ทั่วทั้งวิลล่าเงียบสงัด
ในตอนนี้ เหล่าเทรดเดอร์แทบอยากจะหยุดหายใจในทันที
พวกเขากลัวว่าเมื่อรายงานออกไป บ๊อบที่กำลังโกรธอยู่จะปลดปล่อยความโมโหนั้นใส่พวกเขา
ไม่มีใครกล้าพูดแม้แต่คำเดียว แต่ทุกคนไม่พอใจกับเรื่องนี้อยู่ในใจ
‘แกเป็นคนเดียวที่ออกคำสั่งนี้และก็เป็นคนเดียวตัดสินใจทุกอย่าง ตอนนี้ที่แกได้ติดกับดักของอีกฝ่ายเอง แกกำลังจะโทษคนที่กำลังทำงานให้แกงั้นเหรอ?’
บ๊อบสูดอากาศเสียงดัง และกำลังจ้องไปที่ตลาดอย่างเดือดดาลและหงุดหงิด เขากำลังกัดฟันกรอด ไม่มีใครรู้ได้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
ในตอนนี้ โทรศัพท์ของเขาดังขึ้น
เขาคอตกเมื่อเห็นว่ามันเป็นสายจากเคนเนดี้ อย่างไรก็ตาม เขายังคงตัดสินใจที่จะรับสาย
“เกิดอะไรขึ้นกับนาย? ฉันมอบอำนาจในการออกคำสั่งพวกเขาให้กับนาย และนายก็ทำมันพัง! นายอยากจะให้ฉันอธิบายเรื่องนี้กับโรเจอร์ยังไง?” เสียงที่มืดมนของเคนเนดี้ดังมาจากปลายสาย
บ๊อบรู้สึกได้ถึงปีศาจไฟกำลังดิ้นพล่านในท้องของเขา แต่เนื่องจากเขาเกรงกลัวอำนาจและอิทธิพลของเคนเนดี้ เขาจึงข่มความไม่พอใจของเขาไว้อย่างหมดจด เขาพูดว่า “อีกฝ่ายมันเจ้าเล่ห์เกินไป ฉันไม่ได้คาดหวังให้เรื่องเกิดขึ้น”
“พอแค่นั้นเหละ หยุดพูดซะ!” เคนเนดี้ตัดบทของบ๊อบ
“เราเพิ่งจะได้คุยกันเรื่องนี้เมื่อกี้เองและเราอยู่ระหว่างทางไปรัฐบาลเมืองฮาร์เบอร์ เราวางแผนที่จะเป็นเจ้าภาพในการแถลงข่างร่วมกับรัฐบาลตอนเที่ยงนี้”
“สี่ตระกูลเศรษฐีจะถอนเงินคนละหนึ่งหมื่นล้าน ด้วยกองทุนกู้คืนตลาดจากทางรัฐบาลและบรรดาเศรษฐีคนอื่น ๆ เราอาจจะรวมรวมได้ถึง 1 แสนล้าน”
“1 แสนล้านจะถูกอัดฉีดเข้าสู่ตลาดหุ้นเพื่อกู้ตลาดคืนมาในบ่ายนี้ ฉันจะกลับไปพร้อมโรเจอร์ก่อนที่ตลาดจะเปิดขึ้นในตอนบ่าย หลังจากนี้อย่าทำตัวเป็นจุดสนใจล่ะ ถ้านายทำให้โรเจอร์คิดว่านายเป็นขยะไรค่า ฉันก็ช่วยอะไรนายไม่ได้ และฉันจะไม่ช่วยนายเลย!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ ไปให้สุด
ต่อหน่อยคร๊าฟ...
รออัพอยู่นะคะ เดือนเศษแล้ว จะมีต่อไหมคะ...