เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 801 ตอนนี้เธอเป็นแฟนของฉันแล้ว
โพสต์เกี่ยวกับการกระทำที่กล้าหาญของบอยล์ กลายเป็นไวรัลในทันที
ในขณะที่ฮันท์ลีย์กำลังเลื่อนดูฟีดเฟสบุ๊กของเขา เขาเห็นแต่โพสต์ที่สรรเสริญบอยล์ เห็นได้ชัดว่ามีแฟน ๆ ผู้หญิงที่หมกมุ่นอยู่กับหน้าตาที่หล่อเหลาของบอยล์ด้วยเช่นกัน
ฮันท์ลีย์บอกกับบอยล์ที่กำลังนอนอยู่บนเตียงว่า "โว้ว! ตอนนี้นายคงจะอยู่เงียบ ๆ ยากแล้วล่ะ บอยล์! นายกลายเป็นคนดังในอุตสาหกรรมด้านกฎหมายแล้ว!"
บอยล์รับแย่งโทรศัพท์ของฮันท์ลีย์ทันที เขาขมวดคิ้วอย่างหนักเมื่อเขาอ่านโพสต์
ฮันท์ลีย์แซว "ตอนนี้นายเป็นคนดังทางอินเทอร์เน็ตแล้ว นายจะรวยขึ้น อย่าลืมเพื่อนของนายนะ โอเค!"
สีหน้าของบอยล์ดูเย็นชาในขณะที่เขาพูด “ส่งชายสองคนไปปกป้องเชอรีชอย่างลับ ๆ”
ฮันท์ลีย์สับสนในขณะที่เขาถาม “เกิดอะไรขึ้นกับเชอรีช?”
“อย่าลืมว่าพ่อแม่ของจำเลยทำอะไร พวกเขากล้าพอที่จะหยุดเราไม่ให้ขึ้นศาล ดังนั้นตอนนี้เราชนะคดีแล้ว ฉันมั่นใจว่าพวกเขาจะไม่พอใจกับผลลัพท์อย่างแน่นอน พวกเขาอาจจะแก้แค้นพวกเรา”
ฮันท์ลีย์ตบหัวของตัวเองเมื่อบอยล์พูดถึงเรื่องนั้น เขาพูดว่า "นายพูดถูก วันนี้ฉันอาจจะไม่สามารถอยู่เคียงข้างนายได้ ดังนั้นฉันจะให้บอดี้การ์ดของครอบครัวฉันสองคนมาดูแลนาย ดังนั้นนายจะไม่โดนแทงอีก เราโชคดี ที่นายไม่บาดเจ็บสาหัส"
“ฉันไม่เป็นไร ฉันอยู่ในโรงพยาบาล พวกเขาลงมือที่นี่ไม่ได้”
ในขณะที่ฮันท์ลีย์กำลังจะโทรศัพท์เพื่อเตรียมการ เขาก็นึกขึ้นได้ว่ามีบางอย่างแปลก ๆ และหันกลับไปมองบอยล์อย่างตลกขบขันก่อนจะพูดว่า “เดี๋ยวก่อนนะ เราเป็นฝ่ายชนะคดีนี้ แม้ว่าพวกเขาจะต้องการการแก้แค้น พวกเขาก็จะต้องลงมือกับเรา เชอรีชเกี่ยวอะไรด้วย?'
บอยล์มองไปที่สีหน้าที่สนใจของฮันท์ลีย์ และตอบทันทีว่า “ตอนนี้เธอเป็นแฟนของฉันแล้ว มีปัญหาอะไรไหม?”
พ่อของเทรเวอร์เป็นชายที่มีชื่อเสียงมากในเมืองหลวง ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขา ถ้าเขาต้องการหาอะไรบางอย่าง เขาส่งคนออกมาซุ่มดูถนนหมายเลข 14 ในเช้าวันนั้น เพราะมันเป็นเส้นทางที่บอยล์มักใช้ นี่หมายความว่าเขาแอบตามดูบอยล์มาระยะหนึ่งแล้ว
นอกจากนี้ ช่วงนี้เขาพบปะกับเชอรีชบ่อย ๆ และสนิทสนมกัน ดังนั้นนั้นจึงเป็นเหตุผลหากคน ๆ นั้นอยากจะลงมือกับเชอรีชเพื่อล้างแค้น
“โอ้” ฮันท์ลีย์ตอบในขณะที่จ้องมองไปที่เขาด้วยท่าทางที่สนใจมากก่อนจะพูดต่อ “ดังนั้น เธอเป็นคนที่จีบนายในตอนนั้น เรื่องนี้น่าสนใจจริง ๆ ฉันไม่เคยคิดเลยว่ายัยตัวแสบนั้นจะมีความสามารถขนาดนี้ เธอใช้เวลาไม่นานก็สามารถชนะใจนายได้สำเร็จ”
บอยล์ไม่สนใจที่จะโต้ตอบต่อการแหย่ของเขา บอยล์เร่งเขา "นายช่วยเร่งมือหน่อยได้ไหม?"
ฮันท์ลีย์มองไปที่เขาด้วยท่าทางหยอกล้อก่อนจะพูดว่า "ขอร้องฉันสิ"
บอยล์กลอกตาไปที่เขา และตอบอย่างระอา "ฉันขอร้อง"
ฮันท์ลีย์อารมณ์ดีมาก ในขณะที่เขาพูด "ฮึ่ม ดูเหมือนว่าทนายผู้เย่อหยิ่ง และเยือกเย็นจะรู้วิธีขอร้องแล้ว สำหรับฉันมันดูเหมือนว่านายกำลังทำอะไรโง่ ๆ เพื่อความรัก"
บอยล์ขมวดคิ้ว เมื่อเขานึกถึงเชอรีช และถามฮันท์ลีย์ "โทรศัพท์ของฉันอยู่ที่ไหน?"
"ในลิ้นชัก"
บอยล์เปิดลิ้นชักข้างเตียงของเขา แล้วหยิบโทรศัพท์ออกมา เขาสังเกตเห็นสายที่ไม่ได้รับห้าถึงหกสาย เมื่อเขาเปิดเครื่อง พวกมันทั้งหมดมาจากเชอรีช
บอยล์มีสีหน้ากังวล ตอนที่เขาโทรกลับหาเธอ
…
เชอรีชค่อนข้างหงุดหงิดเมื่อเธอได้รับสายจากบอยล์ และเธอคิดกับตัวเอง 'ดูเวลาสิ ทำไมเขาเพิ่งโทรกลับมาหาฉันนะ?'
ตอนแรกเธออยากจะวางสายแต่เธอก็ไม่สามารถทำแบบนั้นได้ เธอกลัวว่าเขาจะไม่โทรกลับมาหาเธออีก ด้วยเหตุนี้เธอจึงรับสายด้วยความโกรธ
ทันทีที่เธอรับสาย เชอรีชก็อุทานออกมา “บอยล์ คุณปล่อยให้ฉันรอเก้อ คุณรู้ไหมถ้าคนอื่นเจอแบบนี้ พวกเขาคงจะบล็อกเบอร์ของคุณไปแล้ว…”
แต่ก่อนที่เธอจะระบายเสร็จ และหลังจากที่บอยล์แน่ใจว่าเธอสบายดีแล้ว เขาก็บอกกับเธอว่า “อย่ามาหาผมอีกในช่วงสองสามวันนี้”
เชอรีชสับสนกับคำตอบที่เย็นชาของบอยล์
น้ำเสียงของเขาฟังดูปกติมาก และดูไม่เหมือนจะขอโทษเลยสักนิด
“คุณหมายความว่ายังไง บอยล์?”
บอยล์อธิบายตัวเองไม่เก่ง และมันจะยิ่งทำให้เธอตกอยู่ในอันตรายหากเขาพยายามอธิบายให้เธอฟัง มันจะดีที่สุดถ้าเธอรู้น้อยที่สุด ดังนั้นเขาจึงตอบเพียงว่า “คำตอบนั้นชัดเจน”
เชอรีชโกรธมาก เธอพูดว่า "แต่เมื่อวานนี้คุณบอกฉันว่าคุณมีบางอย่างที่จะบอกฉันหลังจากการพิจารณาคดีครั้งที่สอง คุณตั้งใจจะบอกฉันทั้งหมดนี้จริง ๆ หรือ?"
เขาพยายามจะบอกให้เธอหยุดกวนเขาอีกใช่ไหม?
บอยล์ยังคงนิ่งเงียบ
เชอรีชนอนอยู่บนเตียง และเริ่มร้องไห้ ในขณะที่เธอตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงที่สิ้นหวัง "คุณรู้ไหมว่าฉันรอที่ทางเข้าร้านเอมเมอรัลด์ แบมบูนานแค่ไหน! แม้ว่าคุณต้องการจะปฏิเสธฉัน แต่คุณก็ไม่ควรปล่อยให้ฉันรอเก้อ บอยล์ คุณรู้ไหมว่ามันเจ็บแค่ไหนที่คุณทำแบบนี้กับฉัน!"
