เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน นิยาย บท 16

“เธอดูเอาเอง!”

ฮั่วเยี่ยนฉือโยนโทรศัพท์ให้เธอ

เฉียวสือเนี่ยนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา บนหน้าจอฉายวิดิโอจากกล้องวงจรปิด

สถานที่ดูเหมือนจะเป็นโรงรถ มีผู้ชายสองคนสวมหมวกและหน้ากากอนามัย ด้อม ๆ มอง ๆ อย่างน่าสงสัยอยู่ที่มุมตึก

ไม่นาน ป๋ายอีอีที่สวมชุดสูทก็มาถึงลานจอดรถ

หลังกดล็อครถ ผู้ชายสองคนนั้นก็พุ่งเข้าหาเธออย่างรวดเร็ว

คนหนึ่งปิดปาก อีกคนหนึ่งเปิดประตู ลากป๋ายอีอีเข้าไปในรถ และขับออกไปอย่างรวดเร็ว!

“คุณป๋ายถูกพาไปที่ไหน ตอนนี้หาเจอหรือยังคะ?”

เฉียวสือเนี่ยนใบหน้าดูจริงจัง ฮั่วเยี่ยนฉือจึงอดกลั้นไว้ และเอ่ย “หลังจากพวกเขาจับป๋ายอีอีขึ้นรถ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่อยู่ในห้องกล้องวงจรปิด ก็พบว่ามีความผิดปกติ จึงสกัดกั้นเอาไว้ได้ทัน”

เฉียวสือเนี่ยนหัวเราะเยาะ “น่าสนใจจริง ๆ ชายสองคนไปจับตัวเธออย่างนั้น แต่กลับเลือกสถานที่ที่มีกล้องวงจรปิด เพื่อรอให้คนพบเห็น”

“เฉียวสือเนี่ยน ท่าทางแบบนี้หมายความว่าอย่างไร?”

ฮั่วเยี่ยนฉือโมโหจัด “ช่วงที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยช่วยป๋ายอีอีออกมาจากรถ มีเทปปิดที่ปากของเธอ แขนทั้งสองข้างก็ถูกมัดไว้ หากไม่พบทันเวลา อาจเกิดเรื่องไม่คาดฝันตามมาก็ได้!”

ขณะที่เอ่ย ฮั่วเยี่ยนฉือก็โยนรูปภาพหลายใบออกมา

“ชายสองคนที่ก่อคดีรับสารภาพ บอกว่ามีผู้หญิงให้เงินก้อนหนึ่งพร้อมรูปภาพ สั่งให้พวกเขาทำ”

“ระหว่างทางที่คุณไปบ้านคุณตา คนขับรถได้แวะที่ปั๊มน้ำมัน และคุณเข้าไปในร้านสะดวกซื้อ ผู้ชายสองคนนี้ก็ปรากฏตัวอยู่ที่นั่นด้วย จะเป็นเรื่องบังเอิญขนาดนั้นเลยเหรอ?”

ในรูปภาพมีคนสองคนที่สวมหมวก และรูปร่างคล้ายกับผู้ชายในกล้องวงจรปิด ปรากฎอยู่ในร้านสะดวกซื้อที่เดียวกันกับเธอจริง ๆ

เพราะเฉียวสือเนี่ยนไม่ได้รับประทานอาหารเช้า จึงเข้าไปซื้ออะไรมารองท้อง และไม่ได้สังเกตเลยว่ามีใครอยู่รอบตัวบ้าง

และยิ่งไม่รู้ด้วยว่า ป๋ายอีอีจะใช้แผนทำร้ายตัวเองนี้ ใส่ร้ายเธอ

“ไม่นับเรื่องตอนเช้าที่เธอทำให้ป๋ายอีอีอับอาย ตอนกลางวันยังวางแผนให้คนไปจับตัวเธออีก ไม่คิดว่าควรจะมีคำอธิบายหน่อยเหรอ?” ฮั่วเยี่ยนสือถามอย่างเยือกเย็น

เฉียวสือเนี่ยนคิดว่ามันไร้สาระมาก “ฉันดูดวงได้หรือมีความสามารถคาดการณ์ได้ล่วงหน้าเหรอ? ฉันจะรู้ได้อย่างไรว่ามีผู้ชายสองคนอยู่ที่นั่น แล้วให้พวกเขาจัดการป๋ายอีอี?”

“สองคนนั้นเป็นคนจรจัด เพื่อเงินแล้วสามารถทำได้ทุกอย่าง เธอจึงเกิดความคิดขึ้นมาในทันที มีปัญหาอะไรไหม?”

ตรรกะนี้ เฉียวสือเนี่ยนยอมเลยจริงๆ!

“งั้นคุณก็แจ้งความสิ และให้ตำรวจเขาจัดการ!”

“เธอรู้อยู่แล้วว่าป๋ายอีอีจะไม่ซักไซ้หาความรับผิดชอบ และปล่อยตัวไป ดังนั้นถึงได้บอกให้แจ้งตำรวจอย่างใจเย็นแบบนี้ใช่ไหมล่ะ?”

ใบหน้าหล่อเหลาของฮั่วเยี่ยนฉือเยื่อกเย็นและถมึงทึง “เฉียวสือเนี่ยน ปกติเธอจะเอาแต่ใจ หรือก่อเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ฉันทนได้หมด แต่ครั้งนี้เธอกล้าหัดที่จะลักพาตัว ไม่ว่าป๋ายอีอีจะซักไซ้หรือไม่ เธอก็ต้องไปขอโทษเขา!”

“ถ้าฉันไม่ไปล่ะ?” เฉียวสือเนี่ยนถาม

“ฉันก็แค่นำเรื่องทั้งหมดนี้ส่งให้คุณตา และให้ผู้อาวุโสท่านเป็นคนจัดการ”

“คุณมันเลว!” เฉียวสือเนี่ยนโมโห

ใบหน้าหล่อเหลาของฮั่วเยี่ยนฉือขรึมลงกว่าเดิม “งั้นเธอจะไปหรือว่าไม่ไป?”

“ไปก็ไป” เฉียวสือเนี่ยนยอมแพ้แล้ว

เธอไม่อาจปล่อยให้คุณตาเห็นสิ่งเหล่านี้ และเป็นกังวลแทนเธอได้

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน