แจสเปอร์ไม่ขยับเขยื้อนแต่อย่างใด เพียงแค่ยืนมองหมาบ้าเซย์เดนพุ่งเข้ามา
เขากำลังยืนยิ้มให้เซย์เดนราวกับว่าแผนการณ์ที่จะทำให้เซย์เดนประสาทเสียสัมฤทธิ์ผลแล้ว
“คุณแฮงค์ครับ”
ช่วงเวลาคับขันนั้น คนที่อยู่ใกล้เซย์เดนจับเขาไว้แน่น
“นี่มันศาลากลางจังหวัดนะ และชั้นบนก็เป็นออฟฟิศของหัวหน้า ถ้าคุณทำร้ายเขาที่นี่ ครอบครัวคุณจะมีปัญหาเอาได้นะครับ กรุณาสงบสติอารมณ์ลงด้วยนะครับ”
ลูกน้องของเซย์เดนคงมีเหตุอยู่บ้าง พวกเขารู้ว่าถ้าทำร้ายแจสเปอร์ที่นี่ เซย์เดนต้องมีปัญหาแน่ไม่ว่าฝ่ายไหนจะเป็นฝ่ายผิดก็ตาม
เซย์เดนจ้องเขม็งไปที่แจสเปอร์และกระแทกเสียงใส่ “อย่าคิดว่าจะอยู่กับความสุขนั้นได้นานนักนะ อีกไม่นานหรอก ฉันจะทำให้แกคุกเขาต่อหน้าฉันให้ได้!”
เซย์เดนหันหลังและจากไปหลังจากพูดเสร็จ
แจสเปอร์รู้สึกเสียดายที่เซย์เดนหยุดตัวเองไปเสียก่อนในช่วงท้าย
ถ้าเซย์เดนพุ่งเข้ามาทำร้ายในตอนนั้น แจสเปอร์จะมีทางทำให้ตัวเขาเองได้มากกว่าสิ่งที่คิดไว้
อย่างไรก็ตาม นั่นก็ดีแล้ว ยังไงมันก็เป็นแค่แผนที่ไม่ได้สำคัญอะไรมาก เพราะฉะนั้นมันจึงไม่กระทบภาพรวมที่ใหญ่กว่านี้
แจสเปอร์หันหลัง และเมื่อเห็นว่าทุกคนกำลังมองมาที่พวกเขา เขาพูดว่า “ไปซะ จะไปทำอะไรก็ไป โชว์จบแล้ว”
ฝูงชนได้กระจายตัวไปด้วยความงุนงง
หลังจากแจสเปอร์จัดแต่งชุดให้ดูเรียบร้อยเหมือนเดิม เขาที่กำลังจะออกไปได้ยินหญิงสาวคนหนึ่งกำลังหัวเราะอยู่ด้านหลัง
“คุณนี่ช่างน่าสนใจจริง ๆ”
เสียงของเธอช่างนุ่มนวลและสุขุมพร้อมเสน่ห์เป็นอย่างมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ ไปให้สุด
ต่อหน่อยคร๊าฟ...
รออัพอยู่นะคะ เดือนเศษแล้ว จะมีต่อไหมคะ...