เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 122

หลักจากนั้นสิบนาที แซคคารีก็กลับมา

“แจส เราจะทำอย่างที่นายพูด แต่เราต้องการนายมาช่วยแนะนำเทรดเดอร์ของเรา”

แซคคารีพูดตรงเข้าประเด็น

“อย่าเสียเวลาไปมากกว่านี้เลยครับ มาเข้าประเด็นกันเถอะ” แจสเปอร์กล่าว

แซคคารีพยักหน้าและออกคำสั่งกับใครคนหนึ่งทันทีเพื่อให้ติดตั้งระบบ

เพราะฉะนั้น แจสเปอร์เริ่มต้นวิดีโอคอนเฟอร์เรนส์กับเทรดเดอร์ของตระกูลลอว์ในงานวิจัยของแซคคารี

“นี่คือ มิสเตอร์เลน จากนี้ไป ผมต้องการให้พวกคุณฟังคำสั่งของเขาโดยไม่มีเงื่อนไข”

หลังจากที่พูดคุยกับเทรดเดอร์ แซคคารีขยับไปด้านข้าง

เทรดเดอร์ต่างมองตากันอย่างงุนงงเล็กน้อยอย่างเห็นได้ชัด

หนึ่งในนั้นมีท่าทางเหมือนผู้จัดการถามด้วยความลังเลว่า “มิสเตอร์ลอว์ คุณไม่พอใจกับการร่วมงานของเราแล้วเหรอครับ?”

แซคคารีพูด “ไม่มีเรื่องไม่พอใจอะไรทั้งนั้น แผนการลงทุนของเราถูกเปลี่ยนแล้วตอนนี้ เพราะงั้นทำอย่างที่ฉันบอกเถอะ พวกคุณยังคงได้รับค่าคอมมิชชั่นเป็นปกติ”

หลังจากกล่าวเสร็จ แซคคารีโบกมือให้แจสเปอร์เริ่มทำการออกคำสั่งได้

แจสเปอร์ซึ่งกำลังมองแนวโน้มของดัชนีฮันเซล เงยหน้าขึ้นและพูดว่า “ปิดสัญญาการซื้อขายตามสถานการณ์ปัจจุบันเดี๋ยวนี้!”

สิ่งที่แจสเปอร์กล่าวคือการขายทุกการสั่งซื้อที่ถือไว้และยอมรับการขาดทุนทั้งหมด

อย่างไรก็ตาม คำสั่งแรกของแจสเปอร์ทำให้เทรดเดอร์ทั้งหลายงุนงงเป็นอย่างมาก

ผู้จัดการพูดอย่างตกตะลึงว่า “ถ้าเราปิดสัญญาการซื้อขายตอนนี้ เราจะขาดทุนกว่า 200 ล้านดอลลาร์ กว่า 200 ล้านดอลลาร์เลยนะ! นายเป็นชาวแผ่นดินใหญ่ใช่ไหม? ถึงจะแลกเป็นซอมเมอร์ดอลลาร์ มันก็ยังมากกว่า 200 ล้านซอมเมอร์ดอลลาร์เลยนะ!”

“ผมบอกว่าให้ปิดเดี๋ยวนี้ไง!” แจสเปอร์ขึ้นเสียง

ตลาดหุ้นเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วเนื่องด้วยดัชนีความผันผวนทุก ๆ วินาที แจสเปอร์จึงไม่ปล่อยให้ใครทำเสียโอกาสด้วยการพูดเรื่องไร้สาระ

ผู้จัดการทำท่าแสยะและพูดว่า “นี่แกจะบ้าหรอ ไอ้เด็กน้อย?”

แจสเปอร์หันหน้ามองไปที่แซคคารี เวลานี้ น้ำเสียงของเขาไม่มีความสุภาพอีกต่อไปในขณะที่เขาพูดอย่างเข้มงวด “มิสเตอร์ลอว์ ผมต้องการให้ทีมเทรดเดอร์ของคุณเชื่อฟังผมอย่างเต็มที่”

แซคคารีมองไปที่ผู้จัดการอย่างเยือกเย็นและพูดว่า “กอร์ดอน เลียม คำสั่งของมิสเตอร์เลนคือคำสั่งของฉัน นายเข้าใจใช่ไหม?”

กอร์ดอนกัดฟันและมองไปยังแจสเปอร์ผ่านทางหน้าจอ จิตใจเต็มไปด้วยการดูหมิ่นสุดขีด

เจ้าหนุ่มคนนี้แค่ยี่สิบกว่า ๆ เท่านั้น ตระกูลลอว์ต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ ที่จ้างเด็กน้อยอย่างเขามาควบคุมการซื้อขาย

อย่างไรก็ตาม กอร์ดอนก็ยังไม่กล้าพอที่จะขัดคำสั่งแซคคารี เพราะฉะนั้นจึงทำได้แค่กัดฟันและพูดว่า “ฉันเข้าใจแล้ว”

ดูเหมือนว่า เหล่าเทรดเดอร์เริ่มทำการปิดคำสั่งหลายคำสั่งของธุรกรรมการเงินหนึ่งพันล้านของตระกูลลอว์

“เราปิดสัญญาการซื้อขายเรียบร้อยแล้ว เราขาดทุนไป 248.64 ล้านกับ 714.63 ล้านฮาร์เบอร์ดอลลาร์ที่เหลืออยู่ครับ” เทรดเดอร์คนหนึ่งรายงาน

แซคคารีทำหน้าบึ้ง แม้ว่าจะเตรียมตัวเรื่องนี้มาแล้ว เขายังคงรู้สึกหงุดหงิดเมื่อได้ยินตัวเลขเหล่านั้น

“รอคำสั่ง ดัสนีฮันเซล ขาขึ้นระยะราว 17,900 จุด เต็มอัตรา”

แจสเปอร์ประกบมือทั้งสองเข้าด้วยกันและวางไว้ใต้คาง เพ่งมองหน้าจอขณะออกคำสั่งที่สอง

แซคคารีเบือนปาก

แนวโน้มของตลาดกำลังเป็นขาลง แต่ทันทีที่แจสเปอร์ถอนธุรกรรมก่อนหน้านั้น เขาวางแผนที่จะเดินยาวโดยทันที

แม้ว่าจะเตรียมใจไว้แล้วสำหรับกระบวนการแบบนั้น เขายังคงรู้สึกหวาดระแวงอยู่ดี

จากมุมมองแนวโน้มของตลาดแล้ว เขากำลังจะเดินสวนทางตลาดโดยสมบูรณ์

กอร์ดอนทนไม่ไหวอีกต่อไปและโวยวายอย่างเดือดดาล

“ไอ้เวรเอ้ย แกรู้เรื่องตลาดหุ้นบ้างไหมวะ!?”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ ไปให้สุด