เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 124

“ฉันควรจะเตรียมทุนเร็วกว่านี้และทำกำไรพิเศษอีกหนึ่งพันล้าน!” แซคคารีแสดงท่าทีเสียดาย

แจสเปอร์กล่าวอย่างใจเย็นว่า “นี่แค่เรียกน้ำย่อย ยังจะมีคลื่นต่อไปเร็ว ๆ นี้ และนั่นจะเป็นโอกาสที่จะกอบโกยกำไรของคุณ อย่างไรก็ตาม มีไม่กี่คนที่หัวเราะได้เมื่อมันเกิดขึ้น”

แซคคารีมองแจสเปอร์ด้วยความรู้สึกผสมปนเปและพูดว่า “ฉันสงสัยจริง ๆ ว่าเธอรู้ล่วงหน้าได้ยังไง”

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่แจสเปอร์ได้ยินคำพูดเหล่านี้

เวนดี้ ชูเลอร์และดอว์สัน ชูเลอร์ก็พูดแบบเดียวกัน

แจสเปอร์ยืนขึ้นพร้อมหัวเราะคิก ๆ และพูดว่า “18,000 จุดเป็นเกณฑ์ที่สำคัญอย่างหนึ่ง เพราะคุณทะลุเกณฑ์นั้นมาได้ มันจะยังเพิ่มสูงขึ้นอย่างน้อยอีกสักสองสามวัน เมื่อราคาแตะ 18,400 จุด หลังจากนั้นคุณค่อยเลือกที่จะปิดการซื้อขาย”

“โอเค ฉันจะบอกให้ทุกคนรู้”

แซคคารีพยักหน้า ในตอนนี้ส่วนของการเงิน เขาได้หมดความสงสัยกับทุกคำพูดของงแจสเปอร์

“มิสเตอร์เลียม อยากให้ผมรอคุณถอดกางเกงในไหม?” แจสเปอร์ถาม มองไปที่กอร์ดอนที่ท่าทางงุนงงทางหน้าจอ

กอร์ดอนดึงสติกลับมาได้ ตัวเขาซีดเป็นสีฟ้าสลับขาว เขาอ้าปากและกำลังจะพูดแต่แจสเปอร์ได้เดินออกจากห้องค้นคว้าไปเรียบร้อยแล้ว

ตอนนี้กอร์ดอนรู้สึกเสียใจมากขึ้นไปอีก

เขาคงบอกได้ว่าเด็กหนุ่มคนนี้ไม่ได้สนใจสักเท่าไหร่อยู่แล้วตั้งแต่แรก!

แซคคารีชำเลืองมองและพูดอย่างเย็นชา “ยื่นหนังสือลาออกกับแฮริสสันด้วยตัวเองซะ อย่างน้อยนายยังสามารถหางานกับบริษัทอื่นได้ แต่ถ้าให้ฉันเป็นคนทำละก็ นายอาจจะต้องเตรียมตัวออกจากเมืองฮาร์เบอร์ไปโดยดี”

เมื่อพูดเสร็จ แซคคารีหันหลังและเดินจากไปโดยไม่มองกอร์ดอนที่ดูไร้วิญญาณเลย

บนโต๊ะอาหารเย็นของตระกูลลอว์เต็มไปด้วยเมนูที่ประณีตและหลากหลาย การผสมผสานรวมกันของทุกสีสัน กลิ่นหอม รสชาติและรูปลักษณ์

แซคคารีพูดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อตอนบ่ายนั้น

แม้ว่าผู้อาวุโสลอว์และแอนนาทราบเกี่ยวกับการลงทุนอยู่แล้ว พวกเขากลับไม่คาดคิดว่าผลลัพธ์จะออกมาเร็วขนาดนี้ นี่ก็นับได้ว่าเป็นอีกหนึ่งชัยชนะของพวกเขา

“ในตอนที่ตลาดเพิ่งปิดนี้ เราได้กำไรมาแล้วถึง 300 ล้านดอลลาร์ ไม่ใช่แค่เราชดเชยส่วนที่ขาดทุนก่อนหน้านี้กว่า 200 ล้านดอลลาร์ แต่เรายังทำกำไรเพิ่มอีก 100 ล้านดอลลาร์”

“ตามที่แจสบอก ถ้าราคาแตะที่ 18,200 จุดได้ กำไรของเราจะแตะประมาณ 600 ถึง 700 ล้านเลยทีเดียว”

ตามที่แซคคารีเล่า เขาได้แต่มองแจสเปอร์อย่างชื่นชม

มันเป็นไปได้อย่างไรที่จะทำกำไรได้อย่างง่ายดายบนโลกใบนี้?

เมื่อเขานึกถึงมัน ตระกูลลอว์เป็นตระกูลใหญ่ซึ่งเป็นเจ้าของธุรกิจใหญ่ ๆ หลายแห่งด้วยเช่นกัน แต่การทำกำไรสุทธิจากหกถึงเจ็ดพันล้านไม่ง่ายเลย

ไม่ต้องพูดถึงแจสเปอร์ที่นั่งจิบกาแฟไปเล่นหุ้นไปด้วยเลย

“ตลาดทุนเต็มไปด้วยความเสี่ยง กำไรเข้ามาง่ายแต่ออกไปง่ายยิ่งกว่า ถ้าไม่มั่นใจเรื่องนี้มากจริง ๆ ผมคงทำอะไรไม่ได้อีกแล้ว” แจสเปอร์กล่าวพร้อมรอยยิ้ม

ผู้อาวุโสลอว์พยักหน้าและพูดว่า “ใช่แล้ว กำไรนั้นสำคัญ แต่สำคัญกว่าที่ต้องมองเห็นความเสี่ยงร่วมด้วย”

ขณะที่ผู้อาวุโสลอว์กล่าวคำพูดเหล่านั้น เขาชำเลืองมองที่แซคคารีและถาม “เฮนรี่อยู่ไหน”

ข้าง ๆ เขา แอนนาตอบกลับว่า “พี่ออกไปข้างนอก และบอกจะกลับบ้านช้าหน่อยน่ะค่ะ”

ผู้อาวุโสลอว์สูดหายใจและพูดว่า “เฮนรี่อายุมากกว่าแจสตั้งสองปี แค่พวกเขาสองคนดูต่างกันมาก”

แซคคารีพูดด้วยท่าทางบูดบึ้ง “ผมจะสั่งสอนเขาให้ดีอย่างแน่นอน”

“แกสั่งสอนมันมากว่ายี่สิบปีแล้ว แกเห็นการเปลี่ยนแปลงบ้างหรือยัง?” ผู้อาวุโสลอว์รู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยอย่างเห็นได้ชัด

“แจสเปอร์ ฉันขอร้องอะไรสักอย่างสิ?”

เมื่อได้ยินผู้อาวุโสลอว์กล่าวแบบนั้น แจสเปอร์จึงรีบพูดว่า “ว่ามาเถอะครับ ผู้อาวุโสลอว์ ผมจะพยายามให้ถึงที่สุดเพื่อช่วยคุณตราบใดที่ยังอยู่ในขอบเขตความสามารถของผม”

“ระหว่างที่เธออยู่ในเมืองฮาร์เบอร์ พาเฮนรีไปกับเธอด้วยสิและช่วยสอนเขาหน่อย เพราะงั้นเขาคงเรียนรู้อะไรสักอย่างสองอย่างจากเธอได้” ผู้อาวุโสลอว์ได้เอ่ยสิ่งที่น่าประหลาดใจออกมา

แจสเปอร์ไม่คาดคิดเลยว่าผู้อาวุโสลอว์จะขอร้องเรื่องแบบนี้ ใบหน้าของเฮนรี เจ้าเด็กบ้านรวย โพล่งขึ้นในหัวของเขา และเขายิ้มอย่างบูดเบี้ยวออกมาทันที “นี่เป็นเรื่องท้าทายที่ยิ่งใหญ่มากสำหรับผมเลยครับ ผู้อาวุโสลอว์”