เจลลี่ บีนเอนตัวบนตักของเวอเรียนในขณะที่เธอจ้องไปที่ไทเลอร์อย่างเป็นฟืนเป็นไฟ
ไทเลอร์ขยับใบหน้าเล็ก ๆ อันหล่อเหลาของเขาไปทางพวกเขา ในขณะที่เขาจ้องไปที่ เจลลี่ บีน "ขี้แย! เธอมันเด็กขี้แย!"
เจลลี่ บีนตะคอกใส่เขาก่อนที่เธอจะฝังใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอไปที่เวอเรียน “ฉันไม่อยากเล่นกับนายแล้ว!”
เวอเรียนรู้สึกช่วยไม่ได้ในขณะที่เธอเอื้อมมือไปลูบหลังของคนพาลตัวน้อย “หยุดร้องไห้ได้แล้ว ไทเลอร์เขาแค่เล่นกับหนู”
เจลลี่ บีนทำหน้ามุ่ยแล้วพูดว่า "ไม่ ไม่ใช่ เขาเป็นคนไม่ดี!"
เฮเลนดึงลูกชายของเธอมาหาเธอเพื่อที่เธอจะได้สั่งสอนเขา “เจลลี่ บีน ป้าเฮเลนจะดุเด็กเจ้าปัญหาคนนี้ให้หนูเอง ตกลงไหม?”
เฮเลนแกล้งตีลูกชายของเธอเล่น ๆ ในขณะที่ไทเลอร์ก็เล่นตามน้ำ "แม่ คุณตีผมเพื่อคนอื่นอย่างงั้นเหรอ!"
เฮเลนตีเขาแรงขึ้นเล็กน้อย “ใครบอกให้ลูกไปแกล้ง เจลลี่ บีนเขาล่ะ เจ้าเด็กเจ้าปัญหา!”
เมื่อ เจลลี่ บีนได้ยินเสียงตี เธอก็เงยหน้าขึ้นจากแขนของเวอเรียนอย่างสงสัยด้วยดวงตาคลอของเธอ จากนั้นเธอก็สูดน้ำมูกและหยุดร้องไห้
เวอเรียนคุยกับเฮเลนในสวนในขณะที่ เจลลี่ บีนวิ่งไปที่ห้องน้ำเพื่อล้างมือ อย่างไรก็ตาม ไทเลอร์ก็วิ่งตามหลังเธอ เขาเปิดก๊อกน้ำและสาดน้ำเล็กน้อยใส่หน้าของเจลลี่ บีน ในตอนนั้้น เจลลี่ บีนตกใจ เมื่อเธอตอบสนองได้ เธอก็ตอบโต้ด้วยการสาดน้ำใส่หน้าของไทเลอร์ด้วยเช่นกัน!
"ไอ้คนหยาบคาย!"
“ยัยเตี้ย!”
เจลลี่ บีนเริ่มโกรธมากยิ่งขึ้นเมื่อเธอได้ยินเขาเรียกเธอว่าเตี้ย เธอจ้องไปที่เขา "ในอนาคตฉันจะสูงขึ้น!"
“แต่ตอนนี้เธอเตี้ย และแม้ว่าในอนาคตเธอจะสูงขึ้น แต่ฉันก็ยังจะสูงกว่าเธอ!”
“นายมันไอ้คนหยาบคาย! รอให้พ่อของฉันมาถึงก่อนเถอะ ฉันจะฟ้องเขาว่านายเรียกฉันว่าเตี้ย!”
ไทเลอร์หยอกล้อเธอต่อ “รอจนกว่าพ่อของฉันจะมาถึงก่อนเถอะ ฉันจะฟ้องเขาว่าเธอเรียกฉันว่าคนหยาบคายเหมือนกัน!”
“แต่นายมันหยาบคาย!”
"และเธอก็เตี้ย!"
…
ทั้งเวอเรียน และเฮเลนหัวเราะออกมาอย่างสนุกสนานในขณะที่พวกเธอมองดูปฏิสัมพันธ์ของลูก ๆ ของพวกเธอ
เฮเลนพูดในขณะที่เธอจ้องไปที่เด็กทั้งสองคน “ฉันคิดว่าลูกชายของฉันชอบลูกสาวของเธอนะ บางทีครอบครัวของเราอาจจะได้เกี่ยวดองกันในอนาคต!”
"ถ้าหากความรู้สึกของลูกชายของคุณที่มีต่อเธอ แต่เธอไม่ได้รู้สึกเหมือนกันล่ะ?" เวอเรียนถามในขณะที่เธอหัวเราะ
“ถ้าอย่างนั้นเขาก็จะต้องจีบเธอได้สำเร็จ ลูกชายของฉันเก่งหลายอย่าง แต่เขาก็ยังเป็นเด็กที่เถรตรงเกินไป เขาจะทำเด็กผู้หญิงที่เขาชอบกลัวแบบนั้นได้อย่างไร ใช่ไหม? ฉันควรจะสั่งสอนเขาในภายหลัง"
เฮเลนกังวลว่าถ้าเธอสั่งสอนเขาไม่ดีในตอนนี้ เขาอาจจะทำให้เด็กผู้หญิงรำคาญจนหนีเขาไปหมดในอนาคต
เวอเรียนตอบอย่างจริงใจว่า “ไทเลอร์เป็นเด็กที่หล่อเหลา และเมื่อเขาโตขึ้น สาว ๆ หลายคนจะต้องรุมล้อมเขา แม้ว่าพวกเธอจะไม่สารภาพรักกับเขา แต่เขาก็จะเป็นอาหารตาสำหรับพวกเขาอีกหลายคน มันจะไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขาเลยถ้าเขาเข้าสังคมไม่เก่ง ถ้าเขาหล่อ”
เฮเลนพูดว่า "ฉันชอบ เจลลี่ บีนของเธอ ดังนั้นฉันจะทำให้มั่นใจว่า เจลลี่ บีนจะต้องกลายมาเป็นภรรยาของลูกชายฉันให้ได้!"
เวอเรียนหัวเราะเมื่อเธอสังเกตเห็นว่าเฮเลนดูจริงจังแค่ไหน เธอพูดว่า "เฮเลน เธอคงจะไม่อยากเซ็นสัญญาแต่งงานสำหรับพวกเขาทั้งสองคนตอนนี้เลยใช่ไหม?"
“ก็ถ้าเธอตกลง ฉันจะทำมันตอนนี้เลยทันที!”
เวอเรียนโบกมือของเธอในขณะที่เธอพูดว่า "โอ้ ไม่นะ ฉันไม่กล้าทำอย่างนั้นหรอก สามีของฉันหลง เจลลี่ บีนอย่างมาก และหากไม่ได้รับอนุญาตจากเขา ฉันก็ตกลงตามคำขอของเธอไม่ได้หรอกนะ"
เมื่อฮีลตันมาถึงเพื่อมารับเวอเรียนในระหว่างการพบปะกันของเพื่อนสมัยมัธยมของพวกเธอ เฮเลนก็ได้พบเขา และชายคนนั้นก็ดูเย็นชามาก เขาดูเหมือนคนที่ไม่ควรเข้าไปยุ่งด้วย
ดังนั้น เฮเลนจึงหยุดพูดถึงเรื่องนั้น
เมื่อพวกเขามองไปที่โพเดียม ครูก็หยิบไมโครโฟนเพื่อประกาศ "ผู้เข้าร่วมจากห้อง 4 โปรดเตรียมตัวให้พร้อมกับพ่อแม่ของพวกเธอ!"
เวอเรียนก็รู้สึกกระวนกระวายเล็กน้อยเช่นกัน ทำไมฮีลตันยังมาไม่ถึงอีก งานกำลังจะเริ่มแล้ว
เมื่อเธอมองไปที่โพเดียม เธอก็สังเกตเห็นฮีลตันกำลังเดินขึ้นมาข้างบนในชุดกีฬาสีดำ
“เจลลี่ บีน คุณพ่อมาแล้ว!” เวอเรียนลูบคนพาลตัวน้อยในขณะที่เธอพูดแบบนั้น
เจลลี่ บีนตื่นเต้นสุด ๆ ในขณะที่เธอลุกขึ้น และรีบวิ่งไปหาเขา เธอฝังหัวของเธอไปในอ้อมแขนของฮีลตันทันที
“พ่อ! ทำไมคุณถึงมาช้าจัง? คุณรู้ไหมว่าหนูกังวลแค่ไหน?” เจลลี่บีนอุทานออกมาด้วยความโกรธในขณะที่เธอซุกอยู่ในอ้อมแขนของฮีลตัน
ฮีลตันกอดคนพาลตัวน้อยแล้วพูดว่า "รถติดมาก พ่อเลยมาสายไปหน่อย มอนตี้อยู่ที่ไหน?"
เจลลี่ บีนชี้ไปที่เวอเรียนแล้วพูดว่า "อยู่ตรงโน่น! พ่อ ไปเอาแชมป์ให้มอนตี้กันเถอะ!"
“ได้เลย เจลลี่ บีน ลูกต้องทำให้ดีที่สุด”
คาร์เตอร์ได้นำไทเลอร์ลงไปชั้นล่างแล้ว เมื่อเขาเดินผ่านฮีลตัน เขาก็พยักหน้าให้เขาราวกับว่าทั้งสองคนเคยรู้จักกันมาก่อน
เวอเรียนถามอย่างสงสัยว่า “เฮเลน สามีของเธอดูเหมือนจะรู้จักสามีของฉัน ฉันเห็นพวกเขาทักทายกัน”
เฮเลนปฏิเสธทันที “ไม่มีทางหรอก ประธานฟัดด์เป็นซีอีโอของฟัดด์ กรุ๊ป แต่สามีของฉันเป็นเพียงมนุษย์เงินเดือนทั่วไป เขาจะไปรู้จักสามีของเธอได้อย่างไร? บางทีพวกเขาแค่ทักทายกันเพราะเราสองคนรู้จักกันหรือเปล่า?”
มนุษย์เงินเดือนทั่วไปงั้นเหรอ?
คาร์เตอร์ดูไม่เหมือนมนุษย์เงินเดือนทั่วไป แม้ว่าเขาจะสวมชุดกีฬาธรรมดา แต่มันก็ยากที่จะซ่อนความสง่างามของเขาไว้ได้
เวอเรียนก็เป็นส่วนหนึ่งของชนชั้นสูงทางสังคมด้วยเช่นกัน และเธอได้พบกับพวกเขาหลายคน พวกเขามักจะโดดเด่น เมื่อคาร์เตอร์มาถึงก่อนหน้านี้ เวอเรียนรู้ว่าคน ๆ นั้นไม่ได้เรียบง่ายอย่างที่เขาเป็น อย่างไรก็ตาม เฮเลนมีลูกชายวัย 3 ขวบกับเขาแล้ว ดังนั้นจึงไม่น่าเป็นไปได้ที่เธอจะไม่รู้ภูมิหลังของคาร์เตอร์ หรือเวอเรียนจะมองพลาดไป?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เล่ห์รัก ท่านประธาน