เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 154

“คุณลุงลอว์ แกลดเนส เอ็นเตอร์เทนเมนต์กำลังจะขายจริง ๆ เหรอ?” แจสเปอร์ถาม

แซคคารีพยักหน้าและพูดว่า “หัวหน้าของพวกเขา ไมเคิล เลน เป็นเพื่อนเก่าฉัน”

“แกลดเนส เอ็นเตอร์เทนเมนต์ มูฟวี่ เป็นสาขานึงของบริษัทของเขา แกลดเนส อินเตอร์เนชั่นแนล คอร์เปอเรชั่น มันทำได้ค่อนข้างดีเลยเมื่อหลายปีก่อน และบริษัททำรายได้ค่อนข้างน้อยในอุตสาหกรรมภาพยนตร์ อย่างไรก็ตาม ภาพยนตร์ของฮาร์เบอร์ซิตี้ได้เสียความนิยมไปในปีปัจจุบัน”

“ซึ่งเหตุผลว่าทำไมเขาตัดสินใจเปลี่ยนจุดโฟกัสขจากอุตสาหกรรมภาพยนต์ไปเป็นการบริหารสินทรัพย์ทางการเงินและไปสู่นานาชาติ นั่นเป็นเหตุว่าทำไมเขาต้องการสร้างงานบันเทิงของบริษัทและขายมันไป”

แจสเปอร์คิดกับตัวเองว่าผู้นำของแกลดเนส เอ็นเตอร์เทนเมนต์ มูฟวี่ ไมเคิล เลน เป็นคนมีวิสัยทัศน์

ในชาติก่อน ภาพยนตร์ของฮาร์เบอร์ซิตี้ขึ้นไปยังจุดสูงสุดในยุค 90 ภาพยนตร์เกี่ยวกับนักเลง ภาพยนตร์เกี่ยวกับการพนัน และภาพยนต์ที่แสดงโดยสตีเฟ่น โคล ได้แต่งแต้มคนหนุ่มสาวรุ่นนั้นให้มีสีสัน

อย่างไรก็ตาม ชื่อเสียงของพวกเขาเริ่มจากไปตั้งแต่ปี 2000 และยาวไปจนถึงปี 2020

อย่างไรก็ตาม ไมเคิล เลนก็ไม่ได้ขายบริษัทในอดีตชาติของเขา

“เขาจะขายมันเท่าไหร่หรอครับ” แจสเปอร์ถาม

แซคคารีขมวดคิ้วเล็กน้อยขณะที่พูดว่า “มันค่อนข้างพูดยากนะ แต่พูดตามตรงคือ ถ้าแกลดเนส เอ็นเตอร์เทนเมนต์ มูฟวี่ ไม่ได้ตรงความต้องการของเธอทั้งหมด ฉันคงจะกำจัดพวกเขาในทันที”

“อย่างแรกคือ ไมเคิลกำลังมองหาผู้มีกำลังซื้อสักคนเพื่อซื้อหุ้นของบริษัทอื่น ๆ ผ่านการขายหุ้นของบริษัทของเขาเอง”

“ถ้าเธอกำลังมองหาการซื้อด้วยเงินสด เขาต้องเรียกไม่ต่ำกว่าสองพันล้านดอลลาร์สำหรับทั้งบริษัท”

แจสเปอร์เข้าใจแล้วว่าทำไมแกลดเนส เอ็นเตอร์เทนเมนต์ถึงไม่เคยขายได้ในอดีตชาติของเขาหลังจากได้ยินสิ่งที่แซคคารีกล่าว

ไมเคิล เลน ถูกกลิ่นของเงินจูงจมูกอยู่นั่นเอง

เขาไม่อาจคิดได้ว่าสองพันล้านดอลลาร์นั้นมากขนาดไหน แจสเปอร์ใช้เงินแค่สิบล้านดอลลาร์เพื่อเป็นเจ้าของการควบคุมส่วนแบ่งของเทอริโซน

แม้ว่า เทอริโซนเป็นองค์กรหนี่งระดับรากหญ้าซึ่งยังคนไกลจากการถูกพัฒนาให้เต็มศักยภาพของมัน

ในความมุมมองของแจสเปอร์ แกลดเนส เอ็นเตอร์เทนเมนต์มูฟวี่มีมูลค่าไม่เกินหนึ่งพันห้าร้อยล้านแม่ว่ามันยังคงถือลิขสิทธิ์ของภาพยนตร์หลาย ๆ เรื่องและมีทรัพยากรทางภาพยนตร์อีกจำนวนมาก

มันคงเป็นแค่เรื่องประหลาดเท่านั้นถ้าใครสักคนตัดสินใจซื้อมันจริง ๆ

ไม่แปลกใจเลยว่าแกลดเนส เอ็นเตอร์เทนเมนต์ คอมพานี ไม่ถูกขายในอดีตชาติของเขา

“แกลดเนส อินเตอร์เนชั่นแนล มีมูลค่าแค่ห้าหันล้านดอลลาร์ของบริษัทติดหนึ่งในอันดับ การเรียกราคาสองพันล้านดอลลาร์เพื่อบริษัทภาพยนต์สาขาย่อย มันเป็นการปล้นตอนกลางวันแสก ๆ เท่านั้น” แอนนากล่าวขณะขมวดคิ้ว

“คุณจะมองแบบนั้นไม่ได้นะ” แจสเปอร์กล่าวพร้อมกับส่ายหัว

“ราคาของหลายสิ่งไม่สามารถวัดได้แค่ใช้ราคาตลาดนะ ถ้าคุณเจอสิ่งที่ชอบ มันก็ไม่สำคัญเลยถ้าคุณจ่ายราคาของสูงกว่าเล็กน้อย แต่ถ้าเป็นสิ่งที่ไม่ชอบ คุณคงไม่ซื้อมันแม้ว่าราคาต่ำกว่าราคาตลาดของมันก็ตาม”

แซคคารียิ้ม “ฟังดูสมเหตุสมผลนะ ถ้าเรานึกถึงอิทธิพลที่แกลดเนส เอ็นเตอร์เทนเมนต์ มูฟวี่มี คงไม่น่าแปลกใจที่มีการเพิ่มราคา”

“ถึงอย่างนั้น แม้ว่าภาพยนตร์ของเมืองฮาร์เบอร์ไม่เป็นที่นิยมอย่างที่เคยเป็น ตลาดสำหรับพวกมันก็ยังคงอยู่ ขณะที่เป็นหนึ่งในห้าบริษัทอันดับสูงสุดในอุตสาหกรรม แค่เวลาและค่าแรงที่คุณจะประหยัดได้ในกระบวณการนี้นั้นมหาศาล”

“เมื่อพูดแบบนั้นแล้ว ผมจะฟุ่มเฟือยโดยไร้เหตุผลไม่ได้ คุณลุงลอว์ ได้โปรดช่วยผมนัดเจอกับมิสเตอร์ เลน ผมอยากจะคุยกับเขา” แจสเปอร์กล่าว

แซคคารีพยักหน้า “ถ้าเธอคิดว่าควรจะต้องมีการพบปะกัน ฉันก็มากกว่าเต็มใจที่จะพาเธอทั้งสองมาเจอกัน เอาแบบนี้เป็นไง? ผู้ประกอบการส่วนใหญ่ของเมืองฮาร์เบอร์จะเข้าร่วมงานการกุศลในวันพรุ่งนี้เพื่อแสดงความช่วยเหลือ เธอมากับแอนนาก็ได้นะ”

“งานการกุศลเหรอครับ?”

คลื่นความรู้สึกได้ชะล้างแจสเปอร์