ซุนหยานร้องไห้สะอื้นแล้วเดินออกไปจากห้องแผนกเลขา ไม่อยากถูกคนอื่นเห็นในสภาพน่าอับอายแม้แต่วินาทีเดียว สีหนาของฉีหลัวซานเต็มไปด้วยความสะใจ เมื่อมองนางร้ายจอมเจ้าเล่ห์จากไปอย่างสิ้นหวัง เธอรู้สึกว่าในที่สุดความคับข้องใจของเธอนั้นได้ระบายแล้ว
อย่างไรก็ตาม หลังจากมีความสุขเพียงชั่วครู่เซียวหรานก็หันมาแล้วมองเธอทันที
“ซุนหยานพูดเรื่องส่วนตัวของผมกับเหลิงหยุนฉีข้างนอก เธอมีความผิดก็จริง ส่วนคุณ......”
เซียวหรานพ่นลมเย็นออกมาเบา ๆ สายตาเต็มไปด้วยความเหยียดหยาม
“ส่วนคำพูดที่ว่าเหลิงหยุนฉีจ้างเด็กเลี้ยงนั้น ซุนหยานคงไม่ได้บีบบังคับให้คุณพูดใช่ไหม?”
“ตุบ”
หัวใจของ ฉีหลัวซานตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม ใบหน้าที่มีความสุขและพอใจเมื่อครู่ วินาทีนี้หยุดชะงักทันที!
เธอจ้องมองเซียวหราน ด้วยความอึ้ง นึกไม่ถึงว่าหลังจากอีกฝ่ายจัดการกับเลขาแล้ว จะหันมาจัดการตนเองทันที
เหลิงหยุนฉีไม่มีท่าทางประหลาดใจใด ๆ กลับกันเธอเดาไว้แล้วว่าจะเกิดเรื่องนี้ขึ้น
เซียวหรานสามารถครอบครองโลกธุรกิจของเมืองหลวงมาเป็นเวลาหลายปีได้ นั้นเป็นเพราะเขานั้นเจ้าเล่ห์กว่าคนทั่วไปมาก
ตอนนี้มีการค้นหาร้อนแรงบนโลกโซเชียล เซียวหรานคิดเพียงแค่จัดการเคลียร์เซียวซื่อให้ใสสะอาดทันที
ตอนนี้เซียวหรานคิดเช่นนั้นจริง ๆ
ช่วงนี้เนื่องจากการเสียชีวิตอย่างกะทันหันของเซี่ยเสี่ยวเทียนและคุณตาของเธอในคราวเดียวกัน ทำให้เซียวซื่อกลายเป็นจุดสนใจ เขาไม่อยากให้เกิดปัญหาเพราะเลขาอีก ดังนั้นเขาในฐานะผู้รับผิดชอบบริษัท จึงต้องจัดการลงโทษเลขา “ปากพล่อย” ก่อน เพื่อไม่ให้คนอื่นพูดมากอีก
แต่ฉีหลัวซานมาสร้างปัญหาที่เซียวซื่อ และเขาก็ไม่ได้เป็นคนที่ใจกว้าง
หลังจากซุนหยานและฉีหลัวซาน“ยันพิสูจน์ต่อหน้า” ทำให้เขารู้ความจริงโดยพื้นฐานแล้ว ตระกูลฉีได้ล่วงเกินตระกูลเฉียวและตระกูลเหลิง ดังนั้นเธอจึงมาที่นี่เพื่อใช้ซุนหยานให้ตนเองพ้นผิด
ซุนหยานถูกลงโทษแล้ว อย่างมากที่สุดเธอนั้นเป็นแค่คนปากพล่อย แต่ประโยคที่ล่วงเกินคนจริง ๆ นั้นคือ“จ้างเด็กเลี้ยง” ซึ่งฉีหลัวซานเป็นคนพูดเอง
“ฉัน...........คืนนั้นฉันเมาแล้วพูดจาเรื่อยเปื่อย........”
สีหน้าของฉีหลัวซานขาวซีด และยังอยากจะอธิบาย
แต่เซียวหรานโบกมือ “รปภ.”
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่อยู่ข้างนอกรีบเข้ามาทันที
บอดี้การ์ดสองคนที่อยู่ข้างหลังเหลิงหยุนฉีรีบมายืนอยู่ข้างหน้าเหลิงหยุนฉีตามสัญชาตญาณ แต่เหลิงหยุนฉีแค่โบกมือ
วินาทีต่อมา เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของเซียวซื่อเดินผ่านเหลิงหยุนฉี แล้วไปล้อมฉีหลัวซานเอาไว้
“โยนเธอออกไป!” เซียวหรานกล่าวอย่างเย็นชา
ฉีหลัวซานดิ้นรนทันที “เหลิงหยุนฉีฉันผิดไปแล้ว! ฉันผิดไปแล้วจริง ๆ! คุณยกโทษให้ฉันสักครั้ง! ประธานเซียว ฉัน...... ” เธอต้องการจะพูดอีก แต่ถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยปิดปากทันที
ระหว่างฉุดกระชากลากถู ทำให้ผมของเธอยุ่งเหยิง มองแล้วไม่เหมือนลูกสาวเศรษฐี แต่เหมือนคนบ้ามากกว่า!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่เป็นนางร้าย เอ๊ย! นางเอก