ณ อาคารของฟัดด์ กรุ๊ป
หลังจากการประชุมผู้บริหารระดับสูงฮีลตันสั่งให้คุช "ไปเรียกให้ผู้จัดการแซนเดอร์มา"
"ครับ ผมจะไปเดี๋ยวนี้"
สามนาทีต่อมาแนนซี่เข้าไปในห้องประชุมและถามด้วยรอยยิ้ม "ประธานฟัดด์ คุณเรียกหาฉัน?"
ฮีลตันเหงยตาขึ้นเหลือบมองเธอแล้วพูดว่า "ผมจะให้ลาครึ่งวันบ่ายนี้"
"หือ?" แนนซี่ไม่สามารถเก็บความอยากรู้อยากเห็นได้ เธอถามอย่างครึกครื้นทันทีว่า "ทําไมคุณให้ฉันหยุดในทันทีล่ะ?"
โดยเฉพาะอย่างยิ่งฮีลตันไม่ได้เห็นแก่ตัว เขากล่าวว่า "แม้ว่าพี่ชายคนโตของผมจะเสียชีวิตไปแล้วเมื่อห้าปีก่อน แต่พี่สะใภ้คนโตของผมได้ดูแลครอบครัวนี้ด้วยความขยันหมั่นเพียร พ่อกับแม่รู้สึกขอบคุณคุณมาก พ่อยังบอกอีกว่า ถ้าพี่สะใภ้คนโตเจอคนที่เหมาะสม ผมรู้ว่านายน้อยคนที่สามของครอบครัวเทย์เลอร์ชื่นชมพี่สะใภ้อยู่เสมอ และผมยังได้ยินมาว่าพี่สะใภ้ไม่ได้ไร้ความรู้สึกต่อนายน้อยเทย์เลอร์คนที่สาม
"ฮีลตัน ฉัน... คุณพูดเรื่องอะไรน่ะ ฉันจะ..."
ฮีลตันพูดต่อไปอย่างใจเย็นว่า "ผมบังเอิญมีความสัมพันธ์ส่วนตัวที่ดีกับนายน้อยเทย์เลอร์คนที่สาม ดังนั้นผมจึงตัดสินใจด้วยตัวเอง นายน้อยเทย์เลอร์คนที่สามกําลังรอพี่สะใภ้คนโตอยู่ข้างล่าง ผมจะให้พี่สะใภ้ลาครึ่งวันเพื่อให้คุณออกไปผ่อนคลาย..."
ใบหน้าของแนนซี่เปลี่ยนเป็นสีเขียว "ฮีลตัน ฉันไม่อยากไป ฉันต้องไปรับเซย์นหลังเลิกงาน..."
ก่อนที่เธอจะปฏิเสธเสร็จฮีลตันยังคงตัดสินโทษเธอต่อไปและกล่าวว่า "ผมจะช่วยพี่สะใภ้รับเซย์นเอง พี่สะใภ้สามารถออกไปผ่อนคลายกับนายน้อยเทย์เลอร์คนที่สามได้ตามสบาย"
"ฉัน..."
ฮีลตันกล่าวด้วยเสียงที่ลึกล้ำว่า "คูช พาผู้จัดการแซนเดอร์ ลงไปข้างล่างอย่างรวดเร็ว มันคงไม่เหมาะสมที่จะทำให้นายน้อยเทย์เลอร์คนที่สามรอเป็นเวลา เดี๋ยวเขาจะใจร้อน และขึ้นมาเพื่อหาผู้จัดการแซนเดอร์เอง"
คูชเข้าใจสิ่งที่ฮีลตันหมายถึง และยกมือขึ้นทันทีเพื่อทําท่าทาง "โปรดเชิญทางนี้" ที่แนนซี่ "ผู้จัดการแซนเดอร์ คุณควรไปเร็ว ๆ นี้ มันไม่ดีที่จะทําให้นายน้อยเทย์เลอร์คนที่สามรอเป็นเวลานาน"
แนนซี่กัดริมฝีปากของเธอและออกจากห้องประชุมอย่างไม่เต็มใจด้วยกําปั้น
ฮีลตันหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาบนโต๊ะประชุม และโทรออก
อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ โจเซฟ เทย์เลอร์ ถามอย่างกระวนกระวายใจว่า "ประธานฟัดด์ ผมรอมายี่สิบนาทีแล้วทําไม ซีซี ถึงยังไม่ลงมา"
"เธอจะถึงที่นั่นในไม่ช้า พี่สะใภ้คนโตของฉันยุ่งอยู่กับงาน และเลี้ยงลูก เธอไม่ค่อยมีกิจกรรมบันเทิงใด ๆ คืนนี้ผมจะต้องมีรบกวนคุณโจเซฟ ที่จะพาพี่สะใภ้ของผมออกไปเพื่อผ่อนคลาย"
โจเซฟมั่นใจในตัวเอง "ไม่ต้องกังวลผมจะไม่ปล่อยให้ ซีซี กลับบ้านก่อนเที่ยงคืน"
ริมฝีปากบางของฮีลตันยิ้มอย่างเยือกเย็น และเขากล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า "ถ้าอย่างนั้น ผมต้องขอบคุณนายน้อยเทย์เลอร์มาก"
หลังจากวางสาย คุชก็หันหลังกลับจากทางเข้าลิฟต์
ฮีลตันยกคิ้วขึ้น "เธอลงไปแล้วเหรอ?"
