เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 52

เสียงตะคอกของซิลวาทำให้เหงื่อไหลท่วมหน้าผากของเซย์เดน

“คนที่มีความสามารถขนาดนี้ มันจะต้องเก่งมากแน่ ๆ พ่อ ผมจะหามันให้เจอ!” เซย์เดนตอบอย่างมุ่งมั่น

ซิลวาเย้ยหยัน “ครอบครัวเราต้องสูญเสียเงินไปพันล้านดอลลาร์ ด้วยเหตุนี้ต่อให้แกไม่พูดถึง เราก็ไม่มีทางที่จะให้อภัยมันได้ ช่วงนี้ก็อย่าทำอะไรให้มันโฉ่งฉ่างนัก ไปอยู่ต่างจังหวัดแล้วพักผ่อนซะ”

“ดอว์สันไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่ง่ายเลย ครอบครัวเราจะต้องเตรียมรับมือกับการแก้แค้นของเขา แกเข้าใจสิ่งที่ฉันพยายามจะบอกแกไหม”

เซย์เดนปฏิเสธที่จะเชื่อในสิ่งที่ซิลวาพูดเป็นนัย ๆ “บางทีเขาอาจจะไม่ได้คิดที่จะโจมตีผมก็ได้นะ”

“แกคิดว่าดอว์สันสามารถสร้างชื่อให้กับตัวเองท่ามกลางผู้คนที่โดดเด่นมากมายขนาดนั้น และได้ตำแหน่งเศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุดในจังหวัดมานานขนาดนี้ได้ยังไงล่ะ? ฉันจะบอกแกให้นะ ทุกสิ่งที่แกรู้เกี่ยวกับดอว์สัน ชูเลอร์ แกจะรู้ เท่าที่ผู้ชายคนนั้นอยากให้แกรู้เท่านั้น”

เขาไม่พูดต่อให้เปลืองน้ำลายอีก ซิลวาตัดสายของเซย์เดน

สีหน้าของเซย์เดนดูน่ากลัวและชั่วร้าย

หากแผนของเขาสำเร็จ ในตอนนนั้น ชูเลอร์กรุ๊ปจะตกเป็นจองเขาอย่างแน่นอน

แต่ตอนนี้... ลืมชูเลอร์กรุ๊ปไปเถอะ ตอนนี้เขาสูญเสียทั้งเงินหนึ่งพันล้านของครอบครัวรวมทั้งสิทธิของเขาในฐานะทายาทอีกด้วย

“โถ่เว้ย!” เซย์เดนโวยวาย ทุบและทำลายทุกอย่างในบ้านอย่างคนบ้าคลั่ง “ฉันไม่สนหรอกว่าแกจะเป็นใคร แต่แกจะซวยทันทีที่ฉันรู้ว่าแกเป็นใคร ไอ้สารเลว!”

...

ณ ชูเลอร์ วิลล่า

ดอว์สันได้รับโทรศัพท์สองสามสายและต้องไปเตรียมการที่เหมาะสม

“ฉันจะจัดการกับส่วนที่เหลือเอง ขอบคุณนายนะ แจสเปอร์ ฉันไม่รู้ว่าฉันจะทำยังไง ถ้าไม่มีนาย” ดอว์สันถอนหายใจอย่างซาบซึ้ง

แจสเปอร์ยิ้ม “คุณพูดเกินไปแล้วคุณลุงชูเลอร์ ปัญหาของคุณก็เป็นปัญหาของผมเหมือนกัน”