เกิดอีกคราเป็นชายาตัวร้าย(มีEbook) นิยาย บท 244

ในเรือนร้างหลังนั้นมีร่องรอยว่าเคยมีคนมาพำนักอยู่ช่วงเวลาหนึ่ง เหล่ามือปราบที่ติดตามมาช่วยกันตรวจตราจนทั่วเรือน จินวั่งซู่เดินไปดูประตูเล็กด้านหลังที่มีอยู่ใกล้ลำคลองขนาดใหญ่ ดินบริเวณนั้นจึงอ่อนนุ่มจนเกิดรอยเท้า ได้ง่าย

“พวกมันหนีไปทางด้านนี้ ดูแล้วน่าจะสักหกถึงเจ็ดคนได้!”

“รีบตามไปเร็ว!” จั๋วเหรินหาวสั่งการมือปราบทั้งหมดให้ออกไปตามทิศทางที่จินวั่งซู่ประเมิน

รอยเท้าพวกนั้นหายไปตรงบริเวณท่าน้ำขนาดเล็ก

“ตรงนี้น่าจะเคยมีเรือผูกไว้ พวกมันคงหนีข้ามฝั่งไปแล้ว โน่นแน่ะ! เรือแจวลำที่พวกมันใช้”

“ข้าว่าไม่ต้องตามแล้วล่ะ!” ชิงหลานยิ้มน้อยๆ

“ทำไมเล่า?”

“หากว่าเป็นจื้อจื่อชงจริงๆ ไม่นานเขาก็ต้องติดต่อกับใต้เท้าจื้อพวกเราจะตามให้เหนื่อยไปทำไม? ไปรอจับตาดูต้นทางมิดีกว่าหรือ?”

“หลานเอ๋อร์พูดมีเหตุผลนะขอรับ คุณชายจิน”

“อืม...จริงอย่างเจ้าว่า...อย่างไรเสียพวกเขาก็ต้องติดต่อกันอยู่แล้ว สู้ดีไปรอตามรอยจากต้นทางจะดีกว่า”

คนทั้งหมดจึงเดินทางกลับเมืองหลวง จั๋วเหรินหาวจึงสั่งให้สายสืบไปคอยลอบสังเกตที่จวนสกุลจื้อ

ข่าวองค์ชายสิบห้าทรงบาดเจ็บหนักแพร่สะพัดด้วยฝีมือเขียนข่าวของจินวั่งซู่ นอกจากจะได้ขายข่าวอย่างล้นหลามแล้ว ยังได้ช่วยองค์ชายในการวางแผนล่อสิบหกกระบี่ที่รอดชีวิตให้ออกมาด้วย หมิงเฉิงอวี่เสด็จกลับไปรักษาตัวต่อที่วังพยัคฆ์ขาวโดยมีฮ่องเต้กับฮองเฮาทรงแปลงโฉมเป็นขันทีกับนางกำนัลในวังหลวงออกมาเยี่ยม หมิงเฉิงอวี่ ชิงหลานและจินวั่งซู่จึงได้กราบทูลเหตุการณ์ให้ทั้งสองพระองค์ได้ทรงทราบ

“ข้าเองก็ไม่อาจบุ่มบ่ามตัดสินโทษผู้ใดได้ หากว่าพวกเจ้าไม่อาจหาหลักฐานความผิดที่ชัดเจนของพวกเขาได้ เห็นทีจะจับกุมสองพ่อลูกนี้ลำบาก”

“จื้อจื่อชงได้รับบาดเจ็บ อีกไม่นานต้องติดต่อมาหาบิดาแน่นอนพะยะค่ะ”

หมิงฮ่องเต้ตรัสถามถึงผลการชันสูตร องค์ชายสิบห้าจึงทรงกราบทูลว่าคนพวกนั้นล้วนเป็นนักโทษอุกฉกรรจ์จากแคว้นใกล้เคียงทั้งสิ้น

“คนพวกนี้เป็นผู้มีวรยุทธ์สูงแต่เป็นนักโทษประหารที่แหกคุกมาจากแคว้นเหลียนและแคว้นผิง คาดว่าจื้อจื่อชงจะไปช่วยคนพวกนี้มาเพื่อใช้ทำงาน พะยะค่ะ”

“ข้าวางใจเจ้ากับเจ้าเก้าให้จัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย ส่วนพิธีสมรสพระราชทานก็จัดตามกำหนดเดิม วันนั้นอาจจะต้องให้ทหารของชินอ๋องมาช่วยอารักขาพวกเจ้า”

“ขอบพระทัย พะยะค่ะ”

ชิงหลานเองก็ยอบกายขอบพระทัยสองพระองค์ด้วยเช่นกัน ในเมื่อทราบว่าพระอนุชามิได้บาดเจ็บร้ายแรงอย่างที่เป็นข่าว ฮ่องเต้และฮองเฮาจึงเดินทางกลับวังหลวง

จงเหยียนกับมู่เยี่ยนฟางได้ข่าวก็รีบรุดมาเข้าเฝ้าองค์ชายสิบห้าที่วังพยัคฆ์ขาว องค์ชายจึงรับสั่งให้จงเหยียนหายป่วยได้เพราะยามนี้สิบหกกระบี่ถูกกำจัดไปเกือบครึ่งแล้วและจื้อจื่อชงก็กำลังหนีตาย