เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 296

แน่นอนว่า ถ้าฮีลตันยกทรัพย์สินทั้งหมดของเขาให้เวอเรียน เธอซึ่งไม่มีแนวคิดเรื่องการจัดการเงินอย่างแน่นอน จะต้องจัดการเงินก้อนใหญ่ขนาดนั้น เธออาจจะรู้สึกไม่มีความสุขเลย มันค่อนข้างจะเป็นภาระสำหรับเธอ

ฮีลตันมองดูใบหน้าที่จริงจังของเธอ และย่นคิ้วของเขาเล็กน้อย สีหน้าของเขาเคร่งขรึม “แน่นอนว่าผมจริงจังกับเรื่องนี้”

หญิงสาวชอบฟังคำพูดหวาน ๆ เธอจะมีความสุขแม้ว่ามันจะเป็นเรื่องโกหกก็ตาม

ถึงกระนั้น เวอเรียนก็สามารถบอกได้จากสีหน้าที่เคร่งขรึมของฮีลตันว่าเขาจริงจังกับเรื่องนี้

เวอเรียนเงยหน้าขึ้น แล้วจูบเบา ๆ ที่ใต้คางอันหล่อเหลาของเขา

ริมฝีปากที่อ่อนนุ่มของเธอรู้สึกเจ็บ และจั๊กจี้เล็กน้อย เมื่อถูกหนวดที่งอกมาใหม่ของเขาตำ เวอเรียนตอบสนองโดยการหลบเขาหลังจากนั้น แต่ฮีลตันโอบแขนของเขารอบเอวของเธอ และถูหนวดสั้นของเขากับผิวบอบบางของเธอ

มันรู้สึกคัน และเจ็บ ดังนั้นเธอจึงเอามือของเธอปิดคางของเขาไว้ “ถึงเวลาโกนหนวดของคุณแล้ว”

พวกเขาอยู่ในห้องคนไข้ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ยิ่งไปกว่านั้น ฮีลตันยังมีรอยไหม้ที่หลังของเขา ไม่เพียงแต่เขาไม่สามารถโกนหนวดของเขาได้ แต่เขายังไม่สามารถอาบน้ำด้วยตัวเองได้อีกด้วย

ฮีลตันจับมือที่นุ่มนวล และบอบบางของเธอ และวางไว้ใกล้ริมฝีปากของเขาเพื่อจูบมัน เขาพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าว่า “คุณโกนให้ผมหน่อยได้ไหม?”

“ได้สิ แต่ฉันไม่เคยโกนหนวดให้ใครมาก่อน ถ้าฉันบังเอิญไปโดยหน้าอันหล่อเหลาของคุณ…จึ๊ จึ๊…”

เวอเรียนสัมผัส และลูบคางของเขา เธอถอนหายใจ จากนั้นก็ชื่นชมใบหน้าของเขา

ฮีลตันมีใบหน้าที่หล่อเหลา อย่างไรก็ตาม ความหล่อเหลา และความงดงามแบบนี้แตกต่างจากที่หญิงสาวจะอธิบายว่า ‘สวย’ เขามีชาติตระกูล และบริสุทธิ์ เขาหลั่งไหลเสน่ห์ของผู้ชายที่โตเต็มวัย และความเป็นผู้ดีจากภายในสู่ภายนอก

เวอเรียนรู้สึกว่าคุณสมบัติที่สำคัญที่สุดของผู้ชายไม่ใช่รูปลักษณ์ของเขา แต่เป็นนิสัยใจคอของเขา

ต้องบอกว่าเธอรู้สึกโชคดีเพราะฮีลตันเป็นผู้ชายที่มีทุกอย่าง แม้ว่าเขาจะยืนอยู่เพียงคนเดียวในมุมที่มองเห็นได้ไม่ชัดที่สุด เขาก็ยังคงเป็นฉากที่สวยงามที่จะดึงดูดความสนใจของผู้คน

แม้ว่าจะมีใบหน้าที่ดูดี แต่เขาก็ไม่ใช่คนประเภทที่จะดึงดูดความสนใจของผู้หญิงได้ในทันที นี่เป็นเพราะเขามีกลิ่นอายของความเหนือกว่า สูง และทรงพลัง ด้วยเหตุนี้เด็กผู้หญิงธรรมดาจะไม่เข้าใกล้เขา และไม่ขอหมายเลขโทรศัพท์ของเขา สรุปได้ว่าท่าทางดูดีของฮีลตัน นั้นไม่ได้มีรสนิยม สิ่งที่ทำให้ผู้คนหลงใหลในตัวเขา คือความน่าดึงดูดของเขาไม่ได้ทำให้เขาดูเหลาะแหละ แต่กลับกัน เป็นความจริงที่ว่าเขาเปล่งประกาย และสุขุม

ตามคำอธิบายของเซรีน ฮีลตันเป็นผู้ชายประเภทที่เย็นชา รุนแรง และยับยั้งชั่งใจ ผู้หญิงทุกคนที่เห็นเขาจะอยากผลักเขาเข้าไปในที่นอน และนอนกับเขา แต่ก็ไม่มีความกล้าที่จะทำเช่นนั้น

เมื่อใดก็ตามที่เวอเรียนมองไปที่เปลือกนอกของฮีลตัน ก็เหมือนกับว่าเธอเห็นเขาด้วยเลนส์ฟิลเตอร์ความงาม เธอมักจะรู้สึกว่าสามีของเธอยอดเยี่ยมและสมบูรณ์แบบในทุก ๆ ด้าน

บางทีฮีลตันก็หล่อเกินไป จนบางครั้งเวอเรียนก็จินตนาการว่าเขาจะหน้าตาเป็นอย่างไรเมื่อแก่ตัวลง

“ฮีลตัน สมมติว่าคุณอายุหกสิบหรือเจ็ดสิบ คุณคิดว่าคุณยังหล่อเหลา สูง และมีเสน่ห์เหมือนตอนนี้อยู่หรือเปล่า?”

เธอเป็นคนประเภทที่ชอบทำตัวเหลวไหล เธอสงสัยว่าท่าทางของเธอจะแย่ลงหรือไม่เมื่อเธออายุหกสิบหรือเจ็ดสิบปี

ในตอนนั้น ถ้าเธอแก่ แถมยังขี้เหร่ยืนแล้วอยู่ข้าง ๆ ฮีลตันที่สูง และหล่อเหลา พวกเขาจะไม่ดูเหมือนคู่แปลก ๆ แบบนั้นหรือ?

ฮีลตันมองเข้าไปในตาของเธอตรง ๆ แล้วเลิกคิ้ว “ผมคิดว่าผมจะยังคงสูง และหล่ออยู่แม้ว่าผมจะอายุแปดสิบปีแล้วก็ตาม ผมจะไม่ทำให้คุณผิดหวังอย่างแน่นอน”

“ ... ”

เขาหลงตัวเองขนาดนี้ได้ยังไง?

จู่ ๆ เวอเรียนก็ไม่มีความสุข และหน้ามุ่ย “เมื่อฉันอายุแปดสิบ ฉันอาจจะหน้าตาน่าเกลียดมาก”

ฮีลตันจ้องมองไปที่สีผิวเนียนของเธอ จากนั้นเขาก็หยิกแก้มเล็ก ๆที่สวยงามของเธอด้วยนิ้วที่ยาวเหยียดของเขา “ถ้าคุณกลายเป็นหญิงชราตัวน้อย คุณจะเป็นคนแก่ที่น่ารักคนหนึ่ง”

เวอเรียนหน้าแดง และชำเลืองมองเขาอย่างเอียงอาย หัวใจของเธอหวานราวกับถูกทาไปน้ำผึ้ง

...

แม้ว่าจะเป็นฤดูหนาว แต่ฮีลตันก็ไม่ได้อาบน้ำติดต่อกันมาสองสามวันแล้ว เขาทำได้แค่ล้างหน้า ขา และใช้ผ้าเปียกเช็ดตัวของเขา

ฮีลตันดึงเวอเรียนเข้าไปในห้องน้ำ เวอเรียนถือผ้าร้อน และในขณะที่เธอกำลังค่อย ๆช่วยฮีลตันเช็ดหลังของเขาในส่วนที่ไม่ได้รับผลกระทบจากไฟไหม้ เธอก็ระมัดระวังเพื่อหลีกเลี่ยงบริเวณที่ได้รับบาดเจ็บ

เมื่อมองไปที่แผลไฟลวกสีคล้ำบนหลังของเขา เวอเรียนก็อดไม่ได้ที่จะร้องไห้ “ทุกวันนี้ คุณยังรู้สึกเจ็บอยู่อีกไหม?”

ฮีลตันตอบเธอสองคำโดยไม่หันกลับมา "มันไม่เป็นไร"

'ไม่เป็นไรเหรอ? นั่นหมายความว่าเขายังรู้สึกเจ็บอยู่หรือเปล่า? ’เวอเรียนสงสัย