เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 75

“แจสเปอร์เหรอ?!”

ท่ามกลางการพูดคุยกันของชาวบ้านคนอื่น ๆ แจสเปอร์ก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย

แจสเปอร์หันกลับมามองผู้หญิงที่แต่งตัวเรียบง่ายและมีผมสีขาวมากกว่าครึ่งศีรษะ เขายังพบเห็นความแก่ของเธอที่เกิดจากลมและแสงแดด

“แม่” แจสเปอร์เดินไปแล้วพูดอย่างสำนึกผิด “แม่ครับ ผมขอโทษที่มาช้า”

ไม่ว่าจะชาติที่แล้วหรือชาตินี้ คนที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อเขาก็คือพ่อแม่ของเขา

เมื่อเขาหมกมุ่นอยู่กับเพเนโลเป้ เขาได้สูบเลือกสูบเนื้อของพ่อแม่ของเขามาตลอด ทุกบาททุกสตางค์ที่ขยันขันแข็งทำงานมาเพียงเพื่อเอาใจเธอ เขาลงเอยด้วยความทุกข์ทรมานและเขายังลากพ่อแม่ของเขาไปสู่ชีวิตที่ยากลำบากด้วย

ในที่สุดเขาก็เปลี่ยนทุกอย่างในชีวิตนี้ และในขณะที่เขาควรจะพาพ่อแม่ของเขามาที่เมืองเพื่อดูแลพวกเขาตั้งนานแล้ว แต่เขาก็จบลงด้วยทำสิ่งต่าง ๆ ล่าช้าไป

เมื่อมองดูใบหน้าของแม่ซึ่งมีอายุมากกว่าที่เขาจำได้ แจสเปอร์รู้สึกผิดเกินจะบรรยาย

แซลลี่ไม่รู้ถึงความปั่นป่วนภายในของแจสเปอร์ เธอจึงตอบเพียงว่า “สิ่งที่สำคัญคือลูกกลับมาแล้ว”

“นี่เพื่อนของผม เวนดี้” แจสเปอร์กล่าวแนะนำเธอและดึงเวนดี้ที่เขินอายจนไม่กล้าแสดงตัว

“สวัสดีค่ะ คุณนายเลน” เวนดี้ทักทายอย่างเขินอาย

เวนดี้สวยจนแทบขาดใจ และแซลลี่ไม่เคยเห็นสาวสวยคนนี้มาก่อนเลย หลังจากที่ใช้ชีวิตส่วนใหญ่ในหมู่บ้านที่อยู่ในป่าในเขา

เมื่อดูทั้งสองโต้ตอบกัน ไม่มีทางที่เธอจะไม่เห็นความสัมพันธ์ที่พวกเขามีให้กัน

เธอเก่งกว่าเพเนโลเป้มาก

“สวัสดีจ่ะ” แซลลี่ตอบทันทีด้วยความประหม่าเล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม เธอรู้สึกสับสนเล็กน้อย ทำไมลูกชายของเธอถึงเปลี่ยนแฟน? ย้อนกลับไปตอนนั้น เขากำลังจะแต่งงานกับเพเนโลเป้ด้วยซ้ำ

แม้ว่าเธอต้องการจะถาม แต่ก็มีคนมาอยู่มากเกินไป และเธอคิดว่าไม่ควรที่จะถามในตอนนี้