เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 813 ไปหาบอยล์ที่หมู่บ้าน
เวอเรียนกดรับสาย
เสียงทุ้มต่ำและเย็นชาของผู้ชายดังมจากปลายสาย "ผมถึงบ้านแล้ว"
เวอเรียนถาม "สวัสดีจ้ะ ฉันเป็นแม่เชอรีช เธอเป็นใครเหรอ?"
บุคคนนั้นไม่ได้ประหม่า เขาตอบเสียงเรียบ "เพื่อนที่โรงเรียนครับ"
บุคคลนั้นไม่ได้อธิบายอะไรอีก เขาไม่ได้ดูกังวล หรือไม่ได้สนใจว่าผู้ปกครองอาจเข้าใจเขาผิด
หลังจากนั้น พวกเขาก็วางสายอย่างสุภาพ
ยิ่งเวอเรียนนึกถึงเรื่องทุกอย่าง เธอก็ยิ่งมีความรู้สึกมากขึ้นตอนที่กำโทรศัพท์ของเชอรีช เธอวางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะก่อนจะออกไปจากห้อง
ฮีลตันกำลังทำงานและตอบอีเมลอยู่ ตอนที่เธอเข้ามาในห้องทำงาน
เขาหยุดทำงานเมื่อเห็นเวอเรียนเข้ามาในห้อง เขาหันมามองเธอแล้วถาม "จัดการให้ เจลลี่ บีน เรียบร้อยแล้วเหรอ?"
ฮีลตันให้เธอมานั่งบนตัก เมื่อเธอเดินเข้ามาหาเขา "เจลลี่ บีนกำลังอาบน้ำอยู่ ฮีลตัน คุณคิดว่าความสัมพันธ์แบบไหนกัน ที่คนจะตั้งชื่อรายชื่อคนติดต่อว่าสามี"
"ก็คนที่สนิทกันเหมือนเราไง"
ความสัมพันธ์ของ เจลลี่ บีน กับ 'สามีบอยล์' ที่เธอตั้งชื่อให้เขา เป็นแบบนั้นเหรอ?
"มีอะไร?" ฮีลตันเลิกคิ้ว
"คุณคิดว่า เจลลี่ บีน เริ่มคบกับคนที่มหาวิยาลัยหรือเปล่า?"
ฮ้ลตันปฏิเสธทันที "ไม่มีทาง ก็ดูสิว่ายัยตัวแสบกับไทเลอร์สนิทกันขนาดไหน ลูกยังไม่เป็นผู้ใหญ่เลย เป็นไปได้ยังไงที่จะคบใคร ในเมื่อลูกเพิ่งเข้ามหาวิทยาลัยได้เดือนเดียว?"
ฮีลตันรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขาถามเธอ "ไม่นะ เดี๋ยวก่อน ลูกตั้งชื่อใครว่าสามี?"
"นักศึกษาผู้ชาย เหมือนจะเป็นเพื่อนที่มหาวิทยาลัย"
ฮีลตันพูดไม่ออก
เวอเรียนพูดต่อ "รู้หรือเปล่าว่าพวกเขากลับมาบ้านด้วยกันระหว่างวันหยุดนี้ หรือเขาอาจไม่ได้โทรหาลูก และบอกลูกว่าเขาถึงบ้านแล้ว"
ฮีลตันเงียบไปสักพัก เขารับไม่ได้กับเรื่องนี้
เมื่อเวอเรียนเห็นท่าทางเย็นชาของฮีลตัน ในที่สุดเธอก็พูดออกมา "บางทีอาจเป็นเรื่องเข้าใจผิดก็ได้ เด็ก ๆ ชอบตั้งชื่อเล่นให้กันนะ"
หลังจากเชอรีชออกมาจากห้องน้ำ เธอก็เห็นว่าโทรศัพท์ที่เธอเอาไว้ใต้ผ้าห่ม ตอนนี้วางอยู่บนขอบเตียง
ดูเหมือนว่าจะมีคนย้ายโทรศัพท์ของเธอ จะเป็นมอนตี้หรือเปล่า?
เธอหยิบโทรศัพท์มาดูรายการบันทึกการโทร บอยล์โทรหาเธอเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว
มอนตี้ได้รับสายให้เธอหรือเปล่า?
งั้นก็หมายความว่า...มอนตี้เห็นชื่อ 'สามีบอยล์' ที่เธอตั้งให้เขาแล้วสิ?
เชอรีชตกใจ
'ก๊อก ก๊อก ก๊อก'
มีคนเคาะประตูห้องของเธอ
"ลูกอาบน้ำเสร็จหรือยัง เจลลี่ บีน พ่อมีอะไรจะถาม?"
มันเป็นเสียงของฮีลตัน
โอ้ ไม่นะ พ่อจะมาถามตอนนี้เลยเหรอ?
"รอเดี๋ยวนะคะคุณพ่อ หนูกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่!"
เชอรีชตกใจ เธอมองที่บันทึกการโทร
หลังจากสิบวินาทีผ่านไป ก็มีเสียงเคาะประตูดังมาจากข้างนอก ฮีลตันเร่งเธออีก "เสร็จหรือยัง เจลลี่ บีน?"
"เสร็จแล้วค่ะ เสร็จแล้ว!"
