เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 127

หลังจากที่เวอเรียนออกจากโรงแรม เธอไม่มีอารมณ์เหลือที่จะให้เล่นสนุกในน้ําอีกต่อไป ดังนั้นเธอจึงนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ในขณะที่ถูกพัดโดยลมทะเลเย็น แซคที่เพิ่งเล่นกระดานโต้คลื่นเสร็จสังเกตเห็นเธอจากระยะไกล เขาจึงเดินเข้าไปหาเธอ

ตอนนี้เธอกำลังตกอยู่ในภวังค์ความคิดของเธอ เธอตกใจมากหลังจากที่แซคสะกิดเธอ

"ทําไมเดินมาเงียบ ๆ ล่ะ? คุณทําให้ฉันตกใจ"

"ผมเดินมาเสียงดังมาก แต่คุณกับอยู่ในภวังค์ความคิดของคุณมากเกินไป"

แซคนั่งข้าง ๆ เธอและสังเกตเห็นอารมณ์หดหู่ของเธอ เขาถามว่า "ทําไมคุณดูไม่มีความสุข? คุณไม่มีความสุขแม้ในขณะที่คุณสามารถไปพักผ่อน?"

"ขอถามหน่อยเถอะแซค ถ้าหัวใจของผู้ชายไปอยู่กับผู้หญิงคนอื่น เขาจะยังยอมรับความสัมพันธ์ครั้งใหม่ได้หรือไม่?”

"สิ่งนี้จะขึ้นอยู่กับสถานการณ์ ตัวอย่างเช่นถ้าผู้หญิงคนนั้นแต่งงานแล้วหรือไม่ ถ้าเธอมีแล้วแน่นอนเขาจะล้างความคิดนั้น ถ้าผู้หญิงในหัวใจของผมไม่มีความรู้สึกใด ๆ ต่อผม ผมจะมองหาความสัมพันธ์ใหม่อย่างชัดเจนเนื่องจากผมไม่สามารถแต่งงานไปตลอดชีวิตของผมเพราะผู้หญิงคนเดียวถูกไหม?"

เวอเรียนคลึงคางของเธอราวกับว่าไตร่ตรองอะไรบางอย่าง

แซคสะกิดไหล่ของเธอ พร้อมกับพูดว่า "คุณทะเลาะกับแฟนคุณเหรอ? เขาอยู่ไหน? "ทําไมมีแค่คุณที่ออกมาคนเดียว"

"เขา... เขาไม่ค่อยสบาย เขาพักอยู่ในโรงแรม"

แซครู้สึกไม่มั่นใจ ในขณะที่เขาพูดว่า “เวอเรียน ผมแค่บอกคุณเรื่องนี้เพราะผมคิดว่าคุณกับผมเราเข้ากันได้ดี จากสัญชาตญาณของผู้ชาย ผมรู้สึกว่าแฟนของคุณไม่ได้รักคุณเท่าที่คุณรักเขา และเขาก็ค่อนข้างเย็นชากับคุณ นอกจากนี้ดูเหมือนว่าเขาจะเข้ากันได้ยาก”

เวอเรียนตกตะลึงเมื่อแม้แต่คนแปลกหน้าที่พบกันใหม่ก็สามารถบอก ฮีลตันนั้นไม่ได้ชอบเธอมากนัก?

เธอกัดริมฝีปากแล้วพูดว่า "มันไม่ใช่แบบนั้น เขาแค่มีบุคลิกเย็นชาเท่านั้น แต่ในกรณีที่ไม่มีคนแปลกหน้าเขาค่อนข้างอบอุ่นสําหรับฉัน"

"จริงเหรอ? ผมไม่สามารถพูดได้"

เวอเรียนกังวลใจและถามอย่างลังเลว่า "คุณคิดว่าเราเข้ากันไม่ได้เหรอ?"

แซคพยักหน้าอย่างซื่อสัตย์ "ใช่ นิดหน่อย ผมรู้สึกเหมือนเขาไม่ค่อยชอบคุณเท่าไหร่ นี่ไม่ใช่วิธีที่คู่รักปกติควรทํา คู่สามีภรรยาคู่ไหนที่ต้องการให้ฝ่ายหญิงระมัดระวังฝ่ายชายในระหว่างรับประทานอาหาร”

ดูเหมือนว่าแซคจะบอกได้ว่าเธอแสดงท่าทีระมัดระวังเวลาอยู่เคียงข้างฮีลตัน เธอพูดอย่างหดหู่ว่า “เขาทำให้ฉันรู้สึกห่างเหินกับเขา แต่บางครั้งฉันก็รู้สึกได้ว่าเขาชอบฉันนิดหน่อย อย่างไรก็ตามมีหลายครั้งที่ฉันรู้สึกว่าเขาไม่ชอบฉันเลย พูดได้ว่าฉันเป็นคนที่ก้าวไปข้างหน้าและยึดติดมากเกินไปจนทำให้เขาไม่เห็นคุณค่าต่อฉันหรือเปล่า?”

ผู้หญิงที่ช้างเท้าหน้า เป็นคนดี และแม้ว่าตอนนี้จะเป็นยุคแห่งประชาธิปไตย และเสรีภาพสมัยใหม่แล้ว แต่ถ้าผู้หญิงคนหนึ่งทำตัวยึดติดกับเขามากเกินไปก็จะทำให้ผู้ชายไม่เห็นคุณค่าของเธอเลย สิ่งที่ไม่สามารถหาได้คือสิ่งที่ผู้ชายคิดว่าดีที่สุด คุณทำให้เขารู้สึกว่าคุณเข้าหาง่ายและทำให้เขาหมดความสนใจ อย่างไรก็ตามมีเหตุผลที่เขาทำตัวห่างเหินกับคุณมาก นั่นเป็นเพราะเขาคิดว่าคุณไม่มีความสำคัญสำหรับเขา”

ใบหน้าเล็ก ๆ ของเวอเรียนเริ่มหมองหม่นขึ้น ในขณะที่เธอมองไปยังทะเลใกล้ ๆ และชายฝั่งที่เป็นหาดทราย เธอจับคางของเธอในขณะที่เธอพึมพำ “ถ้าอย่างนั้นฉันจะทำยังไงให้เขาชอบฉัน?”

"ก็ประมาณนั้น มันบังคับไม่ได้ แทนที่จะมานั่งตรงนี้ ทําไมคุณไม่มากับผมแล้วสนุกกันล่ะ? ไม่ใช่ทุกวันที่คุณสามารถมาที่เกาะรีเจ้นท์ได้ คุณไม่ได้วางแผนที่จะเสียเวลาของคุณที่นี่ใช่ไหม?"

ก่อนที่เวอเรียนจะตอบ แซคก็จับมือเธอทันทีและนําเธอไปที่บูธขายตั๋ว

...

หลังจากฮีลตันวางสายของยานิหัวใจของเขารู้สึกราวกับว่าแผลเก่าได้ถูกเปิดขึ้นมาใหม่

เขาดูเวลาและตระหนักว่าเวอเรียนหายไปหนึ่งชั่วโมงแล้ว

เมื่อเขาโทรหาเธอ เธอไม่รับสายแม้หลังจากการโทรดังขึ้นเป็นเวลานานมากแล้วก็ตาม การแสดงออกของฮีลตันวิตก

...

เมื่อถึงตอนเย็น เวอเรียน และแซคก็เปียกโชกไปทั้งตัวเมื่อพวกเขากลับไปที่โรงแรม

ฮีลตันกําลังคลึงโทรศัพท์มือถือของเขา และกําลังจะก้าวออกจากล็อบบี้หลักของโรงแรมเพื่อมองหาเธอ เมื่อเขาสังเกตเห็นว่าทั้งเวอเรียน และแซคกำลังล้อเล่นและหัวเราะด้วยกันในจุดที่ไม่ห่างไกล

ดวงอาทิตย์ยามเย็นส่องบนใบหน้าของพวกเขา และยิ่งทำให้พวกเขาดูไร้เดียงสาในสายตาของฮีลตันมาก เขาก็ยิ่งมองมันมากขึ้น