เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 125
สรุปบท บทที่ 125: เกิดใหม่ ไปให้สุด
สรุปเนื้อหา บทที่ 125 – เกิดใหม่ ไปให้สุด โดย ราตรีเยือกเย็น
บท บทที่ 125 ของ เกิดใหม่ ไปให้สุด ในหมวดนิยายสัจนิยม เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย ราตรีเยือกเย็น อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
“เธอไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น ปล่อยให้เขาติดตามเธอและรับอิทธิพลจากเธอมาก็พอ ปล่อยให้เขาเจอโลกแห่งความเป็นจริงบ้าง บอกเขาว่าฉันเป็นคนจัดการเรื่องนี้ และถ้าเขาไม่ฟังเธอละก็ มาบอกฉัน”
แจสเปอร์มองไปที่แซคคารี หวังว่าเขาจะพูดบางอย่างกับเขา
ในท้ายที่สุด แซคคารีพยักหน้าอย่างชื่นชม “ใช่แล้วล่ะ มันถึงเวลาที่เด็กนั่นต้องเผชิญโลกแล้ว”
แซคคารีก็ช่วยเขาไม่ได้ แจสเปอร์ครุ่นคิดและพูดว่า “ถ้าอย่างงั้น ผู้อาวุโสลอว์และมิสเตอร์ลอว์ ผมจะให้สัญญากับพวกคุณตอนนี้ แต่ผมต้องทำให้ชัดเจนว่านายน้อยลอว์กับผมไม่ค่อยชอบขี้หน้ากันเท่าไหร่ เพราะงั้นเราอาจจะทะเลาะกันนะครับ”
แซคคารีพูดว่า “สบายใจได้เลย แอนนาจะไปกับเธอด้วย เฮนรี่กลัวแอนนาเป็นที่สุดและเชื่อฟังทุกอย่างที่เธอพูด และถ้าเขาไม่ทำละก็ มาบอกฉันหรือผู้อาวุโสลอว์ รักวัวให้ผูกรักลูกให้ตี เราปล่อยให้เฮนรี่ทำตัวแบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว”
หลังจากได้รับความไว้วางใจของแซคคารีแล้ว แจสเปอร์ยกแก้วขึ้นและยิ้ม “ดื่มให้กับคุณทั้งสาม ขอบคุณสำหรับการต้อนรับครับ”
ผู้อาวุโสลอว์หัวเราะ ยกแก้วของเขาขึ้นมาและพูดว่า “โอเค พวกเราหวังว่าเธอจะสนุกไปกับมันนะ”
ผู้อาวุโสลอว์แก่ตัวขึ้นมากแล้ว และเขาเดินออกจากที่พบปะเพื่อไปพักผ่อน ในขณะที่คนอื่นยังคงรับประทานอาหารอยู่
แซคคารีดื่มอีกนิดหน่อยกับแจสเปอร์ก่อนจะกลับไปทำงาน
ด้วยความเป็นผู้ดูแลของตระกูลลอว์สาขาใหญ่ แซคคารียุ่งมากกว่าที่คนอื่นคิด ตามที่แอนนาเล่า มีเพียงแค่สองในสิบวันที่แซคคารีจะรับประทานอาหารที่บ้าน
หลังจากมื้อเย็น แอนนาส่งแจสเปอร์ที่โรงแรม
ครั้งนี้ แอนนาขับรถของเธอเอง
ปอร์เช่ 911 รุ่นล่าสุด
ในวงจรของเด็กบ้านรวยในเมืองฮาร์เบอร์ รถคันนี้ถือว่าธรรมดามากแล้ว
ขณะที่นั่งอยู่ในรถ แอนนาหันหลังไปถามแจสเปอร์ว่า “จะว่าอะไรไหม ถ้าฉันจะถามคุณหน่อย?”
“ว่ามาเลยครับ”
แอนนาและแจสเปอร์เพิ่งจะถึงชั้นล่างของโรงแรมในตอนที่ได้ยินเสียงเบรกรถอย่างรุนแรง
แลมโบกินีคันนึงได้จอดขวางตรงกลางถนนพร้อมเปิดหน้าต่างลง ชายหนุ่มและใบหน้าอันหล่อเหลากำลังจ้องแจสเปอร์อย่างไร้ท่าที
“เจ้านี่มันเป็นใคร แอนนา?” ชายที่นั่งอยู่ในแลมโบกินีถามอย่างเย็นชา
“เพื่อนของฉันค่ะ” แอนนาขมวดคิ้ว แล้วเธอก็หันหลังและยิ้มให้แจสเปอร์ “ให้ฉันพาคุณไปข้างบนไหม?”
แจสเปอร์คงบอกได้ว่าแอนนาไม่ได้ต้องการทำอะไรสักอย่างกับชายหนุมคนนี้อย่างชัดเจนและกล่าวด้วยความเกรงใจ “ถ้างั้น รบกวนด้วยครับ”
แอนนาหัวเราะคิกคักและเดินเข้าไปในลอบบี้โรงแรมกับแจสเปอร์
ประตูรถเปิดขึ้น และเซน แลนแคสเตอร์ลงจากรถ รีบวิ่งเข้าไปในลอบบี้ด้วยท่าทางอับเฉาเพื่อจะไล่ตามเขาทั้งสองคน
“ฉันไม่สนหรอกนะว่าแกจะเป็นใคร แต่ฉันขอเตือนแกว่า อยู่ให้ห่างจากแอนนาซะ” เซนกล่าวอย่างเย็นชา จ้องเขม็งไปที่แจสเปอร์
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ ไปให้สุด
ต่อหน่อยคร๊าฟ...
รออัพอยู่นะคะ เดือนเศษแล้ว จะมีต่อไหมคะ...