"ผมเองกดปุ่มลิฟท์ ถ้าผู้จัดการแซนเดอร์ไม่ลงไป ผมคิดว่านายน้อยเทย์เลอร์จะไปหาเธอที่แผนกครีเอทีฟ เผื่อที่จะไปมองหาผู้จัดการแซนเดอร์ ผู้จัดการแซนเดอร์ไม่อยากที่จะให้ตัวเองอับอาย ดังนั้นเธอจะลงไปอย่างแน่นอน"
ดวงตาของฮีลตันนั้นปรากฏรอยยิ้มที่น่ากลัว เขาลุกขึ้นและเดินจากห้องประชุมไปยังออฟฟิศของเขา คูชตามเขาไป เขาคิดมานานแล้วว่า "เจ้านาย ผู้จัดการแซนเดอร์รังแกคุณมอนท์หรือเปล่า?"
ชายที่เดินอยู่ข้างหน้าด้วยขายาวของเขาพูดออกมา "นายเป็นคนฉลาด"
คูชกลั้นรอยยิ้มของเขา "คุณรู้ว่าผู้จัดการแซนเดอร์กลัวมากที่สุดที่จะพัวพันกับนายน้อยเทย์เลอร์คนที่สาม แต่คุณยังคงผลักดันผู้จัดการแซนเดอร์ให้เขา ยังไม่ชัดเจนว่าคุณจงใจสร้างปัญหาให้กับผู้กํากับแซนเดอร์หรือไม่"
"ผมกลัวว่าผู้จัดการแซนเดอร์จะเป็นว่างเกินไป และจะใช้ความคิดทั้งหมดของเธอคิดหาวิธีการกลั่นแกล้งพนักงานใหม่"
ฮีลตันพูดอย่างจริงจัง คูชหัวเราะออกมาดังๆ "เจ้านาย คุณเก่งเกินไปในการสร้างปัญหาให้กับผู้จัดการแซนเดอร์ ตอนนี้ผู้จัดการแซนเดอร์พัวพันกับนายน้อยเทย์เลอร์คนที่สาม ผมกลัวว่ามันจะอยู่ได้อย่างน้อยแค่สิบวันถึงครึ่งเดือน ในช่วงเวลานี้ผมคิดว่าผู้จัดการแซนเดอร์จะไม่มีเวลามานั่งรังแกคุณมอนท์"
นอกจากนี้หลังเลิกงานแนนซี่และเวอเรียนยังอาศัยอยู่ด้วยกันภายใต้หลังคาเดียวกัน ความเป็นศัตรูของพวกเขายังคงดําเนินต่อไปจากบริษัท ไปยังบ้านของตระกูลฟัดด์ ตอนนี้ทุกอย่างจะเรียบร้อย มีการคาดการณ์ว่านานน้อยเทย์เลอร์ที่สามจะรับแนนซี่หลังเลิกงานในช่วงนี้ ขึ้นอยู่กับอารมณ์ของนายน้อยเทย์เลอร์ที่สามถ้าเขาไม่ได้พาแนนซี่ออกมาจนถึงสิบเอ็ดโมง หรือเที่ยงคืน เขาจะไม่ยอมแพ้ เมื่อแนนซี่กลับมาถึงบ้าน เวอเรียนคงเข้านอนนานแล้ว จะมีโอกาสไหมที่เธอจะมีปัญหากับเวอเรียน?
หลังจากเที่ยวเล่นอย่างมีความสุขในเวลากลางคืนเธอจะยังคงมีจิตใจและความแข็งกระด้างที่จะทําบางสิ่งบางอย่างกับเวอเรียนในระหว่างวันหรือไม่?
ความคิดทั้งหมดของเธอจะมุ่งเน้นหาวิธีการหลีกเลี่ยงนายน้อยเทย์เลอร์ที่สาม
ฮีลตันจามและไม่ได้ปฏิเสธการคาดเดาของคุช
คุชชยกนิ้วให้เขา "เจ้านาย มันเป็นการเคลื่อนไหวที่ดี"
"หยุดประจบประแจงฉัน และไปนัดหมายกับกลุ่มคณะผู้แทนบริษัทจีเค เพื่อหารือเกี่ยวกับสัญญา"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เล่ห์รัก ท่านประธาน