เธอวางสายทันทีที่เธอตะโกนใส่เขาเสร็จ
ถ้าเธอรู้ว่าเขาจะปฏิเสธเธอ เธอไม่มีวันจะรับสายก่อนหน้านี้
เธอเจ็บปวดใจมากขึ้น
เนื่องจากภูมิหลังทางครอบครัวของเธอ จึงเป็นเรื่องยากมากที่จะมีใครปฏิเสธเธอ โดยปกติแล้ว เธอจะเป็นคนที่ปฏิเสธคนอื่น แต่ดูเหมือนว่าจะเป็นอีกทางหนึ่งเมื่อเป็นบอยล์
เธอไม่เคยเจ็บปวดจากใครมาก่อน แต่ในตอนนี้ดูเหมือนว่าบอยล์จะทำให้เธอเจ็บปวดมากที่สุด
…
ณ โรงพยาบาล
บอยล์ทำหน้าขมขื่น ในขณะที่เขากำโทรศัพท์ของเขา ระหว่างที่กำลังเอนหลังพิงกับเตียง
"นายเรียกเธอว่าแฟนเมื่อวินาทีก่อน แล้วทิ้งเธอทันทีในเวลาต่อมา โอ้
“ฉันทำก็เพื่อประโยชน์ของตัวเธอ”
ให้ตายเถอะ บอยล์ นายหมายความว่ายังไง 'เพื่อประโยชน์ของเธอ'? นายคิดว่าเธอจะไม่รู้เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ ถ้าเพียงแค่นายปฏิเสธที่จะบอกอะไรกับเธองั้นเหรอ? นายคิดว่าเธอหูหนวก หรือตาบอดงั้นเหรอ? บางทีนายอาจจะคิดว่าเธอไม่มีอินเทอร์เน็ตงั้นเหรอ? ฉันค่อนข้างแน่ใจว่าข่าวที่เกิดขึ้นกับนายในวันนี้จะลามออกไปเหมือนไฟป่าที่โรงเรียนของเราในวันพรุ่งนี้ แม้ว่าเธอจะไม่ได้ดูฟีดเฟสบุ๊กของเธอ
บอยล์ไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพราะเขาแค่ต้องการรักษาระยะห่างจากเธอในช่วงสองสามวันนี้ เขาพูดว่า "ไม่ว่าอย่างไร ฉันอยากให้นายหุบปากไว้"
“โอ้ ได้โปรด ฉันจะไม่พูดอะไรสักคำ! คนแก่อย่างฉันไม่สนใจที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับชีวิตรักของคนหนุ่มสาวอย่างนายหรอก”
ผ่านไปครู่หนึ่ง โทรศัพท์ของฮันท์ลีย์ก็ดังขึ้น และหลังจากเหลือบไปมองที่หมายเลขผู้โทร เขาก็ยัดแอปเปิ้ลที่กินไปครึ่งหนึ่งใส่ในมือของบอยล์
เพราะคืนนี้ฉันมีนัดเดท ฉันจัดการเรื่องบอดี้การ์ดตามที่นายต้องการแล้ว ดังนั้นนายไม่ต้องกังวลเรื่องความปลอดภัยของเชอรีช ในทางกลับกัน
"ไม่ต้อง" อาการบาดเจ็บของเขาไม่ได้รุนแรงขนาดนั้น นอกจากนี้ เขายังสามารถลุกจากเตียงได้โดยไม่ต้องมีใครช่วย
“ถ้าอย่างนั้น โทรหาฉันหรือเฮคเตอร์ ถ้านายต้องการอะไร”
ฮันท์ลีย์รับสายทันทีหลังจากออกจากห้อง
ผู้หญิงที่ปลายสายถามเขาอย่างโกรธจัด “ทำไมคุณรับสายฉันช้าจัง ฮันท์ลีย์!”
อัปเดต บทที่ 801 ตอนนี้เธอเป็นแฟนของฉันแล้ว ของ เล่ห์รัก ท่านประธาน
ประกาศ เล่ห์รัก ท่านประธาน ได้อัปเดต บทที่ 801 ตอนนี้เธอเป็นแฟนของฉันแล้ว พร้อมรายละเอียดที่น่าทึ่งและคาดไม่ถึงมากมาย ในการเขียนที่คล่องแคล่วในข้อความที่เรียบง่าย แต่จริงใจบางครั้งความโรแมนติคที่สงบของผู้แต่ง โอเอสเต้ ลูน่า ใน บทที่ 801 ตอนนี้เธอเป็นแฟนของฉันแล้ว พาเราไปสู่ขอบฟ้าใหม่ ลองอ่านซีรี่ส์ บทที่ 801 ตอนนี้เธอเป็นแฟนของฉันแล้ว เล่ห์รัก ท่านประธาน ที่นี่ แป้นค้นหา: เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 801 ตอนนี้เธอเป็นแฟนของฉันแล้ว