เกิดอีกคราเป็นชายาตัวร้าย(มีEbook) นิยาย บท 229

อาจารย์ลู่ที่มองเห็นองค์ชายสิบห้าใช้กระบี่ทิวาในการต่อสู้กับคนร้ายได้แต่รอให้สองหนุ่มสาวคุยกันเสร็จแล้วจะได้สอบถามลูกศิษย์ของตน หลังจาก ชิงหลานกับองค์ชายสิบห้าทั้งพลอดรักทั้งชื่นชมกระบี่อยู่ด้วยกันนานพอสมควรแล้วก็กลับออกมายังลานหน้าเรือนใหญ่สกุลจงอีกครั้ง

บรรดาสาวใช้และบ่าวสกุลมู่ทยอยกันเดินทางกลับไปหมดแล้วเหลือเพียงพ่อบ้านหยุนเถิงแห่งจวนสกุลชิงที่ยืนควบคุมเจ้าสายลมรอคอยคุณหนูของตนอยู่ เมื่อเห็นองค์ชายเดินเคียงคู่ออกมากับชิงหลานก็อึกอัก

“องค์ชาย ยามนี้หยุนเถิงกลายเป็นพ่อบ้านคนใหม่ของจวนสกุลชิงแล้วนะเพคะ”

หยุนเถิงที่แสดงความเคารพองค์ชายแล้วก็ได้แต่ก้มหน้าไม่กล้าถามว่าคุณหนูของตนจะขี่เจ้าสายลมกลับหรือจะขี่ม้าตัวเดียวกันกับองค์ชาย

“ให้นางกลับกับเปิ่นหวางเถอะหยุนเถิง ยามนี้เปิ่นหวางก็เท่ากับเป็น บุตรเขยของใต้เท้าชิงไปครึ่งตัวแล้ว”

“พะยะค่ะ”

สองหนุ่มสาวจึงพูดคุยกันเบาๆ บนหลังม้า ด้านหน้ามีองครักษ์วังพยัคฆ์ขาว ส่วนด้านหลังมีขบวนคนรับใช้นำโดยหยุนเถิงและเหล่าลู่ตามไป เมื่อผ่านช่วงมุมกำแพงคฤหาสน์ใหญ่ๆ ที่มืดๆ หมิงเฉิงอวี่จะอาศัยจังหวะนั้นก็ลงหอมแก้มหญิงคนรักจนชิงหลานอดจะทักท้วงไม่ได้

“องค์ชาย เดี๋ยวองครักษ์เห็นเข้านะเพคะ”

“ไม่เห็นน่า…ข้าดูแล้วว่าตรงนี้มืด ไม่มีคนเห็นแน่”

กว่าคนทั้งสองจะไปถึงจวนสกุลชิง สาวน้อยก็ถูกหอมแก้มทั้งซ้ายทั้งขวาไปนับสิบครั้ง

“ถ้าคราวหน้าองค์ชายเสด็จมาส่งเช่นนี้อีก หม่อมฉันคิดว่าควรให้องครักษ์ถือคบเพลิงนำหน้าสักเจ็ดแปดคนนะเพคะ”

“ข้าอุตส่าห์ไม่พูดเรื่องนี้แล้ว เจ้ายังรู้ทันอีก หากให้พวกเขาถือคบเพลิงมาด้วยมุมมืดพวกนี้ก็ไม่มีประโยชน์น่ะสิ”

ชิงหลานเพิ่งรู้ว่าตนเองเสียรู้ให้กับหมิงเฉิงอวี่เสียแล้ว นางใช้มือเคาะลงบนแขนของชายหนุ่มเบาๆ “ร้ายกาจนักเพคะ”

“ข้ามีโอกาสได้อยู่กับเจ้าแค่ยามนี้นี่นา เดี๋ยวก็ต้องกลับไปสืบอีกว่ากลุ่มที่หวังฆ่าปิดปากจงเหยียนคือคนของผู้ใด?”

องค์ชายทรงมองดูหญิงคนรักด้วยความอาลัยอาวรณ์ เมื่อประตูจวนชิงปิดลง ชิงหลานกับเหล่าลู่และเจิงอิ่งรีบเข้าไปพูดคุยกันอย่างลับๆ เหล่าลู่ตื่นเต้นที่ได้เห็นกระบี่ทิวาอีกครั้งรีบซักไซ้ถึงที่มา

“ที่แท้กระบี่ทิวาที่หายไปหลายสิบปีก็ตกอยู่ในมือของหมิงฮ่องเต้นี่เอง เห็นทีข้าต้องหาโอกาสไปตรวจลมปราณขององค์ชายเสียหน่อย”

“ตรวจทำไมเจ้าคะท่านพี่?” เจิงอิ่งที่นั่งอยู่ใกล้ๆ หันไปสอบถาม

“หากว่าปราณขององค์ชายสามารถรับปราณสายของจอมยุทธ์ลู่เข้าไปได้จึงจะถ่ายทอดวิชากระบี่ทิวาราตรีได้น่ะสิ!”

ชิงหลานได้ยินก็รู้สึกเป็นกังวล “แล้วหากรับไม่ได้ล่ะเจ้าคะ?”

“หลานเอ๋อร์ หากกระแสลมปราณเดิมขององค์ชายไม่เข้ากับแนวทางของสายเรา กระบี่ทิวาก็คงเป็นได้แค่กระบี่ที่แข็งแกร่งสำหรับองค์ชายเท่านั้นเอง”

“ศิษย์พี่จั๋วจะสามารถใช้กระบี่ร่วมกับข้าได้หรือไม่เจ้าคะ?”

“ปัญหาคือจั๋วเหรินหาวจะผสานจิตใจเป็นหนึ่งเดียวกับเจ้าได้หรือไม่? หากพวกเจ้าสองคนทำได้ก็ย่อมจะได้กระบี่ทั้งสองร่วมกันได้”

ข้างฝ่ายองค์ชายหมิงเฉิงอวี่เมื่อเดินทางเข้าไปยังสำนักองครักษ์เสื้อแพรในเช้าวันต่อมาก็ทรงขมวดคิ้ว กังเฉินกราบทูลยืนยันว่าคนร้ายทั้งหมดในงานแต่งงานของจงเหยียนนั้นมิได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับใต้เท้าจื้อแต่อย่างใด?