลิ่วจะไม่มาแม้แต่คนเดียว ขนาดอั่งเปายังไม่ให้ด้วยซ้ำ

ฟางเชารู้ว่าตระกูลหลิ่วไม่อยากไปมาหาสู่กับตระกูลฟาง เดิมคิดว่าคนบ้านนี้จะโยนอัลบั้มภาพพรีเวดดิ้งที่ส่งมาให้ทิ้งลงถังขยะไปเสียอีก!

คิดไม่ถึงว่าหลิ่วอวี่เจ๋อจะเอาอัลบั้มนี้มาเก็บรักษาเอาไว้ที่บ้าน!

เมื่อเปิดอัลบั้มภาพ เห็นท่าทางงดงามยิ่งยวดของหวังเจียเหยาในภาพ ฟางเชาก็อดถอนหายใจไม่ได้

เป็นสาวงามมากทีเดียว!

น่าเสียดายที่ตอนนี้ครอบครัวของฟางเชาใกล้จะถังแตก ผู้หญิงที่สวยแบบนี้ไม่มีทางเป็นของเขาอีกแล้ว!

ฟางเชารู้ว่าที่หลิ่วอวี่เจ๋อเก็บอัลบั้มพรีเวดดิ้งไว้ต้องเป็นเพราะชอบหวังเจียเหยาแน่ เขาจึงถามอีกฝ่าย “เป็นยังไงล่ะ ไอ้น้อง เมียเก่าฉันสวยใช่ไหมล่ะ?”

หลิ่วอวี่เจ๋อสั่งคนรับใช้รินเหล้าสองแก้ว โดยเขาถือเองแก้วหนึ่งแล้วกล่าวด้วยรอยยิ้ม “คิดไม่ถึงว่าเมืองเล็กๆ อย่างอวิ๋นโจวจะมีผู้หญิงที่สวยมากแบบนี้”