เกิดอีกคราเป็นชายาตัวร้าย(มีEbook) นิยาย บท 172

ชิงหลานกับมู่เยี่ยนฟางแอบดูใต้เท้าจื้อกับเผยหนิงเอ๋อร์ที่ยืนอาลัยอาวรณ์กันอยู่ข้างรถม้าคันที่จอดแอบเอาไว้มิดชิด ทั้งสองกอดหอมยื้อยุดกันไปมาอยู่ครู่หนึ่ง เผยหนิงเอ๋อร์จึงผละออกและเดินหลบไปเรียกรถม้าที่ด้านหน้า

“พวกเขาเป็นชู้รักกันนี่เจ้าคะ?”

“อืม...ใต้เท้าจื้อมีภรรยาและบุตรอยู่เต็มเรือน เผยหนิงเอ๋อร์คบคนเช่นนี้น่ากลัวนัก” ชิงหลานได้รับข่าวจากสายสืบมาแล้วว่าจื้อซุ่นซีผู้นี้มีเอี่ยวในกิจการมากมายทั่วเมืองหลวง ที่น่าสงสัยก็คือหอโคมเขียวเถื่อน “เดี๋ยวเรารอให้รถม้า ใต้เท้าจื้อออกไปก่อนดีกว่า”

นับว่าชิงหลานคิดถูก...เพราะพอรถม้าของใต้เท้าจื้อจากไป ซิวฮูหยินกับเจียวมี่ก็ออกมายืนมองดูท้ายรถม้าคันนั้นอยู่ไม่ได้จุดที่ชิงหลานกับมู่เยี่ยนฟางซ่อนตัวอยู่นัก

“นายหญิง ท่านคิดจะทำเช่นใดเจ้าคะ?”

“ไปสืบดูก่อนว่านางมีโอกาสจะหมั้นหมายกับผู้ใด? ข้าจะไม่ยอมให้นางได้แต่งงานเข้าตระกูลดีๆ เป็นเด็ดขาด!”

เมื่อสองนายบ่าวเดินตามกันออกไปถนนด้านหน้า ชิงหลานกับมู่เยี่ยนฟางซุ่มซ่อนอยู่ถึงกับหันไปสบตากันด้วยความมึนงง

“ซิวฮูหยินก็ตามใต้เท้าจื้อมาเหมือนเราหรือเจ้าคะ?”

“นั่นน่ะสิ! ดูเหมือนพวกเขาจะสนิทกันมากกว่าที่เราคิดเสียอีก”

มู่เยี่ยนฟางไม่อยากจะคิดอกุศลแต่นางรู้สึกตะหงิดๆ ว่าซิวฮูหยินเหมือนจะหึงหวงใต้เท้าจื้อ “เหตุใดข้าจึงรู้สึกเหมือนได้กลิ่นเปรี้ยวๆ จากสตรีสองคนเมื่อครู่นี้ล่ะเจ้าคะ?”

“นั่นน่ะสิ! เรื่องนี้ดูไม่ธรรมดาซะแล้ว พวกเราตามไปดูพวกนางสักหน่อยดีกว่าว่านางไปหาผู้ใด?”

ซิวซีชวนนั่งรถม้าไปถึงร้านค้าใหญ่บนถนนไฉ่ฟู่ ซึ่งเป็นย่านการค้าหรูหรา ละแวกนั้นมีร้านของแม่สื่อใหญ่ที่นางคุ้นเคยดีผู้หนึ่ง ครั้นนางย่างเท้าเข้าไปพูดคุยอยู่ไม่นานก็เฉไฉชวนคุยเรื่องของพระคู่หมั้นขององค์ชายสิบห้า แม่สื่อสวีได้ยินก็หัวเราะร่วน

“ข้านึกว่าท่านจะไม่สนใจเรื่องซุบซิบนินทาในรั้วในวังเสียอีก ข้าได้ยินมาว่าองค์ชายสิบห้าทรงพาท่านอ๋องเก้าเสด็จไปหักหน้าตระกูลเผยถึงจวนเพราะไม่ยอมรับเผยหนิงเอ๋อร์ คุณหนูรองไปอภิเษกแทนเผยมู่ซี ตระกูลเผยหน้าแหกแต่ก็ยังหน้าด้านไม่ยอมรับเรื่องนี้อยู่อีก ล่าสุดไม่รู้เกิดเหตุใดขึ้นในจวนสกุลเผย? ใต้เท้าเผยถึงได้ให้คนไปวาดรูปเผยหนิงเอ๋อร์เพื่อให้ออกหาบุรุษที่เหมาะสมให้นาง”

ซิวฮูหยินแสยะยิ้มเล็กน้อยก่อนกลบเกลื่อนด้วยการยกพัดขึ้นปิดริมฝีปาก “ว่าแต่...พวกท่านหาบุรุษที่เหมาะสมกับนางได้หรือยังล่ะ?”

“เอ๋? เห็นจะยากอยู่สักหน่อยนะเจ้าคะ ในเมื่อครอบครัวนางร้องแรกแหกกระเชอว่าจะได้หมั้นกับองค์ชายแล้วถูกปฏิเสธมา ท่านก็รู้ว่าตระกูลใหญ่ๆ ก็ย่อมกลัวคำครหาไม่กล้ารับนางไว้ หนำซ้ำแม่ของนางยังต้องโทษเนรเทศด้วยข้อหาวางยาพิษฆ่าแม่สามีอีก ท่านคิดว่าผู้ใดยังจะกล้ารับนางเข้าเรือนเล่า?”

“หาครอบครัวขุนนางระดับกลางก็ได้นี่?” ซิวซีชวนแกล้งแหย่เพราะอยากจะรู้ว่าเผยหนิงเอ๋อร์จะมีโอกาสได้แต่ให้สกุลใด

“ข้าก็พยายามแล้วนะ ทำทีท่าว่าจะสนใจนางอยู่สองสามสกุลล่ะ ยามนี้มีคนยอมรับแต่งกับนางก็นับว่าเป็นโชคแล้วเจ้าค่ะ” แม่สื่อสวียกพัดปิดปากหัวเราะร่วน ความจริงนางก็พอจะรู้มาอีกว่าเผยหนิงเอ๋อร์ผู้นี้มีชื่อเสียในเรื่องบุรุษด้วย เพียงแต่สิ่งที่ไม่ดีของลูกค้าที่ยังเป็นความลับนางก็ไม่ควรจะเปิดเผย

“นางเคยมีคู่รักอยู่บ้างหรือไม่?”

“หือ! เรื่องนี้ข้าก็ไม่ได้สอบถามนะเจ้าคะ?” แม่สื่อสวีพยายามตอบไปเลี่ยงๆ นางไม่อยากจะโกหกแต่ก็ไม่อยากจะพูดเรื่องของเผยหนิงเอ๋อร์มากไปกว่านี้เพราะใต้เท้าเผยเองก็เสนอจ่ายให้นางอย่างงามหากหาตระกูลที่น่าพึงพอใจให้แต่งคุณหนูรองออกไปได้