เกิดอีกคราเป็นชายาตัวร้าย(มีEbook) นิยาย บท 131

ถังฮูหยินแสร้งทำสีหน้าตื่นตระหนกเมื่อได้รับคำอธิบายจากหมอจวง

“ฮูหยินใหญ่ขอรับ ข้าน้อยเกรงว่าอาการของฮูหยินผู้เฒ่าอาจจะทรุดลงในคืนนี้ จึงจะให้หลานเอ๋อร์ศิษย์ของข้าคอยอยู่ดูอาการในคืนนี้นะขอรับ”

ในใจของถังหนิงหวงรู้สึกปิติอย่างยิ่ง ความพยายามตลอดหลายเดือนของนางเห็นผลแล้ว อาการป่วยกระเสาะกระแสะของท่านแม่ได้รับการรักษาจากหมอในเมืองหลวงถึงสามคนสุดท้ายก็....ถึงแก่กรรม ช่างเป็นเรื่องราวที่สมเหตุสมผลยิ่งนัก!

ท่านหมอจวงกับอาหม่าขอตัวกลับหลังจากที่ฮูหยินผู้เฒ่าดื่มยาต้มโดยมีถังฮูหยินและเผยหนิงเอ๋อร์เดินไปส่งที่หน้าประตู พวกนางสองแม่ลูกแสร้งรำพึงรำพันถึงอาการเจ็บป่วยของฮูหยินห่วงเยวียนราวกับห่วงใยอย่างมาก

“ท่านย่าอาการหนักมากเลยหรือเจ้าคะท่านหมอ?”

“ขอรับ! ท่านอ่อนแรงจนดูท่าจะไม่ไหวแล้วขอรับ”

สีหน้าปริวิตกของท่านหมอจวงทำให้ถังฮูหยินอดตื่นเต้นมิได้ หมอวัยชรามองแววตาของสะใภ้ใหญ่ที่ดูเหมือนจะมีร่องรอยสาสมใจฉายขึ้นวูบหนึ่งด้วยความสลด หดหู่....การมีลูกหลานอกตัญญูช่างเคราะห์ร้ายนัก!

“ขอบคุณท่านหมอมากๆ ที่อุตส่าห์มาดูแลท่านแม่ให้พวกเราอยู่ไม่ขาด นี่ถือว่าเป็นสินน้ำใจที่ท่านอุตส่าห์ให้ลูกศิษย์อยู่ดูแลท่านแม่ข้าในคืนนี้” ถังหนิงหวงหันไปหยิบเอาถุงเงินที่กระซิบบอกสาวใช้ผู้หนึ่งให้ไปหยิบมาแล้วยื่นให้กับหมอจวง

ท่านหมอรับเอาไว้แล้วแสร้งยิ้มแย้มพอใจ “ขอบคุณขอรับฮูหยิน! ข้าน้อยหวังว่าอาการของฮูหยินผู้เฒ่าจะผ่านพ้นคืนนี้ไปได้ด้วยดี”

ถังฮูหยินดีใจจนรีบล่ำลาท่านหมอแล้วกลับเดินกลับเรือน

“ท่านแม่...ที่หมอจวงพูดหมายความว่ายังไงหรือเจ้าคะ?” เผยหนิงเอ๋อร์ทำหน้าฉงน นางรู้เพียงท่านย่าผู้ลำเอียงรักใคร่แต่เผยมู่ซีล้มป่วยลง ตัวนางมิได้สนใจท่านย่าอยู่แล้วจึงได้แต่แสร้งทำห่วงใยต่อหน้าผู้อื่น ทั้งๆ ที่คร้านจะเดินมาดูแล ถ้าท่านแม่ของนางไม่เคี่ยวเข็ญล่ะก็...นางไม่คิดจะสนใจสักนิด

ถังฮูหยินหันมาหยิกแขนบุตรสาว “ก็หมายความว่าท่านย่าของเขาอาจจะอยู่ไม่พ้นคืนนี้น่ะสิ!”

“โอ๊ย! ท่านแม่ ท่านจะหยิกข้าทำไมกัน?”

“เจ้าอย่าซักไซ้มาก หากคืนนี้ในเรือนท่านย่ามีเสียงเอะอะเจ้าต้องรีบออกมาดูเข้าใจหรือไม่?”

“ท่านย่ากำลังจะตายหรือเจ้าคะ?” น้ำเสียงของเผยหนิงเอ๋อร์ตระหนกเล็กน้อย

นางได้ยินท่านแม่บ่นเรื่องที่ท่านย่าไม่ยอมมอบอำนาจในการดูแลจวนให้สักที กระทั่งเผยมู่ซีตาย ท่านย่าล้มป่วยลง ท่านแม่จึงได้ถือโอกาสเข้าดูแลทรัพย์สินและบ่าวรับใช้ในเรือนทั้งหมด ยามนั้นท่านแม่ของนางได้ทำการขับไล่คนรับใช้หลายคนที่จงรักภักดีกับท่านย่าและเผยมู่ซีออกจากจวน โดยที่ท่านพ่อเองก็ทำตัวไม่รู้ไม่ชี้ รวมถึงการที่ท่านแม่สั่งให้คนทั้งจวนเรียกว่าคุณหนูใหญ่และสวมรอยเป็นคู่หมั้นคนต่อไปขององค์ชายสิบห้าแทนที่พี่สาวต่างมารดาที่รถม้าตกเขาตายไป

“จุ๊ๆ เจ้าเงียบหน่อยสิ! หากผู้ใดได้ยินเข้าจะหาว่าเจ้ากับแม่สาปแช่งท่านย่ากลายเป็นว่าเราสองคนอกตัญญูไปเสียอีก”

“ตกลงว่าท่านย่าป่วยเป็นอะไรหรือท่านแม่?”