“ฉันควรจะเตรียมทุนเร็วกว่านี้และทำกำไรพิเศษอีกหนึ่งพันล้าน!” แซคคารีแสดงท่าทีเสียดาย
แจสเปอร์กล่าวอย่างใจเย็นว่า “นี่แค่เรียกน้ำย่อย ยังจะมีคลื่นต่อไปเร็ว ๆ นี้ และนั่นจะเป็นโอกาสที่จะกอบโกยกำไรของคุณ อย่างไรก็ตาม มีไม่กี่คนที่หัวเราะได้เมื่อมันเกิดขึ้น”
แซคคารีมองแจสเปอร์ด้วยความรู้สึกผสมปนเปและพูดว่า “ฉันสงสัยจริง ๆ ว่าเธอรู้ล่วงหน้าได้ยังไง”
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่แจสเปอร์ได้ยินคำพูดเหล่านี้
เวนดี้ ชูเลอร์และดอว์สัน ชูเลอร์ก็พูดแบบเดียวกัน
แจสเปอร์ยืนขึ้นพร้อมหัวเราะคิก ๆ และพูดว่า “18,000 จุดเป็นเกณฑ์ที่สำคัญอย่างหนึ่ง เพราะคุณทะลุเกณฑ์นั้นมาได้ มันจะยังเพิ่มสูงขึ้นอย่างน้อยอีกสักสองสามวัน เมื่อราคาแตะ 18,400 จุด หลังจากนั้นคุณค่อยเลือกที่จะปิดการซื้อขาย”
“โอเค ฉันจะบอกให้ทุกคนรู้”
แซคคารีพยักหน้า ในตอนนี้ส่วนของการเงิน เขาได้หมดความสงสัยกับทุกคำพูดของงแจสเปอร์
“มิสเตอร์เลียม อยากให้ผมรอคุณถอดกางเกงในไหม?” แจสเปอร์ถาม มองไปที่กอร์ดอนที่ท่าทางงุนงงทางหน้าจอ
กอร์ดอนดึงสติกลับมาได้ ตัวเขาซีดเป็นสีฟ้าสลับขาว เขาอ้าปากและกำลังจะพูดแต่แจสเปอร์ได้เดินออกจากห้องค้นคว้าไปเรียบร้อยแล้ว
ตอนนี้กอร์ดอนรู้สึกเสียใจมากขึ้นไปอีก
เขาคงบอกได้ว่าเด็กหนุ่มคนนี้ไม่ได้สนใจสักเท่าไหร่อยู่แล้วตั้งแต่แรก!
แซคคารีชำเลืองมองและพูดอย่างเย็นชา “ยื่นหนังสือลาออกกับแฮริสสันด้วยตัวเองซะ อย่างน้อยนายยังสามารถหางานกับบริษัทอื่นได้ แต่ถ้าให้ฉันเป็นคนทำละก็ นายอาจจะต้องเตรียมตัวออกจากเมืองฮาร์เบอร์ไปโดยดี”
เมื่อพูดเสร็จ แซคคารีหันหลังและเดินจากไปโดยไม่มองกอร์ดอนที่ดูไร้วิญญาณเลย
บนโต๊ะอาหารเย็นของตระกูลลอว์เต็มไปด้วยเมนูที่ประณีตและหลากหลาย การผสมผสานรวมกันของทุกสีสัน กลิ่นหอม รสชาติและรูปลักษณ์
แซคคารีพูดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อตอนบ่ายนั้น
แม้ว่าผู้อาวุโสลอว์และแอนนาทราบเกี่ยวกับการลงทุนอยู่แล้ว พวกเขากลับไม่คาดคิดว่าผลลัพธ์จะออกมาเร็วขนาดนี้ นี่ก็นับได้ว่าเป็นอีกหนึ่งชัยชนะของพวกเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ ไปให้สุด
ต่อหน่อยคร๊าฟ...
รออัพอยู่นะคะ เดือนเศษแล้ว จะมีต่อไหมคะ...