เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 1057

หลังจากวันปีใหม่ ซีรีส์เรื่องรักครั้งแรกที่แยนนี่เคยแสดงในฐานะตัวประกอบเล็ก ๆ ได้เปิดตัวทางออนไลน์

ชูการ์ได้รับชื่อเสียงอย่างมากในฐานะนักแสดงนำหญิง ในทางกลับกัน นักแสดงนำชาย ฮิวจ์ เบอร์เนอร์ นักแสดงหน้าใหม่ก็ได้กลายเป็นที่รู้จักอย่างมาก และได้รับความนิยมจากทวิตเตอร์อย่างต่อเนื่อง

ในตอนแรก ชูการ์ดูถูกฮิวจ์เพราะเขาเป็นนักแสดงหน้าใหม่ แต่หลังจากเปิดตัวซีรีส์เรื่องนี้ เมื่อได้เห็นชื่อเสียงของฮิวจ์เพิ่มขึ้น เธอก็เริ่มพูดคุยกับเขาทางทวิตเตอร์

แยนนี่กำลังอ่านฟีดทวิตเตอร์ของเธอ และยิ้มเมื่อมองดูปฏิสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา

แม้ว่าเธอจะเป็นเพียงตัวประกอบเล็ก ๆ แต่เนื่องจากบทบาทของตัวละคร เธอจึงดูน่าทึ่งในเรื่องนี้ หลายคนจำการแสดงของตัวละครแคลลี่ เทมที่ยุติธรรม และสวยงามที่เธอเล่นได้

แยนนี่มีแฟนคลับใหม่ ๆ มาติดตามเธอทางทวิตเตอร์ แม้ว่าจะไม่มาก แต่ผู้ติดตามของเธอเพิ่มขึ้นจาก 50,000 เป็นประมาณ 80,000 คน

เมื่อเห็นคอมเม้นบนทวิตเตอร์ พวกเขาต่างพูดถึงเรื่องของความงามของแยนนี่

ซีรีส์เรื่องเหนือขีดจำกัดเป็นอีกโอกาสหนึ่งของแยนนี่ แต่หนังเปิดตัวในฤดูร้อนของปีนั้น อีกอย่าง แยนนี่คิดว่าหลังจากที่ซีรีส์เปิดตัว เธอคงจะถูกแฟนคลับของคาเมรอน เยเกอร์ และแฟน ๆ ของนักแสดงนำหญิงโจมตีเธอบนทวิตเตอร์ อย่างแน่นอน

ในขณะที่หนังเรื่องศพ อาจทำให้เธอได้รับการวิจารณ์ดี ๆ แต่เธอต้องรอจนถึงปีหน้ากว่าหนังจะเปิดตัว

แยนนี่ส่งข้อความถึงผู้จัดการของเธอ สปริง แซนเดอร์สัน [สปริง เร็ว ๆ นี้จะมีงานอะไรให้ฉันบ้างไหม?]

สปริงตอบ [ไม่มี นายท่านเชนน์สั่งไม่ให้ฉันจัดงานให้คุณในช่วงนี้]

แยนนี่ส่งข้อความถึงเชนน์ [นายท่านเชนน์ ทำไมคุณถึงบอกสปริงไม่ให้จัดงานให้ฉัน?]

ประมาณ 10 นาทีต่อมา เชนน์ตอบว่า [งานสำคัญกว่าการอยู่กับผมงั้นเหรอ?] เขาอธิบาย

แยนนี่พูดไม่ออก

หลังจากนั้นอีก 10 นาที เชนน์ก็ส่งข้อความอีก [ผมใกล้จะเสร็จงานแล้ว ไปกินข้าวเย็นด้วยกัน]

[ที่บ้านไม่มีกับข้าวเลย แล้วคุณอยากกินอะไรล่ะ?]

[เราจะออกไปเดทกันคืนนี้ ผมจะไปรับคุณทีหลัง]

นับตั้งแต่ที่พวกเขาคบกันอย่างเป็นทางการ แยนนี่ก็ยังไม่เคยไปเดทดี ๆ กับเชนน์เลย

ก่อนหน้านี้ เฮเธอร์มาที่บ้านในช่วงวันปีใหม่ ทำให้พวกเขาพลาดโอกาสที่จะได้พักผ่อน เชนน์มักจะยุ่งอยู่ตลอดเวลาตอนสิ้นปี ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีโอกาสได้ไปออกเดทกันดี ๆ เลย

เมื่อเชนน์มาถึงบลู วอเทอร์ เรสซิเดนเชียล แอเรีย เขาไม่ได้ขึ้นไปแต่รอแยนนี่ที่รถ

20 นาทีผ่านไปเชนน์ก็โทรหาเธอ และแซวว่า “ถ้าคุณยังไม่ลงมา ผมจะไปแล้วนะ”

แยนนี่ลงมาพร้อมโทรศัพท์ในมือของเธอ

เชนน์เห็นเธอในชุดโค้ตยาวสีเบจเดินเข้ามาหาเขา เธอแต่งหน้าอย่างเรียบง่ายแต่งดงามด้วยริมฝีปากสีแดงสด เธอช่างงดงามยิ่งนัก

แยนนี่เปิดประตูฝั่งที่นั่งผู้โดยสาร และเข้าไปข้างใน เชนน์ยิ้มให้เธอ “เราแค่จะไปทานอาหารเย็น แต่คุณต้องใช้เวลาตั้งหนึ่งชั่วโมงในการแต่งหน้าเลยหรือ?”

แยนนี่พูดไม่ออก เชนน์มักจะพูดอย่างโอหังอยู่เสมอ แม้แต่ดวงตาของเขาก็ยังหยิ่งผยองอยู่เสมอ แยนนี่หน้าแดงจากการจ้องมองของเขา

“มันไม่ได้นานขนาดนั้นสักหน่อย”

เชนน์เข้ามาใกล้เธอ เขาจ้องมองเธอ และในที่สุดก็มองไปที่ริมฝีปากสีแดงของเธอ “คุณจงใจทำอย่างงั้นใช่ไหม?”

แยนนี่มองเขาอย่างงุนงง

“คุณทาลิปสติกสีแดงแบบนั้น แล้วผมจะจูบคุณได้ยังไง?”

แยนนี่พูดไม่ออก

เชนน์ไม่ได้จูบเธอ แต่เห็นว่าเธอหน้าแดง จากนั้นเขาก็ยิ้มอย่างพึงพอใจ และช่วยเธอคาดเข็มขัดนิรภัย

แยนนี่มองออกไปนอกหน้าต่าง และถอนหายใจเบา ๆ เธอถามเชนน์ว่า “เราจะไปทานอาหารค่ำที่ไหนกัน?”

“ร้านคาวล์ เรสเตอรองส์ ที่โรงแรมเวิล์ด เทรด เป็นไง?”

แยนนี่ได้ยินมาว่า ซินดี้บอกว่าพ่อครัวของหวานที่คาวล์ เรสเตอรองส์เป็นมิชลิน 5 ดาว มันอร่อยมาก

แขกที่ที่ร้านคาวล์ เรสเตอรองส์เป็นคนร่ำรวย และมีอิทธิพลตั้งแต่คนดัง และนางแบบไปจนถึงนักธุรกิจที่มีชื่อเสียง