เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 795

น้ำเสียงของบอยล์เต็มไปด้วยความเย็นชา เขาตั้งใจจะทำให้ทุกอย่างยากลำบากสำหรับเชอรีช

แต่เชอรีชหน้าแดงเมื่อได้ยินคำพูดของเขา

เธอจับเสื้อของเขา และเขย่งเพื่อจุมพิตที่กรามด้านล่างอันหล่อเหลาของเขาด้วยริมฝีปากอันอ่อนนุ่มของเธอ

การจูบเบา ๆ ก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ความรักอันลึกซึ้งของเธอที่มีต่อเขา

“ค แค่นี้พอไหม?”

เธอไม่กล้าที่จะทำต่อ แม้ว่าเธอจะไร้ยางอายแค่ไหน แต่เธอก็ยังเป็นผู้หญิงที่มีศักดิ์ศรี

อย่างไรก็ตาม บอยล์คว้าแขนของเธอ และยกแขนของเธอขึ้นเหนือศีรษะ เขากดเธอกับชั้นวางหนังสือไม้ สายตาของเขาแหลมคมราวกับว่าเขากำลังจ้องมองเหยื่อในอ้อมกอดของเขา

“คุณรู้ไหมว่าคำว่า 'ชอบ' สำหรับผู้ใหญ่หมายถึงอะไร?”

“...”

ชายหนุ่มก้มหัวลง และจูบเธอ

เชอรีชตกใจ และพยายามดิ้นหนีโดยไม่รู้ตัว แต่ชายหนุ่มบังคับและแข็งแกร่งเกินไป เขาตอบสนองด้วยการจูบเธอหนักขึ้นไปอีก

ริมฝีปากของเธอร้อนและเจ็บปวด เธอรู้สึกว่าเธอหายใจไม่ออกจากการจูบ

ไม่ไกลนัก เลล่าเห็นเหตุการณ์นั้น และหนังสือในมือของเธอตกลงบนพื้นราวกับหมดเรี่ยวแรง

ตุ๊บ!

เลล่าช็อคและรู้สึกพูดไม่ออก เธอต้องการยืนยันว่าชายคนนั้นคือบอยล์หรือไม่

“บอยล์…?”

บอยล์ตกตะลึง

เชอรีชหน้าแดงด้วยความเขินอาย ในขณะที่บอยล์ปล่อยเธอ เธอผลักเขาออกไป และวิ่งหนีอย่างสับสนโดยไม่หันกลับมามองพวกเขา

เมื่อบอยล์หันกลับไปเผชิญหน้ากับเลล่า ภาพตรงหน้าของเธอก็ชัดเจน

“บอยล์ คุณ…”

โดยไม่สนใจเลล่า บอยล์ก้มลงไปหยิบหนังสือที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้นพร้อมกับสร้อยข้อมือที่เชอรีชทิ้งไว้

…

เชอรีชวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ และพยายามจะสงบสติอารมณ์ของเธอกลับคืนมา

ริมฝีปากของเธอมีรอยแตก และเธอรู้สึกถึงความเจ็บปวดจากพวกมัน

จิตใจของเธอยุ่งเหยิงไปหมด

สิ่งเดียวที่เธอรู้สึกคือความอบอุ่น และความเจ็บปวดบนริมฝีปากของเธอ

เมื่อกี้นี้บอยล์ป่าเถื่อนมาก เขาดูราวกับว่าเขาอยากจะกลืนกินเธอ เธอตกใจมากที่เขาทำรุนแรงกับเธอแบบนั้น

เธอนั่งอยู่ในห้องเล็ก ๆ และกอดตัวเองอย่างเงียบ ๆ เป็นเวลานานมาก

คำถามที่เฉียบขาดของบอยล์ยังคงดังก้องอยู่ในหูของเธอ

“คุณจะชอบผมนานแค่ไหน? หนึ่งเดือน? หรือสามเดือนล่ะ?”

“พิสูจน์ความรักของคุณกับผม”

“คุณรู้ไหมว่าคำว่า 'ชอบ' สำหรับผู้ใหญ่หมายถึงอะไร?”

คำพูดของบอยล์บดขยี้ทุกความเป็นไปได้ระหว่างพวกเขา

เธอแค่ชอบเขาในสิ่งที่เขาเป็น ผิดไหมที่จะมีความรู้สึกให้เขา?

…

บอยล์กับเลล่าเดินออกจากห้องสมุดไปด้วยกัน

เลล่าเงียบไปครู่หนึ่งก่อนรวบรวมความกล้าถามเขา “บอยล์ ทำไมคุณถึงทำอย่างนั้นกับเชอรีชในห้องสมุดเมื่อครู่นี้? คุณทำได้ยังไง…”

“ผมดูเหมือนคนเลวงั้นหรือ”

เลล่าตกตะลึงไปชั่วขณะ เพราะเธอไม่คิดว่าบอยล์จะถามคำถามนั้นกับเธอ เธอรู้สึกงุนงงว่าทำไมเขาถึงถามแบบนั้น

เลล่าสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วถามว่า “บอยล์ คุณชอบเชอรีชไหม?”