เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 679

ลูซี่อยู่ในอาการงัวเงียจากการนอนหลับตลอดเที่ยวบิน เธอตื่นขึ้นทันทีเมื่อลมฤดูร้อนพัดผ่านหน้าเธอ ตอนที่พวกเขาลงจากเครื่องบินหลังจากมาถึงนอร์ท ซิตี้

นอร์ท ซิตี้นั้นอบอุ่นกว่าพีค แวลลี่มาก มันรู้สึกชื้นขึ้นมากเมื่อพวกเขาลงจากเครื่องบิน

ยานิกอดเธอ ในขณะที่พวกเขาขึ้นรถของพวกเขาในขณะที่แดนขับรถออกไป

“เจ้านาย คุณจะกลับไปที่ออฟฟิศ หรือจะตรงกลับบ้านเพื่อไปพักผ่อนเลยครับ?”

เนื่องจากยานิไม่ได้ไปที่บริษัทมานานแล้ว มีงานมากมายกำลังรอเขาจัดการอยู่ หากวันนี้เป็นเหมือนวันอื่น ๆ ของยานิ เขาคงจะไปจัดการงานที่บริษัทของเขาก่อนจะกลับบ้านไปพักผ่อน แต่ลูซี่กำลังตั้งครรภ์อยู่ และยานิทนไม่ได้ที่จะพาเธอไปที่ออฟฟิศของเขาด้วย หลังจากที่เธอเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทางเป็นเวลานาน

ยานิลดสายตาของเขาลงไปมองที่ลูซี่ที่อ่อนล้าเล็กน้อย และพูดว่า “ตรงกลับไปที่คฤหาสน์บลู เพรคเชอร์”

"ได้ครับ"

เมื่อมาถึงคฤหาสน์บลู เพรคเชอร์ สิ่งแรกที่ลูซี่สังเกตเห็นคือสนามหน้าบ้านที่เต็มไปด้วยดอกกุหลาบสีชมพู กลิ่นหอมอ่อน ๆ แต่เนื่องจากจำนวนดอกไม้ที่ปลูกไว้จำนวนมาก อากาศอบอุ่นในฤดูร้อนจึงอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของดอกไม้

ความอ่อนล้า และความเหนื่อยล้าทั้งหมดที่ลูซี่รู้สึกในที่สุดก็ถูกปลดปล่อยในขณะที่เธอถามด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ “คุณปลูกกุหลาบพวกนี้ทั้งหมดเลยเหรอ?”

ป้าเย็นกำลังดูแลพุ่มไม้ และดอกไม้ที่ลานหน้าบ้าน เมื่อเธอสังเกตเห็นว่ายานิกลับมาพร้อมกับลูซี่ เธอก็ทักทายด้วยรอยยิ้มว่า “นายท่าน คุณจอยซ์ ในที่สุดพวกคุณสองคนก็กลับมา”

ยานิไม่ได้ตอบคำถามของลูซี่ แต่เขากลับจับมือของลูซี่ และเดินเข้าไปที่คฤหาสน์แทน เมื่อพวกเขาเดินผ่านป้าเย็น เขาก็บอกกับเธอว่า “ต่อจากนี้ไปป้าควรหยุดเรียกเธอว่าคุณจอยซ์ได้แล้ว ตอนนี้ป้าสามารถเรียกเธอว่ามาดามได้แล้ว”

ป้าเย็นอึ้งในขณะที่เธอเหลือบไปมองที่ท้องเล็ก ๆ ที่ยื่นออกมาของลูซี่ และดวงตาของเธอก็เป็นประกาย และตอบทันทีว่า “ค่ะ จริงด้วยค่ะ มาดาม… คุณท้องหรือคะ?”

ลูซี่หน้าแดง เธอรู้สึกประหม่าเล็กน้อยแต่เธอไม่ได้ปฏิเสธในขณะที่เธอพยักหน้า

ป้าเย็นถามต่อว่า “ตอนนี้คุณน่าจะท้องได้ประมาณ 5-6 เดือนแล้วใช่ไหมคะ? ดูจากขนาดท้องของคุณ?”

“ใช่ ตอนนี้หกเดือนกว่าแล้ว”

ยานิกอดเอวของลูซี่ ในขณะที่เขาพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า “เข้าไปข้างในกันเถอะ คุณเดินทางมานานแล้ว คุณควรจะพักผ่อน ป้าเย็น ช่วยทำโจ๊กสมุนไพรให้หน่อยนะ”

ป้าเย็นตอบด้วยรอยยิ้มหลังจากสังเกตเห็นอารมณ์ดีอย่างน่าทึ่งของยานิ “ได้เลยค่ะ นายท่าน ฉันจะไปทำเดี๋ยวนี้”

ในขณะที่ทั้งยานิ และลูซี่งลงบนโซฟาเพื่อพักผ่อนหลังจากเข้ามาในคฤหาสน์ ก็ได้ยินเสียงเครื่องยนต์รถดังมาจากด้านนอก