เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 537

ในคืนที่มืดมิดและฝนตก

ยานิกำลังขับรถเพียงลำพัง และเขาขับไปทุกที่ที่แซมอาจเคยไป แต่ก็ไม่พบเธอที่ไหนเลย

ในท้ายที่สุดยานิก็นั่งพ่ายแพ้อย่างหมดรูปอยู่ในสวนดอกไม้เหมือนเด็กที่แตกสลายอย่างสมบูรณ์

‘แซมมี่... คุณไปไหนกันแน่…’

ฝนสาดใส่ใบหน้าของเขามากมายจนดูเหมือนมันได้บดบังการแสดงออกของเขา ขณะที่ยานิได้ปกปิดใบหน้าของเขากับมือของตนเองด้วยอารมณ์ที่หดหู่

อยู่ ๆ ก็มีร่มสีดำมาบังเขาจากฝน

ดูเหมือนว่ากวินจะตามเขามา เธอลดสายตาลงเพื่อจ้องไปยังชายที่แตกสลาย ขณะเดียวกันเธอถามว่า “แซม… สำคัญกับคุณขนาดนั้นเลยเหรอ?”

ยานิไม่ตอบเธอ เพราะเขารู้สึกว่าเธอจะไม่มีวันเข้าใจ เขาเงยหน้าที่ถูกปิดไว้ขึ้นมาและพูดว่า “คุณรู้ได้ยังไงว่าผมอยู่ที่นี่?”

กวินตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า “ฉันบอกคุณแล้วว่าฉันชอบคุณ และฉันไม่ได้ล้อเล่น ฉันเป็นห่วงคุณตลอด”

กวินไม่ได้โกหก ตั้งแต่ที่แซมหายตัวไปราวสองสามวันจนถึงตอนนี้ ยานิเหน็ดเหนื่อยมากจากการใช้พลังทั้งหมดที่เขาได้รับมาไปสำหรับการค้นหาแซมในนอร์ท ซิตี้ ดังนั้นทั้งหมดที่กวินต้องทำคือสอบถามเล็กน้อยเพื่อหาความจริงของความเจ็บปวดทั้งหมดนี้ เนื่องจากกวินเป็นลูกสาวของตระกูลเยลเลน

อย่างไรก็ตาม ยานิดูเหมือนจะไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ ต่อคำสารภาพของเธอ ตอนนี้เขากำลังจมอยู่กับความสิ้นหวังที่สูญเสียแซมไป แล้วเขาจะมาสนใจกับความรู้สึกของเธอได้อย่างไรกัน?

ชายหนุ่มลุกขึ้นและเดินไปที่รถของเขา เขากล่าวว่า “อย่าตามมาอีกเลย”

หลังจากที่ยานิทิ้งเธอไว้ด้วยคำพูดเย็นชานั้น เขาก็ขึ้นรถสตาร์ทเครื่องยนต์และหายตัวไปในคืนที่ฝนตกทันที

ถึงแม้ว่านิ้วของกวินจะซีดจากการถือร่ม แต่เธอก็ยังเข้าไปในรถของเธออย่างรวดเร็ว และเริ่มสะกดรอยตามรถเบนท์ลีย์สีดำข้างหน้าเธอ

ยานิกลับไปที่คฤหาสน์ของเขา ทันทีที่เขามาถึงบ้านเขาก็ไม่สนใจที่จะอาบน้ำแม้ว่าหลังจากโดนน้ำฝนจนชุ่มไปหมดก็ตาม แต่เขากลับหยิบขวดเหล้าออกจากบาร์เปิดมันออกแล้วเริ่มดื่มมันทันที

ป้าเย็นอดกังวลไม่ได้ เมื่อเธอสังเกตเห็นว่ายานิดูย่ำแย่ขนาดไหน ขณะที่เธอพูดว่า “คุณ คุณเปียกโชกไปหมดแล้ว คุณควรอาบน้ำอุ่นไม่อย่างนั้นคุณจะป่วยเอานะคะ”

อาบน้ำอุ่น? ตอนนี้เขารู้สึกไม่ต่างจากกำลังจะตาย แล้วทำไมเขาถึงจะต้องกลัวการป่วยอีก?

แซมจากไปอีกครั้ง และนี่รู้สึกเหมือนกับว่าชีวิตของเขาหมดสิ้นลงทันที เขาดิ้นรนอย่างหนักที่จะมีชีวิตอยู่ และอดทนตลอดหลายปีที่ผ่านมา ท้ายที่สุดเขาก็ชินกับการไม่อยู่ของเธอได้ในที่สุด อย่างไรก็ตามมันดูเหมือนว่าสวรรค์เบื้องบนจะห่วงใยเขา และให้โอกาสที่สองแก่เขาในชีวิต เพราะหลังจากที่แซมกลับมา เขากลับมารู้สึกมีความสุข มีแรงจูงใจอีกครั้ง และไม่มืดมนเหมือนเคย อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาคิดว่าในที่สุดเขาก็มีโลกอยู่ในกำมือ แต่เธอก็ทิ้งเขาไปอีกครั้ง

คราวนี้เขาไม่พบเธอเหมือนคราวที่แล้ว คล้ายกับเมื่อสิบปีก่อนที่เขารู้สึกหมดหนทางอย่างสุดขีดและออกตามหาเธอเหมือนคนบ้า ดูเหมือนว่าการพึ่งพาวิธีการทำร้ายตัวเองเช่นนี้เท่านั้น ถึงจะสามารถทำให้เขาไม่รู้สึกกับความเจ็บปวดทางจิตใจที่เขารู้สึกภายในใจได้

เสียงคำรามจากเครื่องยนต์คันอื่นดังมาจากลานบ้าน

เมื่อป้าเย็นเดินไปที่ประตูเพื่อดูด้วยความสงสัย เธอสังเกตเห็นกวินออกจากรถ และกำลังก้าวเข้ามาที่คฤหาสน์ด้วยรองเท้าส้นสูงของเธอ