เช้าวันรุ่งขึ้นยานเดลพาเวอเรียน และซีลีนไปที่โรงพยาบาล
เวอเรียนนำอาหารเช้ามาให้ฮีลตัน และมาดามกันท์
ยานเดลตบไหล่ฮีลตันแล้วพูดว่า "ขอบคุณสำหรับเมื่อคืนนี้"
มาดามกันท์อารมณ์ดีมากในวันนี้ เมื่อเห็นซีลีนเธอก็ยิ้มอย่างใจดี และพูดว่า "ลีแอนนี่ ป้าไม่ได้เจอหนูนานมากแล้ว หนูใจร้ายมาก ทำไมหนูไม่มาเยี่ยมป้านานมาก?"
ซีลีนรู้สึกอายเล็กน้อยในขณะที่เธอนั่งลงที่หน้าเตียงของมาดามกันท์ และพูดว่า "คุณป้า ฉันขอโทษ ตอนนี้ฉันกลับมาแล้ว และจะมาเยี่ยมคุณให้บ่อยขึ้นในอนาคตอย่างแน่นอน"
มาดามกันท์ลูบมือเธอ "ดีมาก"
เมื่อเธอแตะนิ้วนางที่ว่างเปล่าของซีลีน เธอก็จงใจหยอกล้อเธอว่า "ยานเดล ลูกกำลังจีบผู้หญิงของลูกอย่างไร? ลูกยังไม่ใส่แหวนแต่งงานบนนิ้วของผู้หญิงคนนี้ได้อย่างไร หลังจากที่ไล่จีบเธอมานานขนาดนี้?"
ซีลีนตอบว่า "... คุณป้า ฉันไม่รีบ"
"แต่ป้าเป็นกังวล ฉันอยากให้หนูกับยานเดลมีลูกด้วยกันเร็ว ๆ เพื่อเรียกฉันว่ายาย!"
หนังศีรษะของซีลีนชา และเธอก็ยิ้มอย่างแข็ง ๆ
ยานเดลเดินมาวางแขนของเขารอบไหล่ของซีลีน เขาพูดว่า "แม่ ลีแอนนี่กับผมจะหมั้นกันโดยเร็วที่สุด เราจะไม่ทำให้แม่ผิดหวัง"
"... "
ซีลีนเงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างพูดไม่ออก
เธอตกลงจะหมั้นกับเขาเมื่อไหร่?!
ความขี้เล่นเจ้าเล่ห์ประกายผ่านดวงตาของยานเดล
มาดามกันท์มีความสุขที่สุด "ดีมาก เห็นไหม น้องสาวของลูกแต่งงาน และตั้งท้องแล้ว ลูกเป็นพี่ชายของเธอ แต่ยังไม่ได้แต่งงานเลย ลูกตามเธอไม่ทันแล้ว ลูกไม่เก่งเท่าน้องสาวเธอของลูกเลย เห็นไหม ปกติเรนนี่จะเรียบร้อยมาก แต่เมื่อเธอได้พบกับคนที่เธอชอบ เธอก็ไล่จีบฮีลตันสักพักหนึ่ง และได้เขามา ลูกสงวนท่าทีไว้มาก ลูกควรเรียนรู้เพิ่มเติมจากน้องสาวของลูกนะ"
เมื่อฮีลตันได้ยินเช่นนี้ เขาแทบจะสำลักโจ๊กที่อยู่เต็มปากของเขา เขาปิดปากด้วยกำปั้นของเขา และไอเล็กน้อย
เวอเรียนสงสัย "แม่ เกิดอะไรขึ้นเหรอ... "
เธอทำตัวไม่สงวนท่าทีได้อย่างไร? นอกจากนี้ เห็นได้ชัดว่าฮีลตันเป็นคนที่ไล่ตามเธอแล้ว แล้วเธอจะกลายเป็นคนที่ไล่ตามเขาไปได้อย่างไร?
ก่อนที่จะถาม ฮีลตันก็ได้เอาปอเปี๊ยะยัดเข้าไปในปากของเวอเรียน “ปอเปี๊ยะเจ้านี้รสชาติดีมาก ลองชิมดูสิ”
เวอเรียนถูกอุดปาก และกัดทั้ง ๆ ที่ไม่หิว “แต่ฉันกินข้าวเช้าที่บ้านแล้วอิ่มมาก ฉันกินไม่ไหวแล้ว”
เวอเรียนให้ปอเปี๊ยะที่เธอกัดกลับไปที่ฮีลตัน
มาดามกันท์พูดด้วยรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าว่า "เรนนี่ ลูกควรแบ่งปันประสบการณ์ความรักกับพี่ชายทึ่มของลูกให้มากขึ้นนะ ให้เขาแต่งงานกับลีแอนนี่ และพาเธอกลับบ้านมาเป็นพี่สะใภ้ของลูก"
ซีลีนกลัวว่ามาดามกันท์จะกดดันให้พวกเขาแต่งงานกันต่อไป เธอจึงรีบยิ้มหวาน และพูดว่า "คุณป้า คุณอยากกินแอปเปิ้ลไหม? ฉันจะปอกให้คุณเอง?"
“ฉันไม่อยากกินแอปเปิ้ล”
“งั้น ฉันจะปอกส้มให้คุณ?”
มาดามกันท์จ้องไปที่ซีลีนด้วยรอยยิ้ม “ลีแอนนี่ อย่าพยายามอุดปากของฉันด้วยอาหารเลย”
ซีลีนพูดไม่ออก
เมื่อไรกันที่คุณป้ากันท์กลายเป็นคนที่รับมือได้ยากกว่ายานเดล?
คุณป้ากันท์ที่ใจดีหายไปไหน?
เช้าตรู่ ตอนนี้วอร์ดกลายเป็นฉากโกลาหลที่เธอถูกเร่งเร้าให้แต่งงาน และมีลูก
มาดามกันท์ไม่ลดละในการเร่งเร้าซีลีน ใต้เตียงเท้าของซีลีนเหยียบบนเท้าของ ยานเดล เธอจ้องมองไปที่เขา ส่งสัญญานหาเขาโดยไม่มีคำพูด รีบเปลี่ยนหัวข้อเร็ว!
แรงของซีลีนไม่น้อย ดังนั้น ยานเดลจึงครางออกมาเบา ๆ และขมวดคิ้ว จากนั้นเธอก็เปลี่ยนหัวข้อด้วยสีหน้าสงบ "แล้วน้องสาวไล่จีบฮีลตันสำเร็จได้อย่างไร?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เล่ห์รัก ท่านประธาน