ยานเดลกลับเข้ามาในห้อง หลังจากที่หมอทำแผลเสร็จแล้ว
ซีลีนได้รับบาดเจ็บ
เวอเรียนมองไปที่ยานเดลและซีลีน เธอรู้ว่าถ้ายังอยู่ที่นี่เธอจะเป็นส่วนเกิน เธอไม่อยากรบกวนพวกเขา
"ฉันจะไปห้องน้ำนะคะ"
แล้วเธอก็ออกไปจากห้องแต่งตัว
ยานเดลนั่งลงข้างเตียง และมองเท้าของซีลีน เขาจับเท้าของเธอแล้วถาม "ยังเจ็บอยู่รึเปล่า?"
เธอสะดุ้งและจับเท้า เหมือนว่ามันยังเจ็บอยู่ "ฉันไม่เป็นไร"
ยานเดลขยับเข้าไปใกล้เธอ เธอได้กลิ่นบุหรี่มาจากตัวเขา
"คุณออกไปสูบบุหรี่มาเหรอ?"
เขารู้ว่าเธอไม่ชอบกลิ่นบุหรี่ เขาพูดเสียงแหบ "ผมเลิกสูบบุหรี่นานแล้ว ถ้าคุณไม่ชอบผมก็จะไม่สูบอีก"
"... คุณอย่าทำเหมือนว่าคุณน่าสงสารแบบนั้นสิ"
'เขาเป็นคนเลิกสูบบุหรี่เอง ทำไมเขาต้องทำตัวน่าสงสารด้วยล่ะ? แล้วทำไมฉันต้องสงสารเขาด้วย?' เธอคิดกับตัวเอง
เขาสัมผัสใบหน้าที่บวมและแดงของเธอ "ลีแอนนี่ ผมขอโทษ ผมไม่ควรตบคุณเลย"
เธอปัดมือของเขาออก "มันผ่านไปแล้ว คุณตบฉัน แล้วฉันก็ตบคุณด้วย เราหายกันแล้ว"
"คุณจะทำร้ายผมอีกกี่ครั้งก็ได้ แต่ผมจะไม่มีวันทำร้ายคุณอีก"
ซีลีนกัดริมฝีปาก เธอใจอ่อนลงแล้ว และเธอรู้สึกผิดเมื่อมองที่แก้มด้านขวาของเขา ที่ยังคงมีรอยแดงอยู่บนผิวขาวของเขา ใครเห็นก็รู้ว่านั่นเป็นรอยที่มาจากผู้หญิง
รอยนิ้วมือ
เธออดถามไม่ได้ "แล้วคุณล่ะ? หน้าคุณยังเจ็บอยู่รึเปล่า?"
เมื่อเขาได้ยินเธอถามอย่างเป็นห่วง เขาก็รู้สึกดีใจขึ้นมา มีรอยยิ้มบาง ๆ บนใบหน้าของเขา มีความรักและความอบอุ่นส่งผ่านออกมาทางสายตา
"ลีแอนนี่ คุณเป็นห่วงผมเหรอ?"
"อย่าโง่ไปหน่อยเลย ฉันไม่มีวันเป็นห่วงคุณหรอก"
เขาเอื้อมมือไปดันศีรษะเธอเข้ามาหาเขา แล้วเขาก็ประทับจูบลงบนริมฝีปากของเธออย่างยาวนาน
เวอเรียนยืนแอบมองอยู่ตรงประตู เธอเห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้นในห้อง เธอนึกถึงอดีตของตัวเอง แล้วเธอก็ปิดประตู และเดินออกไปยังสวนของโรงพยาบาล
เวอเรียนนั่งอยู่บนม้านั่งตัวยาวในสวน เธอถือโทรศัพท์ไว้ในมือและคิดว่าจะโทรหาฮีลตัน เธอยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะกลับไปอยู่กับเขาหรือไม่
เธออยากบอกเขา ว่าพวกเขาไม่ได้เป็นญาติกัน และมันเป็นเรื่องเข้าใจผิด
แต่คำพูดของฮีลตันยังคงดังอยู่ในหูเธอ และเธอก็ไม่กล้าโทรหาเขา
โทรศัพท์ในมือของเธอสั่น เธอกดเข้าไปดูโดยไม่คิดอะไรมาก มันเป็นหัวข้อข่าวบันเทิง
คนที่อยู่ในหัวข้อข่าวไม่ใช่ใครอื่นแต่เป็นฮีลตัน
เธอกดเข้าไปในลิงค์เพื่ออ่านข่าว
"ประธานกรรมการบริหารของฟัดด์ กรุ๊ป ในเมืองนอร์ท ซิตี้ ฮีลตัน ฟัดด์ ได้พาคู่หมั้นของเขาไปร่วมงานการกุศล..."
คู่หมั้น?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เล่ห์รัก ท่านประธาน