เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน นิยาย บท 15

ฮั่วเยี่ยนฉือสวมเสื้อสูทสีดำ รูปร่างหน้าตาของเขาหล่อเหลาและสง่า กำลังเดินย่างกายเข้ามา

เขามาได้อย่างไร?

เมื่อเจอเธอ ดวงตาของฮั่วเยี่ยนฉือดูเย็นชาลงเล็กน้อย ราวกับเขาพยายามข่มอารมณ์ของตัวเองไว้

ทำไมถึงทำหน้าแบบนั้น หรือว่ายังโกรธเรื่องเมื่อเช้าอยู่?

“คุณตาครับ”

ขณะที่เฉียวสือเนี่ยนกำลังสงสัย ฮั่วเยี่ยนฉือก็ทักทายคุณตาของเธออย่างนอบน้อม

“เยี่ยนฉือมาแล้วเหรอ หิวไหม รีบนั่งเถอะ มากินข้าวด้วยกัน พวกเรากำลังรอหลานอยู่เลย!”

คุณตาเอ่ยทักทายเขาน้ำเสียงที่เปี่ยมไปด้วยความรัก “หลานนั่งข้างเนี่ยนเนี่ยนเถอะ ปลาเก๋านึ่งที่หลานชอบวางอยู่ตรงนั้นพอดี”

ได้ยินอย่างนั้น เฉียวสือเนี่ยนจึงดันจานปลาเก๋านึ่งให้มาอยู่ตรงกลางแทน “ไปนั่งตรงข้ามนู่น”

“เนี่ยนเนี่ยน ทำอะไรของหลานน่ะ ทำไมทำตัวเสียมารยาทขนาดนี้”

หลังจากเฉียวตงไฮ่เอ่ยตำหนิเธอ เขาก็หันมาพูดกับฮั่วเยี่ยนฉืออย่างไม่มีทางเลือก “เยี่ยนฉือ เนี่ยนเนี่ยนเด็กคนนี้โดนฉันโอ๋จนเสียนิสัย เลยเอาแต่ใจไปหน่อย”​

“หลานให้อภัยเธอหน่อยนะ อย่าคิดเล็กคิดน้อยเลย ที่จริงเธอเป็นคนที่จิตใจดีมากเลยนะ”

ฮั่วเยี่ยนฉือไม่ได้โต้แย้งเฉียวตงไฮ่ เพียงนั่งลงตรงข้ามกับเฉียวสือเนี่ยน แล้วเอ่ย “เข้าใจแล้วครับคุณตา”

ตั้งแต่เด็กฮั่วเยี่ยนฉือเป็นคนที่ได้รับการสั่งสอนเรื่องมารยาทอย่างเคร่งครัด แม้ว่าจะไม่ชอบเธอ แต่ต่อหน้าคุณตาเขาจะไม่ล้ำเส้นจนเกินไป

แต่ไม่ใช่ว่าจะไม่มีข้อยกเว้น

ชาติก่อน เขาจำเป็นต้องส่งเธอเข้าโรงพยาบาลจิตเวช เพื่อป๋ายอีอี แม้คุณตาจะขอความเมตตา เขาก็ยังไม่ไว้หน้า ‘ในเมื่อคุณตาสอนเธอได้ไม่ดี ผมก็จะสอนเธอเอง’

เมื่อคิดถึงเรื่องที่เกิดในชาติก่อน ความอยากอาหารของเฉียวสือเนี่ยนก็หายวับไปกับตา

เธอตักข้าวขึ้นมากินทีละคำ แต่ก็ไม่เต็มคำ

เฉียวตงไห่และฮั่วเยี่ยนฉือพูดคุยเกี่ยวกับข่าวคราวเรื่องเศรษฐกิจ

“ใช่แล้วเนี่ยนเนี่ยน” จู่ ๆ เฉียวตงไห่ก็คิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ “ตัวอย่างน้ำหอมที่หลานผสมครั้งล่าสุด ลูกค้าชอบกันมากเลยล่ะ เขามาถามตาว่าหลานจะผลิตลอตใหญ่เมื่อไหร่!”

“คุณตาคะ หนูไม่มีอะไรทำ ก็เลยทำมันขึ้นมาเล่น ๆ เองค่ะ คุณตาก็รู้ว่าส่วนผสมค่อนข้างหายาก จะผลิตเยอะ ๆ ได้ยังไงกันคะ”

“จริงสิ ตาก็ลืมไปเลย” เฉียวตงไห่หัวเราะออกมาพลันส่ายศีรษะ “แต่เนี่ยนเนี่ยน หลานของตามีความสามารถมากเลยนะ เยี่ยนฉือหลานว่าจริงหรือเปล่า?”

เฉียวตงไห่เอ่ยถามฮั่วเยี่ยนฉือขึ้นมา

ฮั่วเยี่ยนฉือยังคงท่าทีเคารพผู้อาวุโสกว่า เขาพยักหน้าเห็นด้วย

เมื่อเห็นสีหน้าของคุณตาดูที่ภาคภูมิใจ เฉียวสือเนี่ยนก็รู้สึกผิดและเสียใจ

คุณตาตั้งใจชมเธอ เพราะอยากให้ฮั่วเยี่ยนฉือรู้ว่าเธอก็มีข้อดีเยอะมากแค่ไหน เขาจะได้ชอบเธอมากขึ้นอีกหน่อย

แต่น่าเสียดายที่ในใจของฮั่วเยี่ยนฉือ เธอไม่เคยทำอะไรถูกใจเขาสักอย่าง

จะเอ่ยชมมากเท่าไร ก็ไร้ประโยชน์

หลังจากทานข้าวและดื่มน้ำชาเสร็จ ท้องฟ้าก็มืดลงแล้ว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน