เกิดอีกคราเป็นชายาตัวร้าย(มีEbook) นิยาย บท 165

ชิงหลานยังคงคอยติดตามความเคลื่อนไหวในจวนสกุลเผยอยู่ด้วยใจจดจ่อ ไม่นานก็มีข่าวว่าฮูหยินคนใหม่ของใต้เท้าเผยจู่ๆ ก็สิ้นสตินอนแน่นิ่งไป คนทั้งจวนล้วนวิ่งกันให้วุ่น ฮูหยินผู้เฒ่าเผยให้เรียกหาท่านหมอจวงในทันทีทว่าก็ยังไม่รู้ชัดว่าฉิวเจียงซือเป็นอันใดไป?

“ท่านทั้งสองขอรับ! ข้าเป็นเพียงหมอยาธรรมดาเท่านั้นหาได้เชี่ยวชาญด้านการรักษาพิษไม่ ครั้งก่อนเป็นเพราะความบังเอิญที่ข้าเคยรู้จักดอกกักวิญญาณจึงได้ทำการรักษาฮูหยินผู้เฒ่าได้ แต่ครั้งนี้ข้าน้อยไม่รู้จริงๆ ว่าฮูหยินใหญ่นางเป็นอะไร?”

“ข้าคิดว่านางงูพิษถังหนิงหวงถูกเนรเทศไปแล้ว ภายในจวนนี้จะสงบสุขเสียอีก ไม่คิดเลยฮูหยินใหญ่ก็จะมาเป็นเช่นนี้”

ในขณะที่ฮูหยินผู้เฒ่ากำลังคร่ำครวญ ใต้เท้าเผยดูร้อนรนด้วยความเป็นห่วงภรรยาเอก อนุหมิวที่ยืนอยู่ด้านหลังทำหน้าสาสมใจ บุตรชายของนางออกไปร่ำเรียนที่สำนักเค่อเฉิงพอดีจึงมิได้อยู่วุ่นวายไปด้วย

“ท่านหมอจวง หากท่านรักษาไม่ได้เช่นนี้จะให้นายท่านไปหาผู้ใดมารักษา ฮูหยินใหญ่เล่า?” ปากของนางก็แสร้งพูดเหมือนจะห่วงแต่ความจริงในใจของนางพึงพอใจยิ่งนัก...นี่ล่ะ! ใครใช้ให้ฉิวเจียงซือข้ามหน้าข้ามนางไปเล่า? เป็นแค่อนุภรรยาลำดับสองก็ไม่ควรจะได้เป็นฮูหยินเอก ที่จริงแล้วผู้ที่ควรได้เลื่อนตำแหน่งขึ้นไปควรจะเป็นนางต่างหาก! ทั้งหลายต้องโทษนายท่าน...ใต้เท้าเผยลำเอียงเอง หากหมดฉิวเจียงซือไป นางก็ต้องกลายเป็นฮูหยินใหญ่ในครานี้!

“ข้าเองก็จนใจ พวกท่านลองไปหาหมอท่านอื่นที่เชี่ยวชาญในการรักษาพิษเถอะขอรับ ยามนี้ชีพจรของนางอ่อนมาก หากไม่รีบรักษาข้าเกรงจะมีอันตราย”

สายสืบที่แฝงกายเป็นบ่าวผู้หนึ่งอยู่ในจวนสกุลเผยรีบส่งข่าวนี้ให้ชิงหลานได้รู้ นางกับมู่เยี่ยนฟางจึงได้ทำทีเหมือนเข้าไปเยี่ยมเยียนฮูหยินผู้เฒ่าแต่ที่จริงต้องการไปดูอาการของฉิวฮูหยิน พ่อบ้านสกุลเผยสีหน้าเศร้าสลดรีบนำตัวสตรีทั้งสองเข้าไปพบ ฮูหยินผู้เฒ่าที่นั่งเฝ้าดูอาการฉิวฮูหยินโดยมีเผยสือถงนั่งหน้าเสียอยู่ข้างๆ

“ท่านย่า ท่านแม่ของข้าจะฟื้นคืนเมื่อใดขอรับ?”