ฮีลตันเดินเข้ามาในห้อง
เชอรีชนอนห่มผ้าอยู่บนเตียง เธอมองพ่อด้วยแววตาไร้เดียงสา
"มีอะไรหรือเปล่าคะ...คุณพ่อ? หนูเหนื่อยจากการรีบกลับมาบ้านนะ"
เธอทำเป็นหาวหลังจากที่พูดแบบนั้น
ฮีลตันดูทุกข์ใจ เขาถามเสียงดุ "แม่บอกว่ามีผู้ชายโทรมาหาลูก ชื่อ 'สามีบอยล์' ลูกคบกับใครที่มหาวิทยาลัยหรือเปล่า?"
"อะไรนะคะ? ไม่มีทาง!"
ฮีลตันเลิกคิ้วแล้วถาม "แล้วชื่อนั่นล่ะ?"
เชอรีชหยิบโทรศัพท์มาให้ฮีลตันดู "เข้าใจหนูผิดแล้วค่ะ คุณพ่อ หนูเล่นเกมแพ้เพื่อนและเราพนันกันไว้ หนูต้องเปลี่ยนชื่อทั้งหมดในโทรศัพท์เป็น 'สามีบอยล์' แม้แต่ชื่อมอนตี้กับคุณพ่อก็ยังเป็น
ฮีลตันมองโทรศัพท์ และเห็นว่ารายชื่อทั้งหมดเป็นชื่อ 'สามีบอยล์'
แต่ฮีลตันไม่ได้เชื่อคนง่ายเหมือนเวอเรียน และไม่ง่ายที่จะโกหกเขา หลังจากเห็นว่าเธอไม่อยากบอกเขา เขาจึงไม่กดดันเธอ
เขาบอกเธอด้วยน้ำเสียงจริงจัง "พ่อไม่ห้ามลูกคบใครหรอก แต่พ่อต้องตัดสินใจเรื่องคนนั้น"
เชอรีชพยักหน้า "ได้ค่ะ!"
"และลูกก็ยังเรียนอยู่ ทำไมต้องเริ่มคบใครด้วยล่ะ? ลูกก็รู้ว่าควรหรือไม่ควรทำอะไร ลูกเป็นผู้หญิง ควรรู้จักป้องกันตัวเองสิ"
"แน่นอนค่ะ คุณพ่อ! หนูไม่ได้โกหกนะคะ!"
ฮีลตันไม่ได้พูดอะไรอีก หลังจากที่ฮีลตันออกไปแล้ว เชอรีชกำลังจะเปลี่ยนรายชื่อกลับเป็นชื่อเดิม
แต่เธอก็จำไม่ได้ว่าเบอร์ใครเป็นของใคร ในเมื่อรายชื่อทั้งหมดเปลี่ยนเป็นชื่อ 'สามีบอยล์'
เชอรีชพูดไม่ออก
ในห้องถัดไป
แฮร์ริสันกำลังอธิบายเหตุผลกับไทเลอร์
"พี่ไทเลอร์ พี่ก็รู้จักพี่สาวผมตั้งแต่เป็นเด็กกัน พี่สองคนก็โตมาด้วยกันและสนิทกันนะ"
ไทเลอร์เกาศีรษะแล้วถาม "นี่ไม่ใช่ข้อได้เปรียบเหรอ?"
นี่เป็นจุดอ่อนของพี่ ถ้าคนสองคนสนิทกันมาก มันก็ยากที่จะพัฒนาความสัมพันธ์ พี่แสดงความสับสนในความสัมพันธ์กับพี่สาว
"แล้วฉันควรทำยังไงดี?"
และอยากจะเล่นสนุก เลยให้กำลังใจเขา "พี่ไทเลอร์ ที่พี่ต้องทำตอนนี้ก็คือ ข้ามขอบเขตของคำว่าเพื่อน ต้องทำให้พี่สาวคิดว่าพี่เป็นผู้ชาย ไม่ใช่แค่เพื่อนสนิทที่ไม่เอาไหน! และต้องสารภาพรักกับพี่สาวผม!
"ก็ได้ งั้นฉันจะเชื่อนาย แต่นายต้องพูดให้ฉันดูดีกับพี่สาวนายนะ"
"ได้เลย เราสองคนอยู่ทีมเดียวกัน พี่ไทเลอร์ พี่กำลังจะเป็นว่าที่พี่เขยของผม ผมต้องช่วยพี่อยู่แล้ว"
เชอรีชอยู่บ้านสามวัน เธอเบื่อมาก หลังจากวิทนีย์กลับมาจากเมืองหลวง ทั้งสองคนก็คุยกันอยู่ในห้อง
วิทนีย์กินผลไม้สดและแซวเธอ "เธอทำอะไรไม่ได้เลยสินะ ไม่ได้เจอบอยล์เลยสักครั้ง หลังจากกลับมาบ้านเลยเหรอ?"
[ใหม่] อ่านนิยาย เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 813 ไปหาบอยล์ที่หมู่บ้าน ออนไลน์
คุณกำลังอ่าน บทที่ 813 ไปหาบอยล์ที่หมู่บ้าน ของนิยาย เล่ห์รัก ท่านประธาน เยี่ยมชมเว็บไซต์ novelones.com เพื่ออ่านซีรี่ส์ เล่ห์รัก ท่านประธาน ฉบับเต็มโดยผู้แต่ง โอเอสเต้ ลูน่า ทันที คุณสามารถอ่าน บทที่ 813 ไปหาบอยล์ที่หมู่บ้าน ออนไลน์ได้ฟรีหรือดาวน์โหลด PDF ฟรีลงในอุปกรณ์ของคุณ
การค้นหาที่เกี่ยวข้อง บทที่ 813 ไปหาบอยล์ที่หมู่บ้าน: