มู่เยี่ยนฟางถูกคู่หมั้นหนุ่มประคองลงจากรถม้า นางหลับตาทว่ายังสามารถเคลื่อนไหวตามคำบอกของจงเหยียนได้
“ถึงจวนของเจ้าแล้ว แล้วยืนได้หรือไม่?”
คุณหนูมู่พยักหน้าก่อนจะเดินไปตามการประคองทำนองรุนหลังอยู่หน่อยๆ ขององครักษ์หนุ่ม
“เจ้าดูจะไม่ไหวแล้ว เดี๋ยวข้าอุ้มก็แล้วกัน”
นางพยักหน้าอีกครั้งเบาๆ จงเหยียนจึงอุ้มนางขณะหมุนตัวกลับไปมอง
คนที่กำลังลงจากหลังม้าอย่างทุลักทุเล ชิงหลานถูกองครักษ์คอยช่วยประคับประคองเพื่อให้องค์ชายสิบห้าทรงอุ้มนางลงจากหลังม้าได้อย่างปลอดภัย
หงฮูหยินออกมาเห็นสภาพบุตรสาวและชิงหลานในสภาพนั้นก็ตกใจ
“หม่อมฉันถวายบังคมองค์ชาย นี่พวกนางไปทำอะไรกันมาหรือเพคะ? เหตุใดจึงคอพับคออ่อนกันเช่นนี้?”
“พวกนางดื่มสุราที่ไม่คุ้นเคยเข้าไปน่ะสิ! ดื่มแค่นิดหน่อยก็เป็นสภาพนี้แล้ว ข้ากับจงเหยียนจึงนำมาส่งท่าน”
หงฮูหยินรีบร้องบอกให้พ่อบ้านนำเสด็จองค์ชายไปยังห้องนอนของพวกนางจงเหยียนอุ้มร่างของคนรักตามหลังองค์ชายไป ห้องนอนของพวกนางอยู่ติดกันเมื่อชายหนุ่มทั้งสองส่งคนรักของตนเข้าไปห้องแล้ว หงฮูหยินก็เอ่ยด้วยความเกรงพระทัยองค์ชาย
“พรุ่งนี้ตอนเช้าก่อนจะไปสำนักมือปราบ เดี๋ยวข้าจะแวะมาดูนางอีกครั้ง ฝากฮูหยินช่วยดูแลด้วย”
“ไม่ต้องห่วงเพคะ หม่อมฉันเองก็รักหลานเอ๋อร์เหมือนลูกหลานย่อมดูแลอย่างดีอยู่แล้ว”
พ่อบ้านตระกูลมู่หันไปสั่งการสาวใช้เตรียมน้ำแกงสร่างเมาไว้ให้คุณหนูทั้งสอง หงฮูหยินเดินเข้าไปดูบุตรสาวในห้องแรกและเลยไปห้องของชิงหลาน พวกนางสองคนหลับสนิทไม่รู้เรื่องรู้ราวโดยมีสาวใช้ช่วยกันเช็ดหน้าเช็ดตาให้
“พวกเจ้าเปลี่ยนชุดให้คุณหนูกันด้วยล่ะ”
“เจ้าค่ะ”
หงฮูหยินนึกดีใจที่สามีของนางไม่อยู่ มิฉะนั้นสองสาวคงจะถูกเรียกไปอบรมเป็นแน่ ที่เมาน่ะไม่เท่าไหร่? แต่ปล่อยให้บุรุษอุ้มมาส่งถึงห้องนอนนี่ล่ะที่จะทำให้รองแม่ทัพมู่โทสะท่วมฟ้า
เช้าวันต่อมาองค์ชายทรงแวะมาตามที่รับสั่งไว้ หงฮูหยินให้สาวใช้เตรียมปลุกหญิงสาวทั้งสองไว้แล้ว
“แม่น่ะนะ อับอายองค์ชายยิ่งนักที่พวกเจ้าสองคนเมาตัวอ่อนปวกเปียกให้บุรุษอุ้มมาส่งถึงเรือน”
“ไอหยา! ท่านแม่ นี่ข้าขายหน้าถึงเพียงนั้นเทียวหรือ?”
หงฮูหยินใช้พัดกลมชี้มาทางหญิงสาวทั้งสอง
“พวกเจ้านะพวกเจ้า ทำเอาแม่แทบจะมุดแผ่นดินหนี ประเดี๋ยวองค์ชายก็คงจะเสด็จมาถึง พวกเจ้าเตรียมตัวให้ดีเถอะ รีบกินข้าวกินน้ำเสียเล่า!”
ชิงหลานตื่นมาก็รู้สึกหิวจนแสบท้อง นางจึงรีบตักเครื่องเคียงใส่ข้าวต้มรีบกินอย่างรวดเร็ว น้ำแกงสร่างเมาถูกสาวใช้หน้าห้องบังคับดื่มกันตั้งแต่ลืมตาขึ้นแล้ว ดีที่สุราชนิดนี้แม้จะเมามากแต่ก็ไม่เมาค้างหนัก เมื่อท้องเริ่มอิ่มทั้งสองจึงรู้สึกกระปรี้กระเปร่า
ครั้นองค์ชายเสด็จมาถึงก็ไถ่ถามถึงอาการของพวกนาง แล้วก็ชวนพวกนางไปสำนักมือปราบเมืองหลวงเพื่อหารือเรื่องคดี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดอีกคราเป็นชายาตัวร้าย(มีEbook)