“เรื่องนี้คงบอกได้ยาก หากไม่มีหมอเก่งๆ มาช่วยดูว่าแม่ของเจ้าเป็นโรคอะไรกันแน่? เห็นทีพวกเราคงหมดความหวัง”

เผยสือถงที่ถูกตามตัวเร่งด่วนมาจากห้องเรียน ด้วยความที่ท่านหมอจวงไม่อาจจะรับรองความปลอดภัยของฮูหยินใหญ่ได้ ฮูหยินผู้เฒ่าจึงให้คนไปตามเผยสือถงมาคอยอยู่ข้างเตียงมารดา ใต้เท้าเผยเองก็รู้สึกหวาดหวั่นอยากจะเฝ้าดูอาการของภรรยา ทว่าในวังหลวงมีคำสั่งให้เข้าเฝ้าอย่างเร่งด่วนจึงมิอาจขัดพระราชโองการ ชิงหลานกับมู่เยี่ยนฟางที่ฟังเหตุที่เกิดในจวนเผยแล้วก็หันมาสบตากัน

....เหตุร้ายที่คาดไว้เกิดขึ้นจนได้...

ยังไม่ทันจะคิดหาหนทางในการรักษาฉิวเจียงซือได้ บ่าวที่เฝ้าหน้าประตูก็หน้าตาตื่นมาแจ้งให้พ่อบ้านได้ทราบว่าเกิดเหตุร้ายกับคุณชายรองที่ถนนหว่านชาน อนุหมิวได้ยินว่าบุตรชายถูกทำร้ายบาดเจ็บก็หน้าซีดยืนโงนเงนแทบทรุดลงพื้น

“เสี่ยวลู่เป็นอะไรไป? ผู้ใดกันคิดทำร้ายบุตรชายของข้า?” นางร่ำร้องพลางวิ่งออกไปหน้าเรือน ร่างของเผยเฝิ่นลู่ถูกหามมาในเปลสนาม เลือดอาบไปทั้งตัว ท่านหมอจวงที่ยังมิได้กลับไปก็รีบกระวีกระวาดเข้ามาดูอาการ

“เร็วเข้า! รีบพาคุณชายเข้าไปในห้อง!”

“ท่านหมอ! ท่านหมอ! อย่าให้ลูกชายข้าเป็นอะไรไปเชียวนะ เขาเป็นทายาทของสกุลเผยท่านต้องดูแลให้ดีด้วย!” เสียงร้องของอนุหมิวโหวกเหวกโวยวายจนคนในจวนพลอยตื่นกลัว ท่าทางของนางดูเสียขวัญวิ่งตามบ่าวที่แบกบุตรชายเข้าไปในเรือนขนาดกลางอีกหลัง

ฮูหยินผู้เฒ่ายืนมองอยู่ไม่ไกลนักมือสั่นเทา “หลานชายของข้าถูกคนทำร้ายบาดเจ็บด้วยหรือ? เหตุใดเรื่องร้ายๆ ต้องมาเกิดกับจวนเผยพร้อมๆ กันด้วยเล่า?”

ชิงหลานไม่เชื่อว่านี่เป็นเหตุบังเอิญ นางเริ่มสงสัยในตัวสองพี่น้องบุตรของถังหนิงหวง วันนี้คนทั้งสองไม่อยู่ที่จวนพอดีราวกับนัดแนะกันเอาไว้

“ฮูหยินเจ้าคะ ข้าน้อยคิดว่าอาการของฮูหยินใหญ่น่าจะไปเชิญน้องสาวของท่านหมอเกามาตรวจดูเจ้าค่ะ ข้าได้ยินมาว่านางเป็นหมอที่เชี่ยวชาญด้านการรักษาพิษ ข่าวลือว่านางเคยไปช่วยรักษาคนชั้นสูงในวังหลวงมาแล้ว ยามนี้เป็นโชคของท่านที่นางเดินทางมาเมืองหลวงพอนี้ ยามนี้ประจำอยู่ที่โรงหมอของโรงหมอเกาเจ้าค่ะ”