เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 437
สรุปบท บทที่ 437 แขกไม่ได้รับเชิญ: เล่ห์รัก ท่านประธาน
ตอน บทที่ 437 แขกไม่ได้รับเชิญ จาก เล่ห์รัก ท่านประธาน – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 437 แขกไม่ได้รับเชิญ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย โรแมนติค เล่ห์รัก ท่านประธาน ที่เขียนโดย โอเอสเต้ ลูน่า เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
วิลสันไปพบรูบี้พร้อมใบหย่าทันทีที่เขามาถึงโรม เขาอยากจะบังคับให้เธอเซ็นเอกสารโดยด่วน!
อย่างไรก็ตาม รูบี้ไปแล้วเมื่อวิลสันมาถึง
สตีเฟ่น เมาท์เท้นอาจารย์ของเขาบอกเขาว่ารูบี้กลับไปที่นอร์ท ซิตี้แล้ว
วิลสันกำหมัดแน่น ดูเหมือนว่ารูบี้จะหลอกให้เขามาที่โรม
จากนั้นเขาก็จองเที่ยวบินอีกอันกลับไปที่นอร์ท ซิตี้ เขากังวลตลอดเที่ยวบิน เขาสงสัยว่ารูบี้จะทำร้ายเซรีน ถ้าเธอไปหาเธอที่เมืองเคียร์ ริเวอร์ ทาวน์
…
แขกที่ไม่ได้รับเชิญมาเยี่ยมบ้านของเซรีนในวันก่อนที่เธอจะเดินทางกลับไปที่นอร์ท ซิตี้
พ่อของเซรีนออกไปเดินเล่น และแม่ของเธอก็กำลังทำอาหารอยู่ในครัว เมื่อเสียงกริ่งประตูดังขึ้น เซรีนเป็นคนที่ไปเปิดประตู
รูบี้ที่แต่งตัวสวย ปรากฏขึ้นมาในสายตาของเซรีนทันทีที่เธอเปิดประตู ริมฝีปากสีแดงของเธอเบ่งบานเป็นรอยยิ้มที่มีเสน่ห์
เซรีนยืนตัวแข็งทื่อ และใบหน้าของเธอก็ซีด
“คุณนาย… คุณจาร์เร็ต… คุณมาทำอะไร…”
รูบี้สบัดผมยาวของเธอในขณะที่เธอยิ้ม และพูดว่า “คุณจะไม่เชิญฉันเข้าไปข้างในเหรอ? ฉันรีบกลับมาจากอิตาลีเพื่อไปมาหาคุณเลยนะ”
รูบี้กำลังยิ้ม แต่มันทำให้เซรีนเสียวสันหลังวาบ เธอไม่รู้ว่าทำไมรูบี้ถึงมาหาเธอที่บ้าน
“คุณจาร์เร็ต มันไม่ค่อยสะดวกที่จะคุยในบ้านของฉัน ไปคุยกันข้างนอกเถอะ”
อย่างไรก็ตาม รูบี้ไม่มีเจตนาที่จะจากไป เธอขวางประตูในขณะที่เธอยิ้ม และพูดว่า "อืม... ฉันได้กลิ่นอะไรดี ๆ คุณช่วยเลี้ยงอาหารกลางวันฉันหน่อยได้ไหม? ฉันไม่ชินกับการทานอาหารนอกบ้านนะ"
“คุณนายจาร์เร็ต…”
เซรีนพยายามคิดหาข้ออ้างที่จะปฏิเสธรูบี้ในขณะที่แม่ของเธอถือตะหลิวในมือออกมา “เซรีน ใครอยู่หน้าประตูน่ะ?”
"แม่…"
“สวัสดีค่ะ คุณป้า”
รูบี้ทักทายแม่ของเซรีนอย่างสุภาพในขณะที่เธอยืนอยู่ที่ประตู เธอยังมีตะกร้าผลไม้สุดหรูมาด้วย
แม่ของเซรีนอึ้งเมื่อเห็นเธอ แต่เธอก็ยังทักทายแขกอย่างสุภาพ “เซรีน นี่เพื่อนของลูกเหรอ? ทำไมลูกไม่เชิญเธอเข้ามาในบ้านของเราล่ะ? เข้ามาข้างในเถอะค่ะ!”
"แม่…"
“ได้เลยค่ะ คุณป้า”
รูบี้เดินเข้ามาในบ้านของเซรีน
แม่ของเซรีนยังบอกเธอว่าเธอไม่ต้องถอดรองเท้าก็ได้ ดังนั้นรูบี้จึงเดินอาดเข้าไปในบ้าน
เซรีนรู้สึกได้ถึงความตึงเครียดอย่างรุนแรงคุกรุ่นอยู่ในบ้านของเธอ
ในที่สุดพ่อของเซรีนก็กลับบ้าน และพวกเขากำลังจะทานอาหารกลางวันกัน ดังนั้นแม่ของเซรีนจึงเชิญรูบี้ทานอาหารด้วย เซรีนไม่สามารถกำจัดเธอไปได้แม้ว่าเธอต้องการจะทำอย่างนั้นก็ตาม
ถ้ารูบี้บอกทุกอย่างเกี่ยวกับเธอ กับวิลสันให้พ่อแม่ของเธอฟัง… เซรีนสั่นระริกด้วยความกลัวเมื่อคิดเกี่ยวกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป
พ่อแม่ของเธอจะตีเธอจนตายไหมถ้าพวกเขารู้ว่าเธอกลายเป็นเมียน้อยของคนอื่น?
เธอเสียวสันหลังวาบเมื่อคิดถึงเรื่องนั้น
รูบี้ กับเซรีนนั่งด้วยกันในขณะที่ทานอาหารกลางวัน
แม่ของเซรีนยิ้ม และพูดว่า “ฉันไม่รู้ว่าเซรีนจะเชิญเพื่อนมาทานอาหารกลางวันด้วย ฉันเลยเตรียมแต่อาหารทำเองง่าย ๆ ไม่มีอะไรมาก ฉันเกรงว่าคุณจะต้องกินของพวกนี้ ทำตัวตามสบายไม่ต้องเกรงใจ "
“คุณป้า คุณเตรียมอาหารไว้หลายจานแล้ว เท่านี้ก็เกินพอแล้ว ยิ่งกว่านั้นนานมากแล้วที่ฉันได้ทานอาหารทำเองที่บ้าน อาหารที่ร้านอาหาร หรืออาหารกล่องไม่ดีต่อสุขภาพ สะอาด และอร่อยเหมือนอาหารทำเอง"
“ใช่แล้ว เซรีนทำงานนอกบ้าน เธอเลยซื้ออาหารกล่องบ่อย ๆ เหมือนกัน อาหารกล่องมันไม่ดีต่อสุขภาพ มากินหมูเปรี้ยวหวานกันเถอะ
เซรีนไม่อยากกินข้าวแล้ว และเธอก็ไม่อยากอยู่ที่โต๊ะอีกต่อไป “แม่ พ่อ หนูอิ่มแล้ว ทานต่อให้อร่อยนะ”
“ยัยเด็กคนนี้ แกกินไปแค่ไม่กี่คำเอง ทำไมแกถึงอิ่มแล้วล่ะ?”
ริมฝีปากสีแดงของรูบี้โค้งขึ้นในขณะที่ร่องรอยของความเย็นชาประกายไปทั่วดวงตาของเธอ “เซรีน เธอไม่พอใจที่ฉันมาที่นี่งั้นเหรอ? อย่าโกรธฉันเลยนะ มันเป็นความผิดของฉันเอง”
แม่ของเซรีนถามว่า “พวกเธอทะเลาะกันเหรอ? ฉันแน่ใจว่าลูกสาวของฉันทำตัวเป็นเด็ก ๆ เธอทำอะไรให้คุณ? บอกฉัน แล้วฉันจะสั่งสอนเธอเอง”
เซรีนรู้สึกขุ่นเคืองแม้ว่าเธอจะรู้ว่าแม่ของเธอพูดอย่างนั้นตามมารยาทเท่านั้น “แม่ หนูยังเป็นลูกสาวแท้ ๆ ของแม่อยู่หรือเปล่า?”
"แก…"
ยัยเด็กนั้นเป็นอะไรไป? เธอมีอารมณ์แปลก ๆ
“คุณป้า มันเป็นความผิดของฉันเองที่จัดการเรื่องนี้อย่างไม่ถูกต้อง แต่ฉันมีเหตุผลของตัวเอง ตอนนั้นฉันโกรธมาก ฉันไม่คิดว่าจะได้เจอเซรีนในอพาร์ตเมนต์ของสามีฉัน ฉันเชื่อว่าพวกเขาไม่สามารถฝืนตัวเองได้ในเวลานั้น แต่ฉันก็ยังเสียใจมากที่เห็นพวกเขาแบบนั้น ยังไงซะ เขาก็คือสามีของฉัน และเธอก็คือเพื่อนที่สนิทของฉัน พวกเขาจะร่วมมือกันหักหลังฉันได้ยังไง…”
“คุณกำลังพูดเรื่องอะไร?”
แม่ของเซรีนคิดว่าเธอฟังผิด และเธอก็ขมวดคิ้วหนักขึ้น
ในทางกลับกัน พ่อของเซรีนได้ยินทุกอย่างชัดเจน อย่างไรก็ดี เขาปฏิเสธมันโดยตรง “คุณรูบี้ โปรดระวังคำพูดของคุณด้วย ผมเชื่อว่าเซรีนไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้น มันต้องมีเรื่องเข้าใจผิดบางอย่างแน่ ๆ”
กำปั้นของเซรีนเปลี่ยนเป็นสีขาว เธอรู้สึกผิด เธอไม่สามารถอธิบายเรื่องนี้ให้พ่อแม่ของเธอฟังได้
มีอะไรให้เธอต้องอธิบาย? เธอกับวิลสันเป็นชู้กัน และเธอรู้ว่าเธอคือผู้หญิงอีกคนในคู่ชีวิตแต่งงานของวิลสัน และรูบี้
“คุณลุง คุณป้า ฉันก็ตกใจเหมือนกันเมื่อรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ฉันรู้สึกเสียใจเพราะฉันไม่เคยคิดว่าเซรีนจะทำอย่างนั้นกับฉัน แต่ฉันก็ไม่อยากทอดทิ้งมิตรภาพของเรา”
ดวงตาของเซรีนเปลี่ยนเป็นสีแดง เธอกัดฟัน “คุณหยุดพูดเรื่องนี้ได้ไหม?”
รูบี้หันหน้าไปมองเซรีน ในขณะที่มีร่องรอยของความเดือดดาลประกายไปทั่วดวงตาของเธอ ราวกับว่าเธออยากจะบอกเธอว่า 'พองั้นเหรอ? นั่นเพียงพอแล้วจริง ๆ หรือ?'
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เล่ห์รัก ท่านประธาน