เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 130

วันต่อมา แจสเปอร์ไม่ได้ออกจากโรงแรมไปไหนเลย

เขาเอาแต่ดูช่องข่าวบันเทิงของเมืองฮาร์เบอร์

เนื่องจากเขาตัดสินใจที่จะเข้าสู่อุตสาหกรรมบันเทิงในเมืองฮาร์เบอร์ มันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับเขาที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับข่าวบันเทิงในยุคนี้

แม้ว่ายังคงมีความทรงจำจากชาติที่แล้วอยู่ แจสเปอร์ไม่ใช่พระเจ้า เพราะฉะนั้นมันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะจดจำทุกสิ่งที่คนดังทำในตอนนี้ได้

หลังจากกลางวันที่ยาวนาน แจสเปอร์พิจารณาการทำกำไรบางอย่างเพราะเข้าใจพื้นฐานของอุตสาหกรรมบันเทิงแล้ว! อย่างน้อย ๆ แผนที่ว่าจะเข้าสู่อุตสาหกรรมบันเทิงก็ชัดเจนขึ้นมากในตอนนี้

ในตอนบ่าย เฮนรี่ไปรับแจสเปอร์เพื่อไปรับประทานมื้อเที่ยงตามที่บอกไว้

มันเป็นเวลาบ่ายสอง คนอื่น ๆ คงจะดื่มชาตอนบ่ายแล้วตอนนี้

อย่างไรก็ตาม มันคงไม่แปลกเท่าไหร่สำหรับเด็กบ้านรวยอย่างเฮนรี่ที่จะทานมื้อเที่ยงตอนบ่ายสอง

เมื่อมาถึงทางเข้าของโรงแรม แจสเปอร์เห็นเฮนรี่ทันที ในขณะที่เขาทำท่าทางไร้สาระขณะที่ยืนข้าง ๆ รถสปอร์ตของเขาแบบเท่ ๆ

“ไปกันเถอะ ถ้าเรายังพอมีเวลาหลังมื้อเที่ยง ฉันจะพานายไปรอบ ๆ เมื่องฮาร์เบอร์ เพื่อเปิดโลกของนายให้กว้างขึ้น” เฮนรี่กล่าวกับแจสเปอร์ ยิ้มแก้มปริ เขายืนอยู่ข้างเฟอรารี่ เอฟ 12 ของเขา แตะกุญแจรถที่อยู่บนตัวรถซึ่งราบเรียบและเปล่งปลั่ง

“แค่เราสองคนงั้นเหรอ?” แจสเปอร์นึกบางอย่างได้และถามอย่างรอบคอบ

“เพื่อนของฉันส่วนหนึ่งได้จองโต๊ะไว้แล้ว พวกเข้าเป็นลูกเศรษฐีของเมืองฮาร์เบอร์ ฉันจะแนะนำนายให้รู้จักพวกเขา”

เฮนรี่หัวเราะก่อนที่จะเปิดประตูรถและเข้าไปนั่ง

แจสเปอร์ขึ้นรถและในขณะที่จะคาดเข็มขัดของเขา เฮนรี่เหยียบคันเร่งจนสุด

รถเฟอรารี่ส่งเสียงราวกับเสียงคำรามของวสัตว์ร้าย และล้อทั้งสี่เกิดการเผาไหม้กับผิวถนน หลังจากที่มีควันโขมงออกมา มันพุ่งไปข้างหน้าราวกับจรวด

เฮนรี่จงใจแกล้งด้วยหวังว่าเขาจะได้ยินแจสเปอร์กรีดร้อง เฮนรี่หัวเราะเสียงดังออกมาเมื่อเห็นว่าแจสเปอร์กำลังจ้องเขาอยู่เหมือนเขาถูกท้าทายสงครามประสาท

เฮนรี่พูดกับแจสเปอร์ที่กำลังคาดเข็มขัดอย่างช้า ๆ ต่อว่า “นายไม่กลัวเลยเหรอ?”

“เห็นรถบัสสองชั้นข้างหน้านายไหม?” แจสเปอร์ถามหนึ่งคำถามที่ทำให้เฮนรี่งุนงงเป็นอย่างมาก

“เห็นสิ” เฮนรี่ตอบกลับด้วยจิตใต้สำนึก