เกิดอีกคราเป็นชายาตัวร้าย(มีEbook) นิยาย บท 183

“มา พวกเราเดินไปคุยกันที่ศาลาริมน้ำดีกว่า” อู่ฉางชิงเดินนำอดีตมือปราบเฉาที่ขาพิการต้องอาศัยไม้เท้าค้ำพยุงร่างไปยังจุดที่อยู่ไม่ไกลจากห้องนี้นัก “แผนนี้เรียกว่าสาวงามปราบองค์ชาย”

“เจ้าคิดว่าที่นี่เหมาะจะหลอกคนผู้นั้นมาหรือ?”

“ถูกต้อง! เจ้าดูที่นี่สิ! เป็นพื้นที่ปิดตายที่เหมาะยิ่งนัก หากเราเตรียมคนเอาไว้พรักพร้อม อาวุธเต็มพิกัด คิดหรือว่าคนผู้นั้นจะหนีออกไปได้”

“ดี! ข้าจะคอยซุ่มคุมพลเกาทัณฑ์ช่วยเจ้าเอง”

เสียงการพูดคุยของคนทั้งคู่ค่อยๆ ลอยจางหายไป ชิงหลานได้ยินเพียงเสียงหัวเราะพออกพอใจของคนทั้งคู่

‘เฉาอวิ๋นจือ! ก่อนที่เจ้าจะได้ฆ่าองค์ชาย ข้านี่ล่ะจะส่งเจ้าไปปรโลกเมื่อขอขมาซากศพของเผยมู่ซีก่อน’

ชิงหลานเห็นว่าเฉาอวิ๋นจือยังคงความโหดเหี้ยมอยู่เช่นเดิม ไม่เพียงแต่ฆ่านางในชาติที่แล้ว ซ้ำยังคิดจะพรากชีวิตคนที่นางรักไปอีก...หมดเวลาของเจ้าแล้วเฉาอวิ๋นจือ!

อู่ฉางชิงออกไปข้างนอกพร้อมลูกน้องคู่ใจเพื่อตรวจตราหอโคมเขียวเถื่อนอีกแห่งหนึ่ง หลังจากที่ถูกสำนักมือปราบถล่มหอคณิกาแรกจนช่วยหญิงสาวที่พวกเขาจับมาส่งคืนบ้านได้ทั้งหมด และยังทำการปลดปล่อยหญิงคณิกาที่ถูกบังคับให้ทำสัญญาอยุติธรรมเยี่ยงทาส พวกนางต่างก็ได้รับอิสระ หากผู้ใดสมัครใจทำอาชีพนี้ต่อก็สามารถไปทำงานในหอคณิกาที่ถูกกฎหมายได้

“นายท่านกำชับมาว่า...หอในตรอกนี้เราต้องระวังพวกมือปราบจะเข้ามาลอบสืบข่าวให้ดี ครั้งก่อนมีผู้เห็นองครักษ์ขององค์ชายสิบห้าปลอมตัวมาเป็นลูกค้า ไม่นานพวกมือปราบก็บุกตามมาถล่ม”

“ข้าไม่อยู่พอดี พวกมันไม่รู้จักหน้าองครักษ์กังเฉินน่ะสิ!”

“รูปที่ข้าให้เจ้าไปจ้างคนวาดล่ะ? เอาไปให้พวกมันจดจำใบหน้าไว้ให้ได้ ครั้งนี้อย่าให้พลาดเป็นอันขาด! รอบนี้มีเพียงแปดสิบคน นายท่านบ่นว่าได้เงินน้อย พวกที่ให้ไปออกจับล่อซื้อหญิงสาวชาวบ้านมาก็ทำงานแย่นัก! จนป่านนี้เพิ่งได้มาแค่สิบกว่าคน แล้วจะลอบเปิดหอได้อีกเมื่อใด?”

อู่ฉางชิงใช้วิธีการเปิดหอโคมเขียวเถื่อนแต่ละแห่งไม่ให้ใหญ่เกินไปนักเพื่อหลบเลี่ยงความสนใจของเจ้าหน้าที่ทางการ จากที่เคยมีอยู่ถึงห้าแห่ง ตอนนี้ถูกองค์ชายสิบห้าส่งคนเข้าบุกทลายไปถึงสองแห่งซึ่งเป็นแห่งที่มีหญิงคณิกาและหญิงที่ถูกจับมาใหม่จำนวนมาก

ในย่านจี้ฮุยซึ่งเป็นย่านการค้าที่มีคนต่างถิ่นพลุกพล่านถูกทางการตรวจตราเข้มงวด เขาจึงไม่กล้าลอบเปิดอีก ได้แต่ขยับห่างออกไปอีกสองย่านและอาศัยลูกค้าบอกปากต่อปากเช่นเดิม

จินวั่งซู่กับจั๋วเหรินหาวลอบติดตามคนร้ายมาถึงคฤหาสน์ใหญ่ที่ขังชิงหลานเอาไว้ ทว่าเวรยามแน่นหนาเกินกว่าจะบุกเข้าไปได้ เขาจึงได้แต่รอซุ่มดูอยู่ด้านนอก เมื่อตะวันตกดินคนทั้งสองก็ลอบเข้าไปข้างใน จินวั่งซู่คนตาไว้สังเกตเห็นว่าอาคารที่อยู่ด้านซ้ายมือมีลักษณะการตั้งเทียนตรงตามที่นัดหมายกับชิงหลานจึงชี้ให้มือปราบหนุ่มดู

พวกเขาลอบเข้าไปทางด้านหลัง ใช้มีดสั้นจิ้มหน้าต่างเป็นรูแล้วส่องดูข้างใน เคราะห์ดีที่ชิงหลานถูกขังอยู่เพียงลำพัง นางถูกมัดมือมัดเท้านอนกลิ้งอยู่บนที่นอน เมื่อคนทั้งสองแง้มหน้าต่างหลบเข้าไปหาได้ นางก็ทำปากชี้นิ้วให้พวกเขาระวังเขาที่จะสะท้อนบนหน้าต่างและประตูจนคนภายนอกสังเกตเห็น

“ศิษย์น้อง! เจ้าไม่เป็นไรใช่หรือไม่?”

“พวกเขากำลังวางแผนล่อองค์ชายให้เขามาฆ่า ข้าไม่ได้ยินแผนของพวกเขา อู่ฉางชิงกับเฉาอวิ๋นจืออยู่ที่นี่ทั้งสองคนเลยเชียว”

“อืม...ดี! ข้าจะได้เลื่อนขั้นก็คราวนี้ หากจับพวกมันสองคนได้”