เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 14

เวอเรียนพยายามทำตัวปกติพร้อมกับ ‘ใบหน้าที่ดูมีความสุขสุดขีด’ และมองไปที่ฮีลตันอย่างชื่นชม แต่ในความเป็นจริงหัวใจของเธอเต้นเร็วมาก

ถ้าฮีลตันดึงมือเธอออกไป และปฏิเสธความสัมพันธ์ของทั้งคู่ ต่อหน้าวาเนลล์และเจนเซ่น เธออาจจะต้องฝังตัวเองลงไปในหลุมแน่ๆ

เจลลี่ บีน ช่วยเธอปลอบฮีลตันด้วยน้ำเสียงที่น่ารัก และนุ่มนวลของเธอ “พ่อกลับบ้านกันเถอะ มอนตี้ของหนูไม่ชอบพวกเขา!”

ดวงตาที่ลึกล้ำของฮีลตัน จับจ้องไปที่ใบหน้าเล็ก ๆ ที่สวยงามของเวอเรียน และความขี้เล่นก็ปรากฏขึ้นในดวงตาที่เย็นชาของเขา

จากนั้นเขาก็ยกมือขึ้นเพื่อหนีจากเงื้อมมือของเธอ สิ่งนี้ทำให้หัวใจของเธอเต้นรัว และมีลางสังหรณ์ที่ไม่ค่อยดี

...

ไม่ทันคาดคิดในวินาทีต่อมาเธอรู้สึกมีแรงกดเกิดขึ้นที่ไหล่

แขนยาวของชายคนนั้นกอดเธอ และ เจลลี่ บีน เอาไว้ ใบหน้าที่นิ่งสงบของเขาก็ยิ้มเบา ๆ

“ตกลง กลับบ้านกันเถอะ”

เวอเรียนสับสน ขณะที่สายตาของเจนเซ่น และวาเนลล์ได้ตกตะลึง ฮีลตันโอบกอดเธอเข้าไปในรถมายบัค ซึ่งมีมูลค่ามากกว่า 60 ล้านเหรียญ

เมื่อรถมายบัค สีดำขับผ่านเรนจ์ โรเวอร์ ที่ค่อนข้างโทรมของเจนเซ่น ซึ่งมีมูลค่าเพียงหนึ่งล้านก็หยุดลง ชายในรถเจตนาหยุดมัน และจ้องมองเจนเซ่น และวาเนลล์ด้วยสายตาเหยียด

รถมายบัค เร่งออกไปทำให้ เจนเซ่น และวาเนลบ์ อยู่ในพายุฝุ่น

วาเนลล์ กระทืบเท้าที่สวมด้วยส้นสูงของเธอ เปิดประตูขึ้นรถด้วยความโมโหและบ่น “เจนเซ่น! คุณควรจะซื้อรถใหม่จริง ๆ! ดูรถมายบัคของเขา แล้วมองไปที่รถเรนจ์ โรเวอร์ ที่ดูห่วยแตกของคุณ!” ฉันจะแพ้ผู้หญิงชั้นต่ำอย่างเวอเรียนได้ยังไง!”

เจนเซ่นปลอบใจเธอและพูดว่า “ไม่เป็นไรที่รัก ฮีลตันเขาร่ำรวยมาก ดังนั้นการที่เขาขับรถราคา 60 ล้านมันจึงเป็นเรื่องปกติ เราไม่ต้องทำให้ตัวเองยุ่งยากขนาดนั้น”

“เวอเรียนทำให้ฉันไม่มั่นใจเอาซะเลย! เวอเรียนจะกลายมาเป็นนายผู้หญิงฟัดด์ ไม่คิดไม่ฝัน! ฉันจะอยู่ในสังคมนี้ได้ยังไงในอนาคต เธอจะต้องใช้ประโยชน์ และอิทธิพลของฮีลตัน เพื่อสนับสนุนเธอให้มาแก้แค้น และกดขี่เราอย่างแน่นอน!”

เมื่อมองไปที่รถมายบัค เจนเซ่นก็ขมวดคิ้วและพูดว่า "ฮีลตันแต่งงานกันเมื่อไหร่ทำไมไม่มีข่าวเลย"

วาเนลล์ หรี่ตาลง “หืม เวอเรียนพยายามจะโกหกฉันอย่างนั้นเหรอ มันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก ฮีลตันเป็นโสดมาตลอดจู่ ๆ เขาจะมามีภรรยาได้อย่างไร ฉันจะสืบข้อมูลเรื่องนี้อย่างแน่นอน!”

……

เธอกลืนน้ำลายลงคออย่างประหม่า และกัดริมฝีปาก “คุณมักจะพาผู้หญิงที่ไม่คุ้นเคยกลับบ้าน คุณมีสิทธิ์ทำเช่นนั้น แต่คุณปล่อยให้ผู้หญิงเหล่านั้นรังแก เจลลี่ บีน คุณไม่ได้ทำหน้าที่ของคุณในฐานะพ่อให้สมบูรณ์”

ฮีลตันไม่ได้รู้สึกโกรธ แต่กลับยิ้มแทน เขามักจะพาผู้หญิงที่ไม่คุ้นเคยกลับบ้าน และปล่อยให้พวกเธอรังแก เจลลี่ บีน? เรื่องราวเหล่านี้ต้องถูก เจลลี่ บีน สร้างขึ้นอย่างแน่นอน! เธออยากให้เวอเรียนสงสารเธองั้นเหรอ?

“เธอกำลังกล่าวหาว่าฉันไม่มีคุณสมบัติความเป็นพ่องั้นหรือ”

เธอเหลือบมองออกไปนอกหน้าต่างรถ และตอบว่า “ฉันจะกล้ากล่าวหาคุณได้อย่างไรคะ คุณฟัดด์ นอกจากนี้ฉันไม่มีสิทธิ์ทำเช่นนั้น เจลลี่ บีน ยังขาดความรักอีกด้วย ในฐานะครูของเธอฉันแค่หวังว่า พ่อและแม่สามารถที่จะมอบความรักให้แก่เธอได้มากขึ้น”

หืม ผู้หญิงคนนี้… หลังจากคลอดลูกแล้วเธอก็หายไปสามปี และไม่ได้ทำหน้าที่ของเธอในฐานะแม่เลย

ตอนนี้เธอตัดสินใจที่จะกล่าวหาว่าเขาให้ความรักในฐานะพ่อต่อ เจลลี่ บีน ไม่เพียงพอใช่หรือไม่!

“คุณฟัดด์ กรุณาหยุดรถที่สี่แยกถัดไป เดี๋ยวฉันกลับบ้านเองค่ะ”

อย่างไรก็ตามฮีลตันทำราวกับว่าเขาไม่ได้ยินสิ่งนั้น

"..."

เวอเรียนเม้มริมฝีปากของเธอ บรรยากาศเริ่มอึดอัดหลังจากที่เธอพ่นคำพูดที่ไม่เหมาะสมเหล่านั้นออกไปอย่างหุนหันพลันแล่น

หากฮีลตันรู้สึกไม่พอใจขึ้นมา เขาก็จะฆ่าเธอได้อย่างง่ายดาย

เธอลองนั่งย้อนกลับไป และหัวใจของเธอก็เต้นรัว

ตายแน่! เธอควรจะระงับคำพูดของเธอไว้ ทำไมเธอถึงยั่วโมโหคนอย่างฮีลตัน?