เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 380

เวอเรียนงีบหลับไปนานขณะที่กอด เจลลี่ บีน อยู่ ยัยเปี๊ยกตัวจิ๋วอมนิ้วของเธอไว้ในปากและกัดนิ้วไปด้วย ใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอแดงเมื่อเธอหลับ เธอดูน่ารักที่สุด

เวอเรียนมองลูกแล้วยิ้ม เธอก้มลงแล้วหอมแก้มเล็ก ๆ ของ เจลลี่ บีน เมื่อเธอกำลังจะถอยออกมา เจลลี่ บีน ก็พึมพำกับตัวเองและขยับเข้ามาใกล้เวอเรียน

เวอเรียนยังไม่เห็นฮีลตันเลย หลังจากที่เธอกล่อมลูกนอนแล้ว เธอก็ลุกออกจากเตียงและเดินออกไปจากห้องนอน

เมื่อเวอเรียนเดินออกมาจากห้องนอน เธอก็เห็นฮีลตันเพิ่งออกมาจากห้องทำงานของนายท่านฟัดด์

"ฮีลตัน"

เธอเดินเข้าไปจับมือเขา

ฮีลตันบอกเธอ "ผมบอกพ่อเรื่องที่เกิดขึ้นกับเราแล้ว"

"แล้วคุณได้บอกไหมว่าเราไม่ได้เป็นญาติกัน?"

"ผมบอกพ่อเรื่องนั้นแล้ว"

เธอรู้สึกโล่งอก "แต่ผลตรวจดีเอ็นเอในตอนนั้นก็ไม่น่าเชื่อถือ ฉันไม่รู้ว่าจะไปสู้หน้าคุณอากับคุณน้าอีกได้ยังไง"

"ผมได้ยินว่าคุณอากับคุณน้า กำลังอยู่ในขั้นตอนการทำเรื่องหย่ากัน"

เวอเรียนตกใจ "เป็นเพราะฉันรึเปล่า?"

"ก็ไม่เชิงหรอก ระหว่างพวกเขาก็มีปัญหากันอยู่แล้ว"

เธอไม่อยากสนใจเรื่องของคนอื่น เธอจับมือฮีลตันแล้วพูดกับเขา "ลูกยังหลับอยู่ คุณอยากจะนอนพักรึเปล่า? ตอนนี้คุณมองไม่เห็น และหมอก็บอกให้คุณพักผ่อนให้มาก"

"อืม พรุ่งนี้ผมจะเข้าไปที่บริษัท ไปจัดการบางเรื่อง ช่วงนี้ผมอาจจะยังไม่ค่อยสะดวก เราควรพักอยู่ที่นี่ก่อน ยังไม่ต้องกลับไปที่คฤหาสน์แชลโลว์ เบย์ และคุณก็ท้องอีกด้วย ครอบครัวของผมจะช่วยดูแลคุณเอง"

เวอเรียนพยักหน้า "ตกลง ฉันก็อยากจะใช้เวลาอยู่กับ เจลลี่ บีน ด้วยเหมือนกัน"

หลังจากที่ เจลลี่ บีน ตื่นแล้ว เวอเรียนก็เล่นเกมเศรษฐีกับเธอ

ฮีลตันกำลังคุยเรื่องงานอยู่ในห้องทำงาน เนื่องจากเขามองไม่เห็น คุชจึงเข้ามาที่บ้าน

"นายไปตรวจสอบผลตรวจดีเอ็นเอของคุณอากับเรนนี่ ที่โรงพยาบาลอีกที"

"ครับ เจ้านาย"

คุชตรวจดูและพบว่า ผลตรวจมาจากคลีนิคของเรน เขาขมวดคิ้ว

"เจ้านาย เอกสารนี้พิสูจน์ได้ว่า ผลตรวจนี้มาจากคลินิกของ ดร.เรน บางทีอาจมีคนจงใจสลับผลตรวจหรือเปล่าครับ?"

หลังจากที่เขาพูดจบ โทรศัพท์ของฮีลตันก็ดังขึ้น

ฮีลตันถาม "ใครโทรมา?"

คุชมองชื่อคนที่โทรเข้ามา "ดร.ไฮย์ดี้ครับ"

หลังจากคุชกดรับสาย เขาก็ส่งโทรศัพท์ให้ฮีลตัน

"สวัสดี ฮีลตัน"

"มีอะไรรึเปล่า?"

"ฉัน...ฉันได้ยินว่าคุณกลับมาจากการเดินทางไปทำงานแล้ว ฉันไม่ได้ติดต่อคุณนาน คุณ...คุณเป็นยังไงบ้าง?"

เขาตอบสั้น ๆ "ผมสบายดี"

"ฉันไปหาคุณได้ไหม? ฉันเจอคุณครั้งสุดท้ายก็ตั้งแต่ตอนที่ซาเวียร์ปรากฏตัว"

ฮีลตันใช้นิ้วมือเคาะโต๊ะทำงาน "เรนนี่กับผมเพิ่งกลับมาถึงคฤหาสน์ฟัดด์ คุณมากินมื้อค่ำกับเราก็ได้นะ"

เรนตกใจ เวอเรียนกลับมากับเขาด้วยเหรอ?

"... ตกลง ฉันจะไปหาคุณคืนนี้"

เนื่องจากฮีลตันมองไม่เห็น เขาทำงานมาสองชั่วโมงแล้ว แต่ประสิทธิภาพการทำงานนั้นช้ามาก เขารู้สึกเหนื่อยเล็กน้อย

คุชถามเขา "เจ้านาย อยากจะพักสักหน่อยไหมครับ? ผมจะบอกให้มาตามลีอาห์เตรียมกาแฟมาให้"

ฮีลตันพยักหน้า "อืม"

เขานอนพิงเก้าอี้ หลับตาและนวดคิ้ว เขารู้สึกเหนื่อยล้า