เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 66

จิตใต้สำนึกของเวอเรียน เธอคิดว่าฮีลตัล หมายถึงเรื่องที่เธอท้องเมื่อสามปีก่อน มันเป็นเรื่องปกติที่เธอจะเข้าใจผิด เพราะเธอนั้นมีอดีตมาอยู่แล้ว ดังนั้นเธอจึงไม่ควรทำเป็นเหมือนเด็กน้อยไร้เดียงสา เหมือนยังบริสุทธิ์อยู่!

มันเหมือนเข็มที่ทิ่งแทงเข้าไปในหัวใจของเธอ ความเจ็บปวดนั้นก็จางลง!

เธอคว้าเสื้อแล้วหมุนตัวใส่มันอย่างเย็นชา “ประธานฟัดด์ คุณมีทั้งเงินทั้งอำนาจ ทำคุณถึงต้องการผู้หญิงที่เหมือนสินค้ามือสองอย่างฉันที่เคยให้กำเนิดลูกของใครก็ไม่รู้ ฉันกลัวว่าจะทำให้ประธานฟัดด์ต้องแปดเปื้อนที่จะมีอะไรกับฉัน!”

น้ำเสียงของเธอสร้างคงามไม่พอใจให้กับเขา

ฮีลตันดึงร่างของเธอผลักเข้ากับกระจกในห้องน้ำ เขาบีบคางของเธอ น้ำเสียงของเขาดูเกรี้ยวกราด แววตาของเขาดูมีประกายแก่งความชั่วร้าย “ถ้ามันเป็นวันปกติ ผมไม่รังเกียจที่จะทำ แต่ตอนนี้เราอยู่ในสถานที่แบบนี้ แล้วคุณก็ยังมายั่วโมโหผม คุณอยากให้ผมทำอย่างไร?”

เวอเรียน ที่กล้าหาญเมื่อไม่กี่วินาทีก่อนหน้านี้ เมื่อถูกเขาจู่โจมกลับ เธอก็กกลายเป็นคนขี้ขลาดทันที เธอหดคอลงแล้วรีบถอยเข้าไปในห้องน้ำ “คุณอย่ามายุ่งกับฉัน ถ้าคุณไม่อยากทำให้แนนซี่ต้องเสียใจ… อ๊ะ!”

เขาลากเธอเขาไปในอ้อมกอดของเขา แล้วเขาก็ก้มศีรษะลงมาเพื่อปิดริมฝีปากแดงของเธอ

ในขณะที่เวอเรียนคิดว่าคืนนี้เธอคงไม่สามารถรอดพ้นเงื้อมมือเขาไปได้ ประตูห้องก็ถูกเคาะ

เวอเรียนกลับมาสู่ความเป็นจริง เธอดึงสติกลับมาและยื่นมือผลักผู้ชายที่อยู่งข้างเธอ “มีคนมา ฮีลตัลมีคนเคาะประตู!”

“ไม่ต้องสนใจ!”

ถึงอย่างนั้นเสียงเคาะประตูก็ไม่ยอมหยุด ท้ายที่สุดมันทำลายอารมณ์ของฮีลตัน เขาเดินไปด้วยใบหน้าที่อึมครึม

ไหล่บางของเวอเรียนสั่นเทา คนที่อยู่ด้านนอกช่างมาได้ผิดเวลา เธอไม่รู้เขาจะเป็นอะไรไหมในเวลาต่อมา

ทันทีที่ฮีลตันเปิดประตู เขาเห็นหญิงสาวที่ดูมีเสน่ห์แต่งตัวเซ็กซี่ ท่าทางของเธอช่างเย้ายวน เธอทาเล็บสีแดง ผมของเธอหยิกเป็นลอน เธอกำลังคิดว่าเธอนั้นดูเซ็กซี่มาก เธอใช้ภาษาจีนกลางที่ดูไม่มาตราฐานเพื่อคุยกับฮีลตัน “คุณคะ 500 เหรียญ คุณสนใจไหม?”

ผู้หญิงคนนั้นยังคงจ้องมองที่ฮีลตัน

เวอเรียนที่อยู่ด้านใน ทีสวมเสื้อเชิ้ตปกคลุมไว้นั้น เธอย่อตัวโผล่ออกมาดู ทันทีที่เธอเห็นฉากตรงหน้านั้น เธอแทบระเบิดเสียงหัวเราะออกมา ใบหน้าของฮีลตันเปลี่ยนเป็นเย็นชา และดุร้าย เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น “ฉันไม่ต้องการ”

เขากำลังจะปิดประตู แต่ผู้หญิงคนนั้นก็เอามือลูบตัวเขา ไม่ใช่ง่ายที่จะพบผู้ชายหล่อขนาดนี้ คืนนี้เธอจะต้องเข้าไปในห้องให้ได้ ต่อให้ไม่ได้เงินก็ตาม!

“อย่างเพิ่งรีบปิด! คืนนี้ฉันลดให้ครึ่งราคา 250 เหรียญ!”

เวอเรียนปิดปากของเธอ ขณะที่กำลังจะหัวเราะออกมาดัง ๆ 250 เหรียญ …

ใบหน้าของฮีลตันดูเคร่งขรึม แต่ตอนนี้เธอกลับรุนแรงขึ้น และหนักขึ้น นี่เป็นครั้งแรกที่เวอเรียน เห็นฮีลตัน ถูกใครบางคน 'คุกคามทางเพศ'!

โสเภณีคนนี้กล้ามาก!

สายตาของฮีลตันเหลือบไปเห็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่กำลังขดตัวอยู่บนเตียง ริมฝีปากบางของเขาก็ยิ้มทันที เขาเปลี่ยนหัวข้อสนทนา เขาเผชิญหน้ากับโสเภณี และพูดว่า "คุณเห็นเธอไหม? นั่นคือภรรยาของผม เธอดุมากถ้าคุณไม่ออกไปตอนนี้เธอจะจุดไฟเผาผมของคุณนะ"

ผู้หญิงคนนั้นมีสติสัมปชัญญะพอ เธอมองไปที่เวอเรียน อย่างดูถูก “เธอที่ไม่มีความสามารถในการปกป้องผู้ชายของเธอหรอก เธอดูเป็นคนปากร้าย ดูรูปร่างที่เหี่ยวแห้งนั่นสิ... "

อยู่ดี ๆ เวอเรียนกำลังถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างไร้เหตุผล

เธอเอาผ้าห่มออกแล้วกระโดดลงจากเตียง “เธอกำลังพูดถึงใคร?”

โสเภณียังคงถูตัวเองกับร่างกายของฮีลตัน และมือของเธอก็สัมผัสเขา เธอสะดีดสะดิ้งมาก "ฉันหมายถึงคุณ!"

ทันใดนั้นความโกรธของเวอเรียน ก็พุ่งขึ้นและเธอก็วิ่งไปผลักผู้หญิงคนนั้นออกไป เธอผลักหน้าอกของหล่อนออก และพูดอย่างมั่นใจ “นี่เขาเป็นสามีของฉัน! ถ้าเธอแตะต้องเขา?! ฉันจะจุดไฟเผาผมของเธอทันที ถ้าเธอยังไม่ไป!"

ผู้หญิงคนนั้นจ้องมองเธอ และทันใดนั้นชายหัวโล้นวัยกลางคนก็ปรากฏตัวจากประตูถัดไป เขาพูดขณะที่ยิ้มอย่างมีความสุข "ฉันได้ยินมาว่าเธอบอก 250 เหรียญต่อคืน ถ้าเขาไม่ต้องการเธอ แต่ฉันต้องการ! ไปกันเถอะ!"

ผู้หญิงคนนั้นถูกชายวัยกลางคนลากเข้าไปในห้องและเธอพูดด้วยท่าทางไม่พอใจ “ไม่มีทาง อย่างนั้น! 500 เหรียญ!”

เวอเรียนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาดัง ๆ ก่อนที่เธอจะหัวเราะจบ เธอก็รู้สึกได้ถึงสายตาที่ร้อนแรงที่จับจ้องเธออยู่บนหัว