เกิดใหม่ยุค80 กุลสตรีอย่างข้าจะพารวยเอง นิยาย บท 75

เฉิงเทียนหยวนขมวดคิ้ว แล้วพูดเสียงเข้ม "เธอโวยวายอะไร?! ฉันไม่ให้เธอมาที่อำเภอ ก็เพราะมีเหตุผลที่เธอมาไม่ได้ไง"

น้องสาวคนนี้โดนเอาใจจนเสียคนตั้งแต่เด็ก ไม่เรียนหนังสือ ไม่ขยันขันแข็ง ตอนนี้ถึงวัยต่อต้านแล้วด้วย นิสัยเอาใจยากมาก

ครอบครัวโอหยางเสียงไม่ใช่คนดี เธอสนิทกับโอวหยางเหมยก็ช่างปะไร แต่ห้ามอยู่ที่นี่ทำงานให้ครอบครัวพวกเขา

ได้ยินโอวหยางเหมยบอกว่า อีกไม่กี่วันพี่ใหญ่ของเธอจะเอาสินค้ามาจากทางใต้ ต่อไปอาจจะไม่ไปไหนแล้ว จะลงหลักปักฐานในอำเภอ

โอหยางเสียงไอ้หมอนั่นจิตใจไม่ดีหน้าตาก็โหดเหี้ยม ติดต่อกับมันมากเกินไป จะไม่เกิดเรื่องดีแน่

เฉิงเทียนฟางได้ยินเขาพูดแบบนี้ ไฟความโกรธในใจก็ยิ่งรุนแรง

"พี่มีสิทธิอะไรมาควบคุมฉัน! เมื่อก่อนฉันยังเด็ก ฉันมาไม่ได้ก็ช่าง! ตอนนี้หลังปีใหม่ฉันก็จะสิบหกแล้ว! ฉันอยากไปไหนก็ไป! ยังไงพ่อแม่ก็ยอมหมด! พี่สะใภ้เข้าบ้านแค่วันเดียว พี่ก็พาเธอมาที่อำเภอแล้ว! ทำไมฉันขอพี่ตั้งหลายรอบ แต่พี่ไม่ให้ฉันมาด้วยสักครั้ง! พี่ก็แค่หูเบา เชื่อฟังเมียพี่ทุกอย่าง!"

ก่อนหน้านี้โอวหยางเหมยแอบบอกเธอว่าเซวียหลิงพี่สะใภ้คนนี้ไม่เข้าท่าเลย งานเล็กๆ น้อยๆ ในบ้านให้พี่เธอทำคนเดียว บอบบางเหมือนลูกคุณหนู

ไม่ใช่แค่นี้ พี่ชายตัวเองยังเชื่อฟังเธอทุกอย่าง เซวียหลิงบอกให้ทำแบบนี้ เขาก็ไม่กล้าทำแบบอื่น

เซวียหลิงไม่ค่อยต้อนรับโอวหยางเหมยให้มาที่นี่ด้วย แถมห้ามพี่ใหญ่ไม่ให้ไปทำงานที่ห้างเครื่องใช้ภายในบ้านของพวกเขา

เธอยิ่งฟังยิ่งโกรธ เมื่อก่อนเธอรู้สึกว่าพี่ชายตัวเองน่าเกรงขาม ถึงจะชอบควบคุมคนอื่น แต่เป็นคนที่มีข้อคิดเห็นส่วนตัวและความสามารถ

ไม่คิดว่าแต่งงานยังไม่ถึงครึ่งปี ก็ถอดรูปลักษณ์ออกจนหมด เปลี่ยนไปจนไม่เหมือนเขา!

เฉิงเทียนหยวนพูดเสียงเย็นชา "เธอดูสิว่าเธอพูดจายังไง? ฮะ? วันๆ เอาแต่ดูถูกคนอื่น พูดจาเหมือนผู้หญิงปากร้าย! เมื่อกี้เธอว่าไงนะ? พ่อแม่ยอมให้เธอมาที่อำเภอเหรอ? ทำไมฉันไม่รู้?"

เทศกาลไหว้พระจันทร์คืนนั้น พ่อโกรธเธอมาก สัญญาด้วยตัวเองว่าต่อไปจะต้องอบรมสั่งสอนเธออย่างเข้มงวด

เมื่อก่อนพ่อเฉิงมักรู้สึกว่ายังไงลูกสาวก็เป็นเด็กผู้หญิง ต่อไปต้องเติบโตต้องแต่งงานออกไป ตอนอยู่ในครอบครัวก็พยายามเอาอกเอาใจให้มากที่สุด ก็ไม่รู้ว่าในอนาคตไปอยู่ในครอบครัวคนอื่นจะมีสภาพยังไง

ในพื้นที่ชนบท เด็กผู้หญิงส่วนใหญ่แต่งงานตอนอายุยี่สิบกว่า บางคนก็เร็วกว่านี้ด้วย สิบห้าสิบหกก็มี

หลังจากเด็กผู้หญิงแต่งงานไป ก็ต้องช่วยครอบครัวทำงาน ต้องมีลูกเลี้ยงลูก และต้องดูแลผู้สูงอายุในครอบครัวด้วย ภาระบนบ่าหนักมากจริงๆ

เพราะเหตุผลนี้ พ่อเฉิงกับแม่เฉิงก็เลยค่อนข้างเอาอกเอาใจลูกสาวคนเล็ก ไม่อยากให้เธอทำงาน มีของกินของดื่มอร่อยๆ ก็พยายามให้เธอเท่าที่จะทำได้

ลูกชายรู้ประสีประสาตั้งแต่เด็ก ไม่เคยทำให้พวกเขากังวล ก็ไม่มีแนวคิดอบรมสั่งสอนลูก เลยไม่คิดจะอบรมสั่งสอนลูกสาวคนเล็ก

ใครจะไปรู้ว่าการไม่อบรมสั่งสอนอย่างเข้มงวดจะทำให้เกือบสร้างเรื่องอื้อฉาว!

ถึงแม้พ่อเฉิงจะเป็นคนซื่อสัตย์จริงใจ แต่มีนิสัยความเป็นชายชนบทดั้งเดิม ให้ความสำคัญกับคุณธรรมประจำตระกูลและชื่อเสียง ถ้าลูกสาวคนเล็กทำเรื่องอื้อฉาว ก็จะแพร่กระจายในหมู่บ้าน มันไม่ควรเกิดขึ้น!

คืนเทศกาลไหว้พระจันทร์ พ่อเฉิงสูบบุหรี่ อธิบายกับเฉิงเทียนหยวนด้วยความรู้สึกผิด บอกว่าต่อไปจะต้องควบคุมให้ดี ดีที่ลูกสาวยังเล็กอยู่ น่าจะทัน

ก่อนหน้านี้โทรกลับไป แม่ยังบอกว่าเธอกลับไปทำงานที่สหกรณ์ ตอนไปตอนกลับพวกเขาสองสามีภรรยาเฒ่าก็ดูอย่างใกล้ชิด ไม่ให้เธอเลิกงานเสร็จไปเดินเตร็ดเตร่ และไม่อนุญาตให้เธออยู่กับผู้หญิงกเฬวรากพวกนั้นด้วย

แค่ครึ่งเดือนกว่าๆ เอง เป็นไปได้ไงว่าพ่อแม่จะยอมให้เธอมาที่อำเภอ?

เฉิงเทียนฟางแววตาหลบหลีก แล้วหันศีรษะหนี