เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 13

ภายในอาคารสำนักงานของท่านประธานฟัดด์

คุชแตะจมูกของเขาและถามอย่างสงสัยหลังจากที่ฮีลตันวางสาย “บอส คุณเชื่อใจคุณมอนท์มากพอที่จะฝากเจลลี่ บีนไว้กับเธองั้นเหรอ? แม้ว่าการถือกำเนิดของ เจลลี่ บีน จะถูกเก็บเป็นความลับมาตลอด 3 ปีที่ผ่านมา แต่ก็ยังมีคนจำนวนมากที่ขู่ว่าจะลักพาตัว เจลลี่ บีน ไป”

ชายคนนั้นนั่งบนเก้าอี้บริหารสีดำของเขาอย่างใจเย็น เขาวางมือบนโต๊ะ มือทั้งสองประสานกัน ความมืดสว่างวาบในดวงตาของเขา ขณะที่เขาพูดว่า “ฉันต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อค้นหาว่าจุดประสงค์ของเธอคืออะไร เธอทำเพื่อเงินหรือเธอไม่รู้จริง ๆ?”

…

เจลลี่ บีน กิน KFC จนอิ่มแล้ว ท้องน้อย ๆ ของเธอป่องออกมาพร้อมกับเสียงเรอ

เวอเรียนคว้าทิชชู่มาเช็ดที่มุมปากของเธอ “อิ่มแล้วเหรอ? เราไปกันเลยไหม”

โทรศัพท์ของเวอเรียน ดังขึ้นขณะที่เธอกำลังจะลุกขึ้น เบอร์ผู้โทรเข้าคือ ฮีลตัน ฟัดด์

เธอกดรับสาย เสียงของผู้ชายคนนั้นชัดเจน และน่าดึงดูดอย่างยิ่งสำหรับคนฟัง

“พวกคุณอยู่ที่ไหน”

เวอเรียนมองไปรอบ ๆ และพูดว่า “เราอยู่ที่ KFC ถัดจากห้างสรรพสินค้า”

ชายคนนั้นตอบอย่างเฉยเมย “ฉันจะไปหาที่นั่น”

เวอเรียนวางสายโทรศัพท์และพูดว่า “เจลลี่ บีน พ่อของหนูกำลังจะมารับแล้ว เรา ไปรอเขาข้างนอกกันเถอะ”

หนูน้อยนิ่งเงียบ และดวงตาที่เป็นประกายของเธอยังคงจ้องมองไปที่โค้กที่อยู่ตรงหน้าเธอ เวอเรียนมองไปที่โค้กและถามด้วยรอยยิ้ม “หนูอยากดื่มโค้กไหม”

เนื่องจากอาหารสำหรับเด็ก ให้ดื่มแค่น้ำผลไม้ชีวิตเธอก็คงจะเบื่อ เธอคงต้องการอย่างดื่มโค้กจริง ๆ

เธอวางมือเล็ก ๆ ไว้บนโต๊ะและวางคางไว้บนมือ เธอเม้มริมฝีปากและพูดอย่างไม่มีความสุขว่า

“พ่อไม่ยอมให้หนูดื่มโค้ก หนูแค่อยากชิมมัน มิงกัส บอกว่าโค้กอร่อยมาก”

เวอเรียนหัวเราะเบา ๆ ‘ทำไมฮีลตันไม่ยอมให้ลูกสาวกินอาหารมากขนาดนี้? แม้ว่ามันจะไม่ดีต่อสุขภาพ แต่อย่างน้อย เขาก็สามารถให้เธอลองมันได้ไม่ใช่เหรอ?

“งั้นหนูนั่งรอฉันที่นี่ ฉันจะไปเอาแก้วมาให้คุณอีกใบ”

เวอเรียนเหลือบมองไปที่ เจลลี่ บีน ขณะที่เธอกำลังเข้าคิว เธอกลัวว่าหนูน้อยจะถูกพวกค้ามนุษย์ลักพาตัวไป เจลลี่ บีน กระโดดลงจากที่นั่งอย่างตื่นเต้น เมื่อเวอเรียนกลับมาพร้อมกับโค้ก “มอนตี้คุณน่ารักกับหนูมากเลยค่ะ!”

เวอเรียนยื่นโค้กให้เธอแล้วพูดว่า “หนูไม่สามารถดื่มได้เยอะนะ หนูเพิ่งกินจนอิ่ม ถ้าหนูดื่มมากเกินหนูจะไม่สบาย”

“โอเคค่ะ หนูจะจิบ ๆ เท่านั้น”

เธอจับมือ เจลลี่ บีน แล้วเดินออกมาจาก KFC หลังจากนั้นไม่นาน Range Rover ก็มาจอดตรงหน้าพวกเขา

ประตูรถถูกเปิดออกมา ขณะที่หญิงสาวคนหนึ่งถือกระเป๋า Chanel เดินออกมา เวอเรียนเงยหน้าขึ้น ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก วาเนล์ ชีน ลูกสาวของแม่เลี้ยงเธอ

“ฉันคาดไม่ถึงว่าจะได้พบคุณที่นี่ ฉันตกใจมากเมื่อเจนเซ่นบอกฉันว่าคุณกลับมาแล้ว มันเกิดอะไรขึ้น? คุณไม่สามารถอยู่รอดจากโลกภายนอกได้แล้ว? ดังนั้นคุณเลยกลับมาที่นอร์ท ซิตี้?”

วาเนลล์ แตะเพชรที่นิ้วนางของเธอโดยตั้งใจจะยั่วโมโห วาเนลล์พูดต่อว่า “เจนเซ่นให้ฉันมาเมื่อสองสามวันก่อน และงานแต่งของเราจะจัดกันเดือนหน้า”

เจนเซ่นออกมาจากรถ และจับไหล่ของวาเนลล์ “เวอเรียน ผมหวังว่าคุณจะร่วมงานแต่งงานของเราได้ ยังไงซะคุณก็เป็นพี่สาวของวาเนลล์”