เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ นิยาย บท 1

ตามระเบียบแล้ว เมรุเผาศพไม่อนุญาตให้ญาติดูการเผาศพ

แต่หลินจืออี้ใช้เงินแหกระเบียบ เขาพยุงเตียงเหล็กที่เย็นจัดเดินเข้าไปในห้องเผาไฟ

ในอากาศมีความรู้สึกแสบร้อน และยังมีฝุ่นที่ปลิวว่อนอยู่ใต้แสงแดด

บางทีอาจจะเป็นเถ้ากระดูกก็ได้

อีกไม่นาน ลูกน้อยของเธอก็จะกลายเป็นแบบนี้

หลินจืออี้สวมชุดกระโปรงยาวสีดํา ไซส์ที่เล็กที่สุดก็ซ่อนร่างผอมแห้งของเธอไม่ได้

ดวงตาที่ทั้งแดงทั้งบวมจากการร้องไห้ ตอนนี้กลับดูสงบเป็นพิเศษ

เธอเอื้อมมือไปสัมผัสมือเล็กๆ ที่ซีดและแข็งนอกผ้าขาว ก่อนจะวางดาวพับสีชมพูสองดวงไว้ในฝ่ามือของลูกสาว

“ซิงซิง รอแม่ด้วยนะ”

ได้เวลาแล้ว

พนักงานก้าวไปข้างหน้าและดึงหลินจืออี้ออก เปิดผ้าขาวออก เผยให้เห็นรูปลักษณ์ของซิงซิง

เธออายุแปดขวบแล้ว แต่ก็ยังร่างผอมแคระเกร็น กระดูกซี่โครงที่ส่วนล่างมีรอยยุบเป็นรูโหว่

เมื่อเห็นรูนั้น น้ำตาของหลินจืออี้ก็ไหลออกมาอีกครั้ง

เป็นเพราะเธอไม่ได้ปกป้องซิงซิงให้ดี

พนักงานปลอบด้วยเสียงเบาๆ ว่า "เสียใจด้วยนะครับ แต่อย่างน้อยหลังจากที่ลูกสาวของคุณจากไป ไตของเธอก็ยังช่วยเด็กคนหนึ่งไว้ เด็กคนนั้นจะมีชีวิตอยู่อย่างมีความสุขแทนลูกสาวของคุณนะครับ”

ความเย็นชาแวบผ่านดวงตาของหลินจืออี้ หัวเราะเยาะเย้ย

"ใช่ เด็กคนนั้นเป็นลูกนอกสมรสของสามีฉัน ตอนนี้ครอบครัวของพวกเขาทั้งสามคนกําลังจัดงานเลี้ยงวันเกิดที่ยิ่งใหญ่สําหรับเด็กคนนั้น คุณรู้ไหม? วันนี้ก็เป็นวันเกิดลูกสาวฉันเหมือนกัน”

พนักงานตกตะลึงและไม่รู้ว่าจะปลอบโยนผู้หญิงที่สิ้นหวังคนนี้ยังไงดี

หลินจืออี้มองซิงซิงพลางยิ้มอย่างซีดเซียว “เผาเถอะ เดี๋ยวจะเสียฤกษ์ หวังว่าลูกสาวฉันชาติหน้าสามารถเกิดมาในครอบครัวที่ดีได้”

เจ้าหน้าที่ถอนหายใจเล็กน้อยและส่ายหัวเพื่อส่งศพไปที่หน้าเตาเผา

บางทีอาจเป็นเพราะความเห็นอกเห็นใจ เขาจึงปิดกั้นกระบวนการไว้

หลินจืออี้กลับไม่กลัวสักนิด เพราะซิงซิงหลุดพ้นแล้ว

ไม่ต้องถูกพ่อของเธอเกลียดทุกวันอีกแล้ว

“แม่คะ ทําไมพ่อถึงไม่ชอบหนูคะ?”

“แม่คะ ทําไมพ่อถึงชอบลูกชายของน้าซ่งคะ?”

"แม่คะ พ่อไม่ชอบแม่เพราะหนูใช่ไหมคะ? หนูขอโทษค่ะแม่"

ลูกสาวเธอดีขนาดนี้!

กลับถูกกงเฉินทําร้ายจนตายแบบนี้!

ทั้งๆ ที่ก่อนวันเกิดได้ตกลงกันไว้ว่า เขาพาลูกสาวไปสวนสนุกที่ใหญ่ที่สุดเพื่อเติมเต็มความปรารถนาในวันเกิดที่เธอใฝ่ฝันอยากอยู่กับพ่อตามลําพัง

เขากลับผลักลูกสาวเข้าไปในห้องผ่าตัดเพื่อบริจาคไตข้างหนึ่งให้ลูกชายเขา

จากนั้นปล่อยให้เธอติดเชื้อและเสียชีวิตบนเตียงในโรงพยาบาลอย่างโดดเดี่ยว

และแม่อย่างหลินจืออี้กลับเป็นคนสุดท้ายที่รู้!

จนถึงตอนนี้เธอก็ยังลืมไม่ได้ว่าตอนที่ตัวเองวิ่งเข้าไปในห้องคนไข้ สิ่งที่เธอเห็นคือศพที่แข็งกระด้างของลูกสาว

และหน้าจอนาฬิกาสําหรับเด็กที่เปื้อนเลือดบนหัวเตียงกําลังโทรหาผู้เป็นพ่ออย่างน่าขัน

หลังจากเชื่อมต่อแล้ว มีเพียงประโยคเดียวจากปลายสาย

“อย่าทําตัวเป็นบ้าเหมือนแม่แก”

ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด...

เมื่อได้ยินเสียงสายไม่ว่างจากในเครื่อง หลินจืออี้กลั้นน้ำตาและกอดลูกสาวไว้ เธอกลัวจริงๆ ว่าถ้าร้องไห้ออกมาจะทําให้ลูกน้อยของเธอตกใจ

ในความเป็นจริง ตั้งแต่ซ่งหว่านชิวพาลูกชายของเธอกลับประเทศเพื่อฟ้องร้องหลินจืออี้ที่ข่มเหงแม่และลูกของพวกเขา

เธอก็ถูกกงเฉินบีบบังคับให้กลายเป็นผู้หญิงบ้าที่ผู้คนรู้จัก

โดยเฉพาะสายตาของกงเฉินที่มองพวกเธอแม่ลูก เมื่อได้ยินซ่งหว่านชิวร้องไห้และพูดว่าตัวเองระเหเร่ร่อนไปต่างประเทศ และให้กําเนิดทารกที่คลอดก่อนกําหนดที่มีปัญหาเรื่องไต

ผู้ชายที่เรียบร้อยและสง่างามนั้น พลันกลายเป็นโหดร้ายและไร้ความปราณี

เขาสาปแช่งโดยไม่คํานึงถึงคําอธิบายของเธอเลย "หลินจืออี้ เธอทําร้ายหว่านชิวและลูกชายของฉัน ฉันจะให้พวกเธอจ่ายคืนเป็นสองเท่าแน่"

กงเฉินทําได้แล้ว ทุกอย่างก็ควรจะจบลงได้แล้ว

เมื่อหลินจืออี้ตื่นจากความทรงจํา ในมือมีโถเถ้ากระดูกสีชมพูอันหนึ่งติดมาด้วย

ซิงซิงชอบสีชมพู

เธอกอดโถเถ้ากระดูกไว้แน่น "ซิงซิง เรากลับบ้านกันเถอะ"

สายลมพัดชายกระโปรงของผู้หญิงขึ้นมา ภายใต้แสงแดด ร่างของเธอช่างอ้างว้างและว้าเหว่เหลือเกิน

……

หลินจืออี้กลับไปที่เรือนหอของเธอกับกงเฉิน เก็บข้าวของของลูกสาว แล้วนั่งโถเถ้ากระดูกจนถึงเย็น

เสียงจอดรถดังมาจากนอกประตู

จากนั้นก็มีเงาสีดําที่สุขุมและมั่นคงเดินเข้ามา

เป็นกงเฉินนั่นเอง

แปดปีผ่านไป เขายังคงเหมือนเพิ่งเห็นครั้งแรก สง่าผ่าเผย อันตรายและไร้อารมณ์

และก็ยังคงไม่เห็นเธอในสายตาเหมือนเดิม

กงเฉินไม่ได้มองเธอและเดินข้ามเธอขึ้นไปชั้นบน

ไม่กี่นาทีต่อมา เขาก็ลงไปชั้นล่างอีกครั้ง บนตัวเปลี่ยนเป็นชุดสูทที่เขาสะสมมาหลายปีแล้ว

นั่นคือชุดสูทที่ซ่งหว่านชิวออกแบบให้เขาเป็นพิเศษตอนที่เขาหมั้นกับเธอ

กงเฉินยังคงไม่มองหลินจืออี้เหมือนเดิม

แปดปีที่ผ่านมา เขาเย็นชาแบบนี้มาตลอด

อยากทรมานเธอก็กดตัวเธอลงบนเตียง ระบายอารมณ์เสร็จแล้วก็จากไปโดยไม่หันกลับมามองเลย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน