เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 449

เจลลี่ บีนเอนตัวบนตักของเวอเรียนในขณะที่เธอจ้องไปที่ไทเลอร์อย่างเป็นฟืนเป็นไฟ

ไทเลอร์ขยับใบหน้าเล็ก ๆ อันหล่อเหลาของเขาไปทางพวกเขา ในขณะที่เขาจ้องไปที่ เจลลี่ บีน "ขี้แย! เธอมันเด็กขี้แย!"

เจลลี่ บีนตะคอกใส่เขาก่อนที่เธอจะฝังใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอไปที่เวอเรียน “ฉันไม่อยากเล่นกับนายแล้ว!”

เวอเรียนรู้สึกช่วยไม่ได้ในขณะที่เธอเอื้อมมือไปลูบหลังของคนพาลตัวน้อย “หยุดร้องไห้ได้แล้ว ไทเลอร์เขาแค่เล่นกับหนู”

เจลลี่ บีนทำหน้ามุ่ยแล้วพูดว่า "ไม่ ไม่ใช่ เขาเป็นคนไม่ดี!"

เฮเลนดึงลูกชายของเธอมาหาเธอเพื่อที่เธอจะได้สั่งสอนเขา “เจลลี่ บีน ป้าเฮเลนจะดุเด็กเจ้าปัญหาคนนี้ให้หนูเอง ตกลงไหม?”

เฮเลนแกล้งตีลูกชายของเธอเล่น ๆ ในขณะที่ไทเลอร์ก็เล่นตามน้ำ "แม่ คุณตีผมเพื่อคนอื่นอย่างงั้นเหรอ!"

เฮเลนตีเขาแรงขึ้นเล็กน้อย “ใครบอกให้ลูกไปแกล้ง เจลลี่ บีนเขาล่ะ เจ้าเด็กเจ้าปัญหา!”

เมื่อ เจลลี่ บีนได้ยินเสียงตี เธอก็เงยหน้าขึ้นจากแขนของเวอเรียนอย่างสงสัยด้วยดวงตาคลอของเธอ จากนั้นเธอก็สูดน้ำมูกและหยุดร้องไห้

เวอเรียนคุยกับเฮเลนในสวนในขณะที่ เจลลี่ บีนวิ่งไปที่ห้องน้ำเพื่อล้างมือ อย่างไรก็ตาม ไทเลอร์ก็วิ่งตามหลังเธอ เขาเปิดก๊อกน้ำและสาดน้ำเล็กน้อยใส่หน้าของเจลลี่ บีน ในตอนนั้้น เจลลี่ บีนตกใจ เมื่อเธอตอบสนองได้ เธอก็ตอบโต้ด้วยการสาดน้ำใส่หน้าของไทเลอร์ด้วยเช่นกัน!

"ไอ้คนหยาบคาย!"

“ยัยเตี้ย!”

เจลลี่ บีนเริ่มโกรธมากยิ่งขึ้นเมื่อเธอได้ยินเขาเรียกเธอว่าเตี้ย เธอจ้องไปที่เขา "ในอนาคตฉันจะสูงขึ้น!"

“แต่ตอนนี้เธอเตี้ย และแม้ว่าในอนาคตเธอจะสูงขึ้น แต่ฉันก็ยังจะสูงกว่าเธอ!”

“นายมันไอ้คนหยาบคาย! รอให้พ่อของฉันมาถึงก่อนเถอะ ฉันจะฟ้องเขาว่านายเรียกฉันว่าเตี้ย!”

ไทเลอร์หยอกล้อเธอต่อ “รอจนกว่าพ่อของฉันจะมาถึงก่อนเถอะ ฉันจะฟ้องเขาว่าเธอเรียกฉันว่าคนหยาบคายเหมือนกัน!”

“แต่นายมันหยาบคาย!”

"และเธอก็เตี้ย!"

ทั้งเวอเรียน และเฮเลนหัวเราะออกมาอย่างสนุกสนานในขณะที่พวกเธอมองดูปฏิสัมพันธ์ของลูก ๆ ของพวกเธอ

เฮเลนพูดในขณะที่เธอจ้องไปที่เด็กทั้งสองคน “ฉันคิดว่าลูกชายของฉันชอบลูกสาวของเธอนะ บางทีครอบครัวของเราอาจจะได้เกี่ยวดองกันในอนาคต!”

"ถ้าหากความรู้สึกของลูกชายของคุณที่มีต่อเธอ แต่เธอไม่ได้รู้สึกเหมือนกันล่ะ?" เวอเรียนถามในขณะที่เธอหัวเราะ

“ถ้าอย่างนั้นเขาก็จะต้องจีบเธอได้สำเร็จ ลูกชายของฉันเก่งหลายอย่าง แต่เขาก็ยังเป็นเด็กที่เถรตรงเกินไป เขาจะทำเด็กผู้หญิงที่เขาชอบกลัวแบบนั้นได้อย่างไร ใช่ไหม? ฉันควรจะสั่งสอนเขาในภายหลัง"

เฮเลนกังวลว่าถ้าเธอสั่งสอนเขาไม่ดีในตอนนี้ เขาอาจจะทำให้เด็กผู้หญิงรำคาญจนหนีเขาไปหมดในอนาคต

เวอเรียนตอบอย่างจริงใจว่า “ไทเลอร์เป็นเด็กที่หล่อเหลา และเมื่อเขาโตขึ้น สาว ๆ หลายคนจะต้องรุมล้อมเขา แม้ว่าพวกเธอจะไม่สารภาพรักกับเขา แต่เขาก็จะเป็นอาหารตาสำหรับพวกเขาอีกหลายคน มันจะไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขาเลยถ้าเขาเข้าสังคมไม่เก่ง ถ้าเขาหล่อ”

เฮเลนพูดว่า "ฉันชอบ เจลลี่ บีนของเธอ ดังนั้นฉันจะทำให้มั่นใจว่า เจลลี่ บีนจะต้องกลายมาเป็นภรรยาของลูกชายฉันให้ได้!"

เวอเรียนหัวเราะเมื่อเธอสังเกตเห็นว่าเฮเลนดูจริงจังแค่ไหน เธอพูดว่า "เฮเลน เธอคงจะไม่อยากเซ็นสัญญาแต่งงานสำหรับพวกเขาทั้งสองคนตอนนี้เลยใช่ไหม?"

“ก็ถ้าเธอตกลง ฉันจะทำมันตอนนี้เลยทันที!”

เวอเรียนโบกมือของเธอในขณะที่เธอพูดว่า "โอ้ ไม่นะ ฉันไม่กล้าทำอย่างนั้นหรอก สามีของฉันหลง เจลลี่ บีนอย่างมาก และหากไม่ได้รับอนุญาตจากเขา ฉันก็ตกลงตามคำขอของเธอไม่ได้หรอกนะ"

เมื่อฮีลตันมาถึงเพื่อมารับเวอเรียนในระหว่างการพบปะกันของเพื่อนสมัยมัธยมของพวกเธอ เฮเลนก็ได้พบเขา และชายคนนั้นก็ดูเย็นชามาก เขาดูเหมือนคนที่ไม่ควรเข้าไปยุ่งด้วย

ดังนั้น เฮเลนจึงหยุดพูดถึงเรื่องนั้น

เมื่อพวกเขามองไปที่โพเดียม ครูก็หยิบไมโครโฟนเพื่อประกาศ "ผู้เข้าร่วมจากห้อง 4 โปรดเตรียมตัวให้พร้อมกับพ่อแม่ของพวกเธอ!"

เวอเรียนก็รู้สึกกระวนกระวายเล็กน้อยเช่นกัน ทำไมฮีลตันยังมาไม่ถึงอีก งานกำลังจะเริ่มแล้ว

เมื่อเธอมองไปที่โพเดียม เธอก็สังเกตเห็นฮีลตันกำลังเดินขึ้นมาข้างบนในชุดกีฬาสีดำ

“เจลลี่ บีน คุณพ่อมาแล้ว!” เวอเรียนลูบคนพาลตัวน้อยในขณะที่เธอพูดแบบนั้น

เจลลี่ บีนตื่นเต้นสุด ๆ ในขณะที่เธอลุกขึ้น และรีบวิ่งไปหาเขา เธอฝังหัวของเธอไปในอ้อมแขนของฮีลตันทันที

“พ่อ! ทำไมคุณถึงมาช้าจัง? คุณรู้ไหมว่าหนูกังวลแค่ไหน?” เจลลี่บีนอุทานออกมาด้วยความโกรธในขณะที่เธอซุกอยู่ในอ้อมแขนของฮีลตัน

ฮีลตันกอดคนพาลตัวน้อยแล้วพูดว่า "รถติดมาก พ่อเลยมาสายไปหน่อย มอนตี้อยู่ที่ไหน?"

เจลลี่ บีนชี้ไปที่เวอเรียนแล้วพูดว่า "อยู่ตรงโน่น! พ่อ ไปเอาแชมป์ให้มอนตี้กันเถอะ!"

“ได้เลย เจลลี่ บีน ลูกต้องทำให้ดีที่สุด”

คาร์เตอร์ได้นำไทเลอร์ลงไปชั้นล่างแล้ว เมื่อเขาเดินผ่านฮีลตัน เขาก็พยักหน้าให้เขาราวกับว่าทั้งสองคนเคยรู้จักกันมาก่อน

เวอเรียนถามอย่างสงสัยว่า “เฮเลน สามีของเธอดูเหมือนจะรู้จักสามีของฉัน ฉันเห็นพวกเขาทักทายกัน”

เฮเลนปฏิเสธทันที “ไม่มีทางหรอก ประธานฟัดด์เป็นซีอีโอของฟัดด์ กรุ๊ป แต่สามีของฉันเป็นเพียงมนุษย์เงินเดือนทั่วไป เขาจะไปรู้จักสามีของเธอได้อย่างไร? บางทีพวกเขาแค่ทักทายกันเพราะเราสองคนรู้จักกันหรือเปล่า?”

มนุษย์เงินเดือนทั่วไปงั้นเหรอ?

คาร์เตอร์ดูไม่เหมือนมนุษย์เงินเดือนทั่วไป แม้ว่าเขาจะสวมชุดกีฬาธรรมดา แต่มันก็ยากที่จะซ่อนความสง่างามของเขาไว้ได้

เวอเรียนก็เป็นส่วนหนึ่งของชนชั้นสูงทางสังคมด้วยเช่นกัน และเธอได้พบกับพวกเขาหลายคน พวกเขามักจะโดดเด่น เมื่อคาร์เตอร์มาถึงก่อนหน้านี้ เวอเรียนรู้ว่าคน ๆ นั้นไม่ได้เรียบง่ายอย่างที่เขาเป็น อย่างไรก็ตาม เฮเลนมีลูกชายวัย 3 ขวบกับเขาแล้ว ดังนั้นจึงไม่น่าเป็นไปได้ที่เธอจะไม่รู้ภูมิหลังของคาร์เตอร์ หรือเวอเรียนจะมองพลาดไป?

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เล่ห์รัก ท่านประธาน