เกิดอีกคราเป็นชายาตัวร้าย(มีEbook) นิยาย บท 71

“มิใช่ว่าข้าอยากจะบีบบังคับเจ้า! สิบห้า...เจ้าดูสิ! ขุนนางโลภมากพวกนั้นต่างอยากจะได้เจ้าเป็นลูกเขยกันทั้งนั้น แต่ละวันก็คอยส่งภาพสาวงามเข้ามาไม่ขาด..ราวกับว่าข้าเป็นพ่อของเจ้าอย่างนั้นล่ะ”

แม้ฮ่องเต้จะตรัสราวกับรำคาญม้วนภาพมากมายเบื้องหน้าเสียเต็มประดาแต่พระอนุชาทั้งสามกลับรู้สึกว่านี่เป็นกิจกรรมที่ทรงโปรดปรานยิ่งนัก คือ แกล้งผู้ใกล้ชิด! หมิงเฉิงอวี่รีบกราบทูลทันควัน

“ฝ่าบาท หม่อมฉันว่าพระองค์ให้ขันทีขนเอาไปเผาเสียก็สิ้นเรื่องพะยะค่ะ”

“ฮ่าๆ ทำเช่นนั้นไม่ได้! ข้าเป็นฮ่องเต้ย่อมต้องหาข้ออ้างที่ฟังขึ้นมาจัดการพวกเขา หากข้าสั่งให้คนเอาไปเผา พวกเขาก็จะพากันนินทาว่าข้าป่าเถื่อนเอาแต่ใจน่ะสิ!”

ชินอ๋องพระอนุชาลำดับห้าที่ยืนอยู่เบื้องซ้ายของฮ่องเต้ส่ายพระพักตร์เบาๆ

“มิใช่ว่าทรงเป็นเช่นนั้นอยู่แล้วหรือพะยะค่ะ?”

ท่านอ๋องเก้ากับองค์ชายสิบห้าได้แต่อมยิ้ม พวกเขาทั้งสองมิกล้าต่อปากต่อคำกับฮ่องเต้อย่างที่ชินอ๋องทำ เป็นเพราะชินอ๋องเป็นแม่ทัพใหญ่ปกป้องแคว้นหมิงและราชบัลลังก์ช่วยหมิงเฟยหลงมาตั้งแต่ขึ้นครองราชย์ ในคราวที่ฮ่องเต้ทรงสิ้นไร้ทายาทคิดจะยกบัลลังก์มังกรให้กับชินอ๋อง ทว่าชินอ๋องกลับมิได้ทรงต้องการ ภายหลังหมิงฮ่องเต้จึงได้ทรงอภิเษกหลวนฮองเฮาและมีพระโอรส ชินอ๋องก็ยังคงยืนยันที่จะช่วยค้ำราชบัลลังก์ให้กับพระนัดดา...ด้วยเหตุนี้ชินอ๋องจึงทรงเป็นผู้เดียวที่ถกเถียงกับหมิงฮ่องเต้ได้อย่างไม่เกรงกลัว

“ชินอ๋อง หากข้าไม่ยอมรับภาพสาวงามพวกนี้เอาไว้ เจ้าคิดว่าเมื่อใดเจ้า สิบห้าของพวกเราจึงจะยอมอภิเษกสมรสเล่า? ว่าที่เจ้าสาวคนแรกตายด้วยอุบัติเหตุ น่ากลัวขนาดนั้น มีเรื่องซุบซิบเข้าหูข้ามาว่าบางทีองค์ชายสิบห้าอาจจะมีชะตากินเจ้าสาว ข้าจำต้องเร่งรีบพิจารณาหาพระชายาใหม่ให้แก่เขาโดยเร็ว เจ้าคิดว่าข้าไม่หวังดีหรือไร?”

ชินอ๋องเห็นสายพระเนตรของฮ่องเต้แล้วมิทรงเชื่อถือเท่าใดนัก พี่สามของพวกเจ้าได้ชื่อว่าเป็น ‘มังกรขาวจอมเจ้าเล่ห์’ ที่ฝ่าฟันขึ้นมาครองบัลลังก์ได้ด้วยความร้ายกาจและเฉลียวฉลาด

หมิงเฉิงอวี่ใช่ว่าจะไม่รู้นิสัยของฮ่องเต้ที่เป็นพระเชษฐา เรื่องการเลือกพระชายานี้ทรงไม่บังคับก็จริงแต่ก็หาวิธีบีบบังคับทางอ้อมอยู่เรื่อย ครั้งที่แล้วก็ผลักดันเกิดสมรสพระราชทาน ครั้งนี้ก็ยังแสร้งไม่รู้ไม่ชี้อ้างเรื่องซุบซิบมาบังคับให้เลือกพระชายาใหม่อีก

“ฝ่าบาท หม่อมฉันอยากไว้ทุกข์ให้คุณหนูเผยสักปีพะยะค่ะ ถึงอย่างไรนางก็ได้ชื่อว่าเป็นพระชายาเอกของหม่อมฉัน? แม้จะยังไม่เข้าพิธีอย่างสมบูรณ์แต่นางก็สิ้นใจในชุดเจ้าสาวนะพะยะค่ะ” วันที่เผยมู่ซีสิ้นชีพนางอยู่ในชุดเจ้าสาวจริงแต่เป็นเพียงการลองชุดเท่านั้น หากใช่วันที่ต้องเข้าพิธีไม่? หมิงเฉิงอวี่คิดว่าตนเองน่าจะหาข้ออ้างได้หมดจดแล้ว

“ธรรมเนียมล้วนเกิดจากคน ในเมื่อนางตายไปแล้ว เจ้าเองก็มิได้ผูกพันอันใดกับนาง? ข้าได้ยินว่าแม้แต่ใบหน้าของนางเจ้าก็มิเคยเห็นใช่หรือไม่? เช่นนี้แล้วเหตุใดต้องอ้างว่าจะไว้ทุกข์ด้วยเล่า? ตระกูลเผยเองก็ยินดีที่จะมอบคุณหนูรองมาอภิเษกเป็นพระชายาเอกของเจ้าแทนคุณหนูใหญ่ ข้าเห็นว่ารูปร่างหน้าตานางก็งดงามเหมาะสม”

ฮ่องเต้ทรงแหย่ในจุดที่องค์ชายสิบห้าทรงไม่ชอบพระทัยอยู่พอดี เมื่อเห็นใบหน้าของพระอนุชาบึ้งตึง เจ้าบัลลังก์มังกรก็ลอบยิ้มทันที พระองค์อยากรู้ว่าครั้งนี้ หมิงเฉิงอวี่จะหาวิธีหลีกเลี่ยงการแต่งงานกับตระกูลเผยได้อย่างไร?

ท่านอ๋องเก้าไม่กล้าออกความคิดเห็นเพราะรู้ว่าฮ่องเต้ทรงกำลังจะกลั่นแกล้งพระอนุชา เมื่อครั้งที่ตนต้องอภิเษกสมรสกับองค์หญิงเชลยศึกจากแคว้นเว่ยที่อ้วนใหญ่ราวกับหมีขาวก็เพราะมังกรขาวเจ้าเล่ห์ตนนี้วางแผนเอาไว้...อ๋องเก้าตกหลุมพรางโดยไม่รู้ตัว เคราะห์ดีที่ภายหลังพระชายาองค์หญิงของตนกลายร่างเป็นหญิงงามอันดับหนึ่งในแผ่นดินทำให้คนทั่วแคว้นล้วนอิจฉาในวาสนา

‘สิบห้าเอ๋ย! ข้าหวังว่าเจ้าจะโชคดีได้แต่งงานกับสตรีที่เจ้ารักเช่นเดียวกับข้า’

ชินอ๋องเห็นน้องคนเล็กไม่กล้าโต้แย้งก็นึกขำจึงทรงอมยิ้มเล็กน้อย หากจะกราบทูลเข้าข้างหมิงเฉิงอวี่ก็เกรงฮ่องเต้จะทรงไม่สบอารมณ์ จึงได้แต่คิดว่าหากน้องเล็กคับขันจริงๆ จะช่วยเหลือ ในหมู่พี่น้องล้วนรู้กันว่าน้องสิบห้ารังเกียจใต้เท้าเผยอย่างยิ่งและมิได้ชื่นชมในความงามของคุณหนูเผยทั้งสองแต่อย่างใด

“ข้าลืมไปว่าเจ้ารังเกียจคนสกุลเผย แต่ว่ายังมีอีกตระกูลหนึ่งที่เพิ่งมาเข้าเฝ้าข้า อ้างว่าเคยมีสัญญาหมั้นหมายกับตระกูลจูเช่นกัน”

เมื่อฮ่องเต้ทรงเอ่ยเช่นนั้นพระอนุชาทั้งสามก็หันมาสบสายพระเนตรกันและกันด้วยความตื่นตระหนก

“ตระกูลใดหรือพะยะค่ะ?” หมิงเฉิงอวี่ดวงพระเนตรสั่นระริก

“ใต้เท้าจื้อกรมมหาดไทย”

“ฝ่าบาท หม่อมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าตระกูลจูคุ้นเคยกับตระกูลจื้อนะพะยะค่ะ” พระขนงสองข้างขององค์ชายสิบห้าแทบจะผูกกัน

“แต่พวกเขามีจดหมายยืนยันคำสัญญาระหว่างท่านยายของเจ้ากับฮูหยิน ผู้เฒ่าตระกูลจื้อ ข้าอ่านแล้วก็ยังไม่เชื่อว่านี่เป็นเรื่องจริง” น้ำเสียงของฮ่องเต้กลั้วเสียงหัวเราะ