เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 233

แซมหน้าแดง และใจเต้นรัวเพราะจูบจากเขา

"ผมรอคุณมาสิบปี แซมมี่ คุณจะฝากชีวิตไว้กับผมสักครั้งได้ไหม?"

เธอไม่ใช่เด็กสาวอายุสิบแปดปี แล้วเธอก็เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ไม่เคยมีอดีตที่แสนหวานกับเขาเลย

"ฉันขอ...ฉัน... ขอเวลาอีกหน่อยได้ไหม? ฉันเพิ่งจะกลับมาหาคุณ และยังมีอีกหลายอย่าง...ที่ฉันยังไม่เคยชิน"

เขาจูบเธออีกครั้ง ขณะที่กอดเธอไว้แน่น เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วพูดว่า "ไม่เป็นไรแต่อย่าให้ผมรอนานนะ ในที่สุดผมก็ได้คุณกลับคืนมาหลังจากผ่านมาสิบปี"

แซมหน้าแดงกว่าเดิม

หลังจากวาเนลล์ถูกโยนออกจากบริษัทยาส เธอโกรธมาก

"ฮึ่ม! เธอตายไปแล้วตั้งสิบปี อยู่ดีๆก็มาปรากฏตัวเลย? ใครจะเชื่อเรื่องแบบนี้กัน? มีแต่ยานิแหละที่เชื่อ!"

ไม่ เธอไม่ยอมให้ฉันแต่งงานกับยานิหรอก ความหวังของเธอจะถูกทำลาย

เธอเลิกกับเจนเซ่นไปแล้ว หากเธอควบคุมยานิไม่ได้ เธอจะตกเป็นรองเวอเรียน!

หลังจากที่ฮีลตันและเวอเรียนจดทะเบียนสมรสแล้ว เขาก็พาเธอกลับไปที่คฤหาสน์ แชลโลว์ เบย์

เวอเรียนถามด้วยความสงสัย "วันนี้คุณไม่ไปทำงานหรอ"

เขาเลิกคิ้วขึ้นแล้วตอบ "ถ้าลูกจ้างแต่งงาน เขาก็มีสิทธิ์ลาแต่งงาน นี่ผมพึ่งแต่งงาน ยังต้องกลับไปทำงานอีกเหรอ?"

ช่างน่ารักอะไรอย่างนี้

เวอเรียนนำหนังสือสีแดงเล่มเล็กออกมา แล้วถ่ายรูปด้วยมือถือ เธอเลือกรูปที่พอใจที่สุดแล้วให้เขาดู

"คุณคิดว่ารูปนี้เป็นยังไงบ้าง ฉันอยากจะแชร์ให้เพื่อนในกลุ่มดูและประกาศข่าวดี"

ก่อนที่เธอจะรอให้เขาตอบ เวอเรียนส่ายหัวแล้วพูดว่า "ลืมมันไปเถอะ ฉันไม่อยากจะแชร์แล้ว เพื่อป้องกันตัวเองจากปัญหาที่ หลายคนจะถามคำถามมากมาย ที่อาจทำให้เกิดผลลบ"

ฮีลตันคว้ามือถือเธอมา

"คุณเอามือถือฉันไปทำไม?"

"ไม่อยากแชร์รูปให้เพื่อนดูแล้วเหรอ ผมจะช่วยคุณเอง"

เธอเงียบ

เธอกระตุกมุมปาก

หลังจากฮีลตันช่วยเธอโพสต์ เขาก็คืนมือถือให้เธอ เธอจ้องเขาแล้วดึงมือถือกลับแล้วบ่น "ฉันจะดูว่าคุณโพสต์อะไร"

กลายเป็นว่าขณะที่เปิดดูโพรไฟล์ เธอรู้สึกเหมือนโดนฟ้าผ่า

"คุณฟัดด์ ช่วยดูแลฉันไปตลอดชีวิตได้ไหมคะ รักคุณ"

มีเพียงรูปหัวใจสีแดงปิดท้ายแคปชั่น

และแนบด้วยรูปทะเบียนสมรส

เธอไม่คิดว่าเขาจะแชร์โพสต์จริงๆ ไม่ได้แค่โพสต์ แต่เป็นโพรไฟล์เลย!

ใช้เวลาไม่นานที่การแจ้งเตือนของเธอจะท่วมท้นไปด้วยคอมเมนต์และไลค์

เวอเรียนรู้สึกว่าไม่ยุติธรรมเลย "ทำไมไม่แชร์ในกลุ่มเพื่อนคุณด้วยล่ะ? กลัวว่าฉันจะไปเจอเพื่อนคุณเหรอ?"

เขาคว้ามือถือขึ้นมาและแชร์โพสต์

หลังจากผ่านไปสักพัก เธอเห็นว่าโพสต์ของเขาเขียนแค่ "คุณฟัดด์ ช่วยดูแลฉันไปตลอดชีวิตได้ไหมคะ" คำว่า 'รักคุณ' หายไป

เธอเลิกคิ้วขึ้นถาม "คุณไม่ได้เติมคำว่า 'รักคุณ' "

เขายืนขึ้นแล้วทิ้งท้ายไว้สองคำ "ผมลืม"

เธอไล่ตามเขาและคว้ามือถือไปด้วย เธอกอดเขา "วันนี้คุณพูดว่าหยุดงานไม่ใช่เหรอ? ทำไมยังไปทำงานล่ะ?"

เขาหันหลังมาและมองไปที่หน้าท้องของเธอ "คุณจะรู่วมรักกับผมทั้งที่ร่างกายเป็นแบบนี้เหรอ? ทำได้เหรอ?

เวอเรียนอึ้งไป

ผู้ชายคนนี้! สมองของเขามีแต่เรื่องพวกนี้หรือยังไง!

"เราทำอย่างอื่นก็ได้นอกจากเรื่องนี้!"

เขาก้มตัวลงมา ใบหน้ารูปงามเข้ามาใกล้เธอ เขาฉีกยิ้ม "รีอาน่า ผมสนแค่เรื่องร่วมรักเท่านั้น"

เธอคว้ามือถือเขามาดูคอมเม้นต์ที่ใต้โพสต์

เป็นกลุ่มพวกเด็กผู้ชาย

หนึ่งในนั้นคือ แซนด์เดอร์ เขาเขียนว่า "คุณฟัดด์ รักคุณมากเลยที่รัก"

เวอเรียนหน้าแดง เธอคิดว่าแซนเดอร์โพสต์แกล้งเขาเหมือนเด็ก

"แซนเดอร์ก็มีแฟนไม่ใช่หรอ?"

"ไม่มีหรอก เขาโสดมาเป็นปีแล้ว ทำไม? คุณมีคนจะแนะนำให้เขาหรอ?"

"ไม่มีหรอก ฉันคิดว่าเขาสมควรโสดแล้ว"

คุณฟัดด์มองภรรยาอย่างเห็นใจ เขายิ้มสมควรแล้วที่โสด

เธอหยั่งเชิงต่อ "แต่คุณลืมเพิ่มคำว่า 'รักคุณ' ในโพสจริงหรอ? แต่ฉันรู้สึกว่าคุณตั้งใจลืมนะ?"

คุณฟัดด์เลิกคิ้วขึ้นถาม "อยากรู้จริงๆเหรอว่าทำไม?"

มาดามฟัดด์พยักหน้า

คุณฟัดด์พูดอย่างใจเย็น "เพราะคำนั้น ทำให้ดูเหมือนว่าคุณรักผมมากขึ้น"

"เด็กน้อย!"

"เธอไม่นึกเลยว่า ฮีลตันในวัยสามสิบจะทำตัวเหมือนเด็กเช่นนี้!"

ที่พูดมานั้นก็ถูก ไม่เพียงแค่ความสัมพันธ์ที่เปลี่ยนผู้หญิงให้เป็นกลายเด็ก แต่ยังเปลี่ยนผู้ชายเป็นเหมือนเด็กได้เหมือนกัน

"นั่นสิ คุณไม่ได้บอกว่าผู้หญิงคนไหนที่คุณให้เป็นครั้งแรก"

ใช่ซีล่าหรือเปล่านะ?