เล่ห์ร้ายใจปรารถนา Series Follow you heart นิยาย บท 29

เมื่อรับประทานมื้อเช้าเสร็จ ซึ่งก็เป็นเวลาสายมากแล้ว อีธานได้พาภรรยาลงมาจากโรงแรม ชายหนุ่มได้โอบหญิงสาวเดินตรงไปที่รถ โดยมีพนักงานต้อนรับมองมายังคนทั้งคู่ด้วยความรู้สึกแปลกใจ เพราะอีธานไม่เคยพาใครมาพักที่โรงแรมแห่งนี้ เมื่อชายหนุ่มเปิดประตูรถให้ภรรยาเข้าไปนั่งเขาไม่รอช้ารีบเดินอ้อมมาประจำตำแหน่งคนขับ แล้วรีบบึ่งออกมาจากโรงแรมเพื่อตรงไปยังบริษัทในทันทีเพราะใกล้เวลาประชุมแล้ว

"คุณจะเข้าไปประชุมกับผมนะ จะได้แนะนำทุกคนให้รู้จักคุณ ในฐานะภรรยาของผมอย่างเป็นทางการ" เมื่อขับรถมาได้สักพักแล้วติดไฟแดง เสียงทุ้มของชายหนุ่มได้พูดออกมาด้วยวาจา ที่หนักแน่น

"ฉันรู้สึกเป็นห่วงที่ร้านยังไงไม่รู้ ลูกทั้งสองก็เพิ่งจะสิบห้าสิบหก ฉันไม่ควรปล่อยให้ลูกๆ รับผิดชอบงานที่ร้านแล้วตัวเองออกมาแบบนี้" น้ำเสียงของฮันน่าฟังดูคล้ายกับว่าเธอกำลังตำหนิตัวเอง ใบหน้าของหญิงสาวเต็มไปด้วยความกังวลใจ

"ความจริงแล้วคุณไม่ต้องทำงานเลยก็ได้นะฮันน่า ส่วนลูกๆ ก็มีหน้าที่เพียงแค่เรียนหนังสือ ผมมีเงินมากพอที่จะให้คุณกับลูกใช้จ่ายได้อย่างสบาย คุณเลี้ยงลูกมาอย่างยากลำบาก ต่อจากนี้ไปไม่ต้องทำอะไร แค่นอนอยู่บนเตียง นอกนั้นปล่อยให้เป็นหน้าที่ของผม" น้ำเสียงของเขามีความนัยที่ลึกซึ้ง แถมดวงตาของเขายังฉายแววความเจ้าเล่ห์ออกมาอย่างชัดเจน

"ฉันกำลังจะซึ้งแล้วเชียว สุดท้ายก็วกมาเรื่องบนเตียงจนได้" ฮันน่ามองค้อนผู้เป็นสามี แถมเธอยังทำใบหน้างอนเขาอีกด้วย

"ผมจริงจังและพูดจริงทุกถ้อยคำ ก็เมียผมเด็ดขนาดนี้ เขาใกล้ทีไรอดใจไม่ไหวทุกที รักนะครับคนดี จุ๊บ! "

"นี่คุณ! " ฮันน่าร้องออกมา ด้วยความตกใจเมื่อเขาโน้มใบหน้ามาจุ๊บแก้มเธอ และที่สำคัญในตอนนี้รถได้จอดอยู่หน้าบริษัท โดยมีพนักงานรักษาความปลอดภัยวิ่งเข้ามายืนอยู่ข้างๆ ประตูรถอีกด้วย

"รถติดฟิล์มดำขนาดนี้ไม่มีใครเห็นหรอกคุณ" อีธานพูดพร้อมกับยกยิ้มที่มุมปาก แล้วเอามือลูบลงให้ศีรษะของภรรยาเบาๆ และนั่นยิ่งทำให้เธอรู้สึกรักเขามากขึ้น เพราะเวลาที่อยู่ใกล้อีธานฮันน่าก็รู้สึกอบอุ่น จนยอมจำนนให้กับคนของใจ ซึ่งเธอไม่สามารถที่จะปิดกั้นความรู้สึกที่มีภายในใจเอาไว้ได้

"ฉันรู้สึกเวียนหัว เหมือนกับจะไม่สบายขอรออยู่ที่ห้องทำงานของคุณได้ไหม ความจริงแล้วอยากกลับบ้านไปนอนพักด้วยซ้ำ"

"เป็นอะไรมากหรือเปล่า ไปหาหมอไหม เดี๋ยวผมพาไป ไปตอนนี้เลยก็ได้" เสียงทุ้มของชายหนุ่มแฝงไปด้วยความห่วงใย เขาพูดออกมาพร้อมกับเอามืออังที่หน้าผากของภรรยา เพื่อดูว่าตัวเธอร้อนหรือเปล่า

"ฉันไม่ได้เป็นไข้หรอกค่ะ แค่เวียนหัวนิดหน่อยคงพักผ่อนไม่เพียงพอ นอนพักเดี๋ยวเดียวก็หายแล้ว"

"ขอโทษนะครับที่หื่นไปหน่อย" น้ำเสียงของเขาฟังดูหยอกเย้าทีเล่นทีจริง แต่ก็ทำให้ใบหน้าของหญิงสาวร้อนผ่าวเพราะความเขินอาย

"ไม่หน่อยเลยล่ะ...ไปได้แล้ว เลื่อนประชุมแล้วยังจะมาสายอีก" ฮันน่ารีบพูดเรื่องประชุมขึ้นมา เพราะเธอกลัวใจจะละลายมากไปกว่านี้ ถ้าหากอีธานยังคงจ้องมองมาที่เธอ ด้วยแววตาเจ้าเล่ห์เป็นประกาย เหมือนกับว่าเขาอยากจะกลืนกินเธอไปทั้งตัว

คนทั้งคู่เดินเข้ามาในบริษัท จากนั้นอีธานได้พาภรรยาเดินเข้าไปในลิฟต์ของผู้บริหาร จึงทำให้พนักงานสองสามคน จับจ้องไปที่ทั้งสองด้วยความสนใจ เพราะไม่เคยมีใครเห็นท่านประธานหนุ่มควงผู้หญิงคนไหนมาก่อน และที่สำคัญเขากุมมือเธอเอาไว้ตลอดเวลา นี่คงเป็นข่าวใหญ่ที่จะทำให้ทุกคนในบริษัทได้พูดกันสนุกปาก

"สวัสดีค่ะท่านประธาน เอ่อ...คือว่า" เกวลินเลขาหน้าห้องของท่านประธานหนุ่มได้เอ่ยทักขึ้น เมื่ออีธานเดินเคียงคู่มากับฮันน่า เพื่อพาเธอเข้าไปพักในห้องทำงานของเขา

"คุณเกวลินเตรียมเอกสารเข้าไปรอที่ห้องประชุมเลยครับเดี๋ยวผมตามไป" ชายหนุ่มไม่ได้สนใจเลขาสาวที่แต่งตัวเซ็กซี่ เพื่อมายั่วเขาตลอดระยะเวลาที่มาทำงานที่นี่ หล่อนมองไปที่ฮันน่าอย่างไม่เป็นมิตร ก่อนจะยิ้มหวานให้อีธาน เพราะไม่ได้เจอท่านประธานมาหลายวัน ซึ่งเขาได้มอบงานทั้งหมดให้ลีโอเป็นคนจัดการแทน

"คุณนอนที่โซฟาได้ไหม หรือจะเข้าไปนอนรอในห้องก็ได้ มันเป็นห้องเล็กๆ ที่ผมสั่งให้เขาออกแบบไว้ เวลาที่ทำงานดึกก็จะนอนพักที่นี่" เมื่อเข้ามาในห้อง ชายหนุ่มเอ่ยถามภรรยาออกไปด้วยความห่วงใย น้ำเสียงของเขาแฝงไปด้วยความนุ่มนวล

"ฉันนอนรอที่โซฟาก็ได้ คุณรีบไปประชุมเถอะค่ะ"

"จุ๊บ! เดี๋ยวมานะ" อีธานจุมพิตลงไปที่หน้าผากกว้างของภรรยาด้วยความทะนุถนอม ก่อนจะเดินออกไปจากห้อง แต่ก็ยังแอบเหลียวกลับมามองแล้วส่งยิ้มให้กับเธอ

"ไปได้แล้วค่ะ"