เกิดอีกคราเป็นชายาตัวร้าย(มีEbook) นิยาย บท 173

จินวั่งซู่ที่ได้ฟังทีแรกเพียงว่าซิวฮูหยินสะกดรอยตามใต้เท้าจื้อถึงกับหูผึ่ง

“นางหึงหวงใต้เท้าจื้อด้วยหรือ?”

“ข้าดูท่าทางนางเหมือนเป็นอย่างนั้นนะเจ้าคะ” มู่เยี่ยนฟางผงกศีรษะรับ

“อา...เห็นทีเรื่องนี้ท่าจะสนุกซะแล้ว!”

จินวั่งซู่จินตนาการบรรเจิด เขาเริ่มเห็นเค้าลางบางอย่างที่น่าสนใจระหว่างคนทั้งสาม “ที่เจ้าว่าซิวฮูหยินไปสอบถามแม่สื่อเรื่องของคุณหนูรองเผย นางอาจจะคิดหาทางให้เผยหนิงเอ๋อร์รีบแต่งงานไปเสียให้พ้นทางรักของนางก็เป็นได้!”

“ถ้าเช่นนั้น...ข้าเห็นจะต้องลงมือก่อน” ชิงหลานเอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ขณะนั้นมือปราบหนุ่มจั๋วเหรินหาวก้าวเท้าเข้ามาในห้องพอดี

“เจ้าจะทำอันใดหรือ?”

“ศิษย์พี่! ท่านมาได้เวลาพอดี มา มา นั่งตรงนี้ฟังข้าอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดก่อน”

จั๋วเหรินหาวทำหน้าเหรอหราเมื่อเห็นคนทำสามพยักหน้าพร้อมกัน เขานั่งลงเก้าอี้ที่ว่างด้านขวามือของคุณชายจิน ชิงหลานลุกจากเก้าอี้ของนางมายังกระดานที่มีกระดาษขึงไว้ ก่อนจะหยิบพู่กันขึ้นมาเขียนชื่อของคนทั้งสาม จื้อซุ่นซี ซิวซีชวนและเผยหนิงเอ๋อร์ แล้วก็เริ่มการบรรยายความสัมพันธ์อันซับซ้อน

“เจ้าคิดว่าซิวฮูหยินยังคงรักใคร่ในตัวใต้เท้าจื้องั้นหรือ?”

“ข้าว่าใช่!” มู่เยี่ยนฟางยกมือขึ้นยืนยัน

“ข้าก็คิดว่าใช่! ในเมื่อพวกเขาเคยเป็นคู่รักกันมาก่อนก็อาจจะยังมีเยื่อใยหลงเหลืออยู่ ท่านลองคิดดูสิว่าหากในครั้งนั้นนางแต่งงานกับท่านพ่อของข้าด้วยความจำใจ สุดท้ายกลับมาพบกับใต้เท้าจื้ออีกครั้ง”

“เจ้าจะบอกว่าถ่านไฟเก่าของพวกเขาคุงั้นหรือ?”

ชิงหลานกับมู่เยี่ยนฟางลุกขึ้นตบมือคนละครั้งพร้อมกันเกิดเสียงดังลั่น

โพ๊ะ!

“อ๊ะ! แบบนั้นล่ะ...ศิษย์พี่ ท่านสรุปได้ตรงใจข้า”

“แล้วที่เจ้าว่าเจ้าจะชิงลงมือก่อน เจ้าคิดจะทำสิ่งใด?” จินวั่งซู่ยังคงข้องใจในคำพูดของชิงหลานก่อนหน้านี้

“ข้าก็จะทำให้นางสมหวังกับใต้เท้าจื้อน่ะสิ!”

คุณชายจินกับมือปราบจั๋วทำหน้าเหวอ

“หากนางคิดจะแต่งกับใต้เท้าจื้อ นางก็เป็นได้แค่อนุภรรยา จะเหมาะสมกับฐานะของนางหรือ?”

ชิงหลานตวัดสายตาขวับกลับมายังจินวั่งซู่ “ยังคิดเรื่องความเหมาะสมไปไย? นางลักลอบเล่นชู้กับคนผู้นั้นแล้ว หากยังคิดจะแต่งไปเป็นฮูหยินของผู้อื่นจะเป็นการยุติธรรมกับเจ้าบ่าวหรือเจ้าคะ?”

“จริงของเจ้า! หากว่ามีผู้เปิดโปงเรื่องนี้ในภายหลัง สกุลเผยคงอับอายแทบแทรกแผ่นดินหนี เมื่อครั้งเรื่องของถังหนิงหวงก็ทำให้ใต้เท้าเผยไม่กล้าสู้หน้าผู้คนไปแล้วคราหนึ่ง หากเรื่องนี้แพร่ออกไปคงแทบจะเอาปี๊บคลุมหัว จะว่าไปในหมู่บุรุษในเมืองหลวงข้าก็เคยได้ยินคำนินทาเรื่องของนางกับคุณชายหลายคน เพียงแต่นางไม่เคยถูกจับได้คาหนังคาเขาเท่านั้น”