ตอนที่ 186
“เจ้าออกไปได้แล้ว”
ท่านพ่อสั่งข้ารับใช้ที่ยืนนิ่งอยู่ข้างกาย
“คะ…ครับๆ …”
บรรยากาศในห้องคงจะอึมครึมน่าดู
ข้ารับใช้รีบวิ่งออกไปจากห้องทันทีโดยไม่แม้แต่จะเหลียวหลังกลับมามองพวกเราด้วยซ้ำ
ทันทีที่ประตูถูกปิดลงเสียงดังแกรก สายตาคมดุดันของท่านพ่อก็พุ่งตรงไปที่เฟเรสอีกครั้ง
ไหล่ของเฟเรสเองก็ผวาสั่นขึ้นมาเล็กน้อย
เรื่องท่านพ่อก็เรื่องหนึ่ง แต่เธอเองก็เพิ่งเคยเห็นท่าทางแบบนี้ของเฟเรสเป็นครั้งแรกเหมือนกันนะ
“ไม่ได้พบกันเสียนานเลยนะครับ ท่านชายลอมบาร์เดีย”
เฟเรสเป็นฝ่ายกล่าวทักทายท่านพ่อก่อน
“พ่ะย่ะค่ะ ไม่ได้พบกันนานจริงๆ”
แต่ท่านพ่อกลับไม่ยิ้มเลยแม้แต่น้อย
กระทั่งรอยยิ้มใจดีที่มักจะดูสุภาพอ่อนโยนกับทุกคนเสมอเหมือนเคยชินเป็นนิสัย ก็ไม่เหลืออยู่บนใบหน้าของท่านพ่ออีกต่อไปแล้ว
“ไม่ได้พบกันเสียนาน เจ้าชายกลับกลายเป็นคู่หมั้นของบุตรสาวกระหม่อมไปแล้ว”
“เรื่องนั้น…”
ความกังวลบนใบหน้าของเฟเรสยิ่งเคร่งเครียดไปมากกว่าเดิม
เฟเรสยืดหลังตรง เขาละล่ำละลักตอบท่านพ่อด้วยความร้อนใจ
“มีสาเหตุให้เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นน่ะครับ มันอธิบายยาก แต่ว่า…”
“แค่หมั้นกันตามสัญญาสินะพ่ะย่ะค่ะ”
ท่านพ่อพูดขัดเฟเรส
“กระหม่อมได้ยินจากเทียแล้วพ่ะย่ะค่ะ”
บนใบหน้าของท่านพ่อยามหันมามองเธอ ก็ปรากฏรอยยิ้มอ่อนโยนอันแสนจะคุ้นเคยเหมือนที่เป็นมา
“เทียของกระหม่อมเป็นเด็กดี นางเติบโตขึ้นมาโดยไม่เคยก่อเรื่องให้ต้องลำบากใจเลยสักครั้ง ดังนั้นถ้าหากเทียตัดสินใจทำเช่นนั้นลงไป ย่อมแสดงว่าต้องมีเหตุผลอะไรบางอย่างอยู่แล้วพ่ะย่ะค่ะ”
แต่นัยน์ตาของท่านพ่อยามหันกลับไปมองเฟเรสอีกครั้งกลับแปรเปลี่ยนเป็นแววตาเย็นชาอย่างมาก
“แต่อีกฝ่ายกลับเป็นเจ้าชายลำดับที่สองเสียนี่”
ท่านพ่อกดเสียงต่ำคล้ายเสียงคำราม
“ถึงแม้จะเป็นแค่การหมั้นหมายตามสัญญา แต่สำหรับเจ้าชาย…”
สายตาคมกริบมองสำรวจเฟเรสราวกับต้องการจะฉีกทึ้งเขาออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
แววตาแฝงไปด้วยความไม่เชื่อมั่นในตัวของเด็กหนุ่มด้วยเรื่องบางอย่างที่เธอเองก็อธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ถูก
ทว่าต่อหน้าท่านพ่อแล้ว เฟเรสกลับไม่อาจโต้แย้งอะไรออกไปได้แม้แต่คำเดียว
เฮ้อ
เธอถอนหายใจเสียงแผ่ว สุดท้ายก็ต้องเป็นฝ่ายออกหน้าช่วยเขาจนได้
“พ่อคะ”
“อืม เทีย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]
น่าสนุก...