เกิดอีกคราเป็นชายาตัวร้าย(มีEbook) นิยาย บท 74

“คดีดอกท้อของเจ้านี่! ดูท่าจะไม่จบง่ายๆ”

“อย่าล้อข้าเลยพี่เก้า แค่นี้ข้าก็ยังไม่หายปวดหัวหรอกนะ”

“ดูท่า ถังฮูหยินกับใต้เท้าเผยจะไม่ยอมรามือง่ายๆ แน่...พวกเขารู้ว่าพันธะของเจ้ากับตระกูลเผยเป็นที่รับรู้ของคนทั่วไป ไม่แน่ว่าวันหน้าอาจจะยัดเยียดบุตรีให้เป็นชายารองของเจ้า”

“ฐานะใดข้าก็ไม่อยากได้คนสกุลเผยมาร่วมวงศ์วาน ท่านก็น่าจะดูออกว่าอย่างสองสามีภรรยาคู่นี้ หากได้เป็นญาติกับคนสกุลหมิงคงจะขี้โอ่ยิ่งกว่าเดิมนัก”

อ๋องเก้าพยักหน้ารับ เขาเองก็ได้ยินคำซุบซิบของใต้เท้าเผยมาไม่น้อย “เกรงว่าคนพวกนี้จะกลายเป็นสุนัขอ้างบารมีพยัคฆ์*น่ะสิ!”

สองพี่น้องสบตากันอย่างมาดหมาย พวกเขาต่างใคร่ครวญว่าจะต้องสกัดสกุลเผยมิให้เข้ามาเกี่ยวข้องกับราชวงศ์ให้จงได้!

องค์ชายหมิงเฉิงอวี่ออกสืบข่าวเรื่องของเกาสงคนขับรถม้าของตระกูลเผยในทางลับ ท่าทีของใต้เท้าเผยและถังฮูหยินดูเหมือนไม่อยากจะให้รื้อฟื้นคดีของเผยมู่ซีขึ้นมากล่าวถึง จินวั่งซู่ผู้ไร้ครอบครัวจึงได้ขันอาสาช่วยเหลือองค์ชายสิบห้าอย่างเต็มที่

“องค์ชายยามนี้พระเชษฐาของพระองค์ล้วนมีบุตรธิดาให้ยุบยับจะเอาเวลาใดมาสนใจช่วยเหลือพระองค์ได้เท่าหม่อมฉันเล่าพะยะค่ะ?”

จริงอย่างที่จินวั่งซู่พูด ฮ่องเต้ยามนี้ทรงมีพระโอรสและพระธิดาองค์น้อยให้คอยดูแล ทรงมีทายาทที่เกิดจากฮองเฮาพระองค์ใหม่หลายพระองค์ทำให้ทรงต้องคอยดูแลอยู่อย่างใกล้ชิด ส่วนชินอ๋องก็มีทายาทตัวน้อยๆ ไม่น้อยหน้า แม้แต่ท่านอ๋องเก้าเองก็มีทั้งโอรสและธิดาให้ต้องเอาใจใส่ ส่วนพี่น้องผู้อื่นก็มิค่อยได้สานสัมพันธ์กันนัก องค์ชายทั้งสิบห้าคนในราชวงศ์หมิงที่เกิดจากอดีตฮ่องเต้ ล้วนเกิดจากมารดาคนละคน บัดนี้ที่เสียชีวิตไปก็มีท่านอ๋องสี่ที่ก่อกบฏเมื่อหลายปีก่อน

“ข้าอยากให้ฮ่องเต้ไปวุ่นวายกับเจ้าสิบสามกับเจ้าสิบสี่บ้าง แต่ก็ไม่เห็นจะทรงสนพระทัย” หมิงเฉิงอวี่ส่ายพระพักตร์เบาๆ

“ก็ทรงทำตัวเสเพลเหมือนทั้งสองพระองค์นั่นสิพะยะค่ะ จะได้ไม่ต้องทรงรับผิดชอบเรื่องยากลำบาก งานก็ไม่ต้องรับ ราชกิจก็ไม่ต้องใส่พระทัย”

“หึ! ข้าจะทำเหมือนพวกเขาได้อย่างไร? ท่านดูเสด็จแม่ข้าสิ! เมื่อใดที่ข้าไปเข้าเฝ้าก็รำพันน้ำหูน้ำตาไหลพร่ำพูดแต่ข้าจะต้องทดแทนพระคุณฮ่องเต้ที่ช่วยให้รอดชีวิต”

จินวั่งซู่อมยิ้ม พระสนมจูเป็นสตรีซื่อๆ ที่เปิดเผยความรู้สึกและมิได้มีเล่ห์เหลี่ยมหรือฉลาดล้ำเช่นสตรีวังหลังผู้อื่น นางเคยถูกกลั่นแกล้งจนเกือบสิ้นชีพในวังหลังแต่เพราะองค์ชายสามหรือฮ่องเต้ในคราวนั้นได้ช่วยชีวิตพระสนมจูและองค์ชายสิบห้าเอาไว้ หมิงเฉิงอวี่จึงต้องถวายชีวิตในการสนองพระคุณของฮ่องเต้

“องค์ชาย พระองค์มีฮ่องเต้เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรถึงเพียงนี้ อนาคตในราชสำนักเรืองรองผ่องใสนะพะยะค่ะ”

“ท่านพูดยังกับไม่รู้จักเสด็จพี่ของข้า! มังกรขาวเจ้าเล่ห์ยามนี้กำลังสนุกกับเรื่องจับคู่ของข้าน่ะสิ! ยิ่งเห็นข้าดิ้นรนหนีการแต่งงานก็ยิ่งสนุก นี่ยังไปรับเอาภาพสาวงามตระกูลต่างๆ มาคอยผลักดันให้ข้าเลือกอยู่เรื่อยๆ เมื่อเช้าก็ส่งมาอีกห้าภาพ ท่านคิดว่าตกลงฮ่องเต้ยังหวังพี่กับข้าจริงหรือ?”

จินวั่งซู่หัวเราะหึๆ ในลำคอ อุปนิสัยของหมิงเฟยหลงฮ่องเต้พระองค์นี้ ขุนนางทุกคนต้องระวังให้มากเพราะทรงเฉลียวฉลาดและเจ้าเล่ห์ยิ่งนัก กับพี่น้องก็มักจะกลั่นแกล้งไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง หากแต่จวนตัวก็อาจจะยอมออกตัวช่วยในจังหวะสุดท้าย ทว่าก็ทำคนใจหายใจคว่ำไปแล้ว!

องครักษ์กังส่งคนไปติดตามหัวหน้ามือปราบหน่วยที่สามแห่งเมืองหลวง เฉาอวิ๋นจือที่ถูกระบุไว้ในจดหมายของเกาสงคนขับรถม้าสกุลเผยว่าเป็นผู้ตามล่าสังหารตน แม้เกาสงจะมิได้ระบุสาเหตุเอาไว้ทว่าหมิงเฉิงอวี่กับจินวั่งซู่ก็เห็นพ้องต้องกันว่าน่าจะเป็นเพราะการตายของเผยมู่ซี!

“ข้าต้องการพิสูจน์ให้แน่ชัดว่าเผยมู่ซีถูกคนพวกใดประสงค์เอาชีวิตกันแน่?”

จินวั่งซู่มองผังผู้ต้องสงสัยที่องค์ชายสิบห้าเขียนเอาไว้ “โอกาสที่เป็นไปได้มากก็น่าจะเป็นแม่เลี้ยงคิดฆ่าลูกเลี้ยงเพื่อหาโอกาสให้ลูกสาวของตนได้เป็นพระชายาเอกแทน”