ณ ตึกออฟฟิศแสงไฟสว่างจ้า เซี่ยเสี่ยวเทียนยืนหน้าซีดอยู่หน้าห้องทำงานประธานบริษัทเซียวซื่อ
มองลอดผ่านช่องประตูที่เปิดแง้ม มีชายหญิงคู่หนึ่งกำลังกอดก่ายกันอย่างแนบชิด
เสียงหอบหายใจทุ้มต่ำของชายหนุ่มดังลอดเข้ามาในหูเธอผ่านบานประตูที่ขวางกั้น
ก่อนจะมีเสียงเย้ายวนของหญิงสาวดังขึ้นเป็นระยะๆ
“คุณชายสาม อีกไม่นานบริษัทเซี่ยหยวนก็จะประกาศล้มละลายแล้ว คุณใจร้ายกับเซี่ยเสี่ยวเทียนจังเลยนะคะ”
เซี่ยเสี่ยวเทียนรู้สึกเย็นเยียบไปทั้งกาย นั่นคือบริษัทของคุณตาไม่ใช่เหรอ?
ชายหนุ่มจุดบุหรี่ด้วยสีหน้านิ่งเฉย ควันบุหรี่ลอยฟุ้ง พลันเอ่ยเสียงเย็นชาว่า “เซี่ยเสี่ยวเทียน ก็เป็นแค่ของเล่นเท่านั้น ผู้หญิงคนนั้นหมดประโยชน์แล้ว”
ของเล่น! ของเล่น! ของเล่น!
คำพูดที่ถูกเปล่งออกมาอย่างไร้เยื่อใย วนเวียนตอกย้ำอยู่ในหัวเซี่ยเสี่ยวเทียนซ้ำแล้วซ้ำเล่า
คำสั้นๆเพียงสองคำ กลับเสมือนปลายมีดแหลมคมนับหมื่นเล่มที่แทงเธอจนเลือดเนื้อแหลกลาญ!
เซี่ยเสี่ยวเทียนไม่อาจควบคุมตัวเองได้อีก เธอเซก้าวหนึ่งแล้วทรุดตัวลงกับพื้นอย่างหมดแรง เสียงตกกระตบพลันดังขึ้น
“ใครอยู่ตรงนั้น!”
หญิงสาวหันขวับมองไปยังประตูอย่างตกใจ
“เซียวหราน ที่คุณพูดเป็นเรื่องจริงงั้นเหรอ?” ดวงตาดำขลับของเซี่ยเสี่ยวเทียนจดจ้องเซียวหรานไม่วางตา
หญิงสาวเพิ่งจะเห็นว่าเป็นเซี่ยเสี่ยวเทียนที่นั่งอยู่ตรงประตู ผู้หญิงที่ถูกยกย่องเป็นว่าที่คุณหญิงหมายเลขหนึ่งแห่งเซียวซื่อมาโดยตลอด บัดนี้กลับเผยสภาพจนตรอกจนถึงขีดสุด
“ในเมื่อเธอรู้แล้ว ก็ยังจะถามอีกทำไม โง่เขลาไม่สมเป็นเธอเลย”
น้ำเสียงนิ่งเย็นของชายหนุ่มดังขึ้นในห้องอย่างราบเรียบ ไม่มีความรู้สึกใดแฝงแม้แต่เสี้ยวเดียว เขาหลุบตามองเธอเพียงแวบหนึ่ง ก็ละสายตาไปราวกับว่าเห็นสิ่งปฏิกูลบางอย่าง คร้านจะมองเธออีกครั้ง
เซี่ยเสี่ยวเทียนรู้สึกเหมือนใจตัวเองดำดิ่งลงสู่ก้นบึ้งน้ำลึก เย็นเฉียบจนอุณหภูมิทั้งร่างกายหดหาย
ในวงการต่างเล่าลือกันว่าเขาเป็นคนเด็ดขาดและไร้ความปราณี เธอเองก็ไม่ได้เพิ่งจะรู้ซึ้งเป็นครั้งแรก
ทว่า ที่ผ่านมาพวกเขายืนอยู่บนเส้นทางรบเดียวกันมาโดยตลอด ครั้งนี้ เขากลับชี้ปลายหอกมาที่เธอเสียเอง!
ระยะเวลาห้าปี ที่เธอปีนป่ายขึ้นมาจากพนักงานระดับล่างสุด จนกลายเป็นเทรดเดอร์อันดับหนึ่งในบริษัทเหมือนอย่างวันนี้ เธอพยายามสละทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อเขามาโดยเสมอ คืนนั้นเขาดื่มจนเมา จูงเธอเข้าไปในโรงแรม ณ วินาทีที่เธอกลายเป็นผู้หญิงของเขา เธอนึกว่าตัวเองกำลังฝัน ความปรารถนาและความรักที่เฝ้ารอมานานหลายปี ในที่สุดก็ออกดอกผลิบานแล้วเสียที
ทว่าจุดที่เขายืนอยู่นั้นสูงเกินไป ที่ที่เขามองนั้นแสนห่างไกล สว่างไสวมากเสียจนเธอมักจะกลัวว่าตัวเองจะพลาดเดินตามฝีเท้าเขาไม่ทัน
แม้จะกลายเป็นคนของเขา เธอก็ไม่กล้าหละหลวมแม้เพียงเล็กน้อย ทุกวันนอกจากเวลานอนห้าชั่วโมง ก็ทำงานสร้างกำไรให้เซียวซื่อไม่เคยหยุดหย่อน
เธอนึกว่าตัวเองจะกลายเป็นคนพิเศษในใจเขา คิดไม่ถึงเลย ว่าวันนี้เธอจะตกอยู่ในสภาพแบบนี้ได้!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่เป็นนางร้าย เอ๊ย! นางเอก