เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 683

ลูซี่กำลังนั่งอยู่บนโซฟาในระหว่างที่เธอกินขนมที่ปรุงอย่างประณีตที่ส่งมาจากร้านอาหารสุพรีม หลังจากที่ยานิไปประชุม ขนมพวกนั้นทำขึ้นอย่างสมบูรณ์แบบเนื่องจากรสสัมผัสที่นุ่ม และอร่อย ขนมพวกนั้นจะทำให้ใครก็ตามที่ได้กินมันติดมัน

ลูซี่รู้สึกเหนื่อยเล็กน้อยหลังจากทานอาหาร และในขณะที่เธอกำลังจะเดินไปที่ห้องพัก ก็มีเสียงแหลมของผู้หญิงดังมาจากข้างนอก

“เธอกล้ามาหยุดฉันงั้นเหรอ? เธอรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? ฉันเป็นพรีเซนเตอร์หลักของอัญมณีล่าสุดที่ผลิตโดยบริษัทยาสนะ!”

“คุณคะ ไม่สำคัญหรอกนะคะว่าคุณจะเป็นใคร คุณจะต้องนัดล่วงหน้าหากคุณต้องการพบประธานเควน แม้ว่าคุณจะเป็นพรีเซนเตอร์ของอัญมณีของเราก็ตาม”

“อย่ามาขวางฉันนะ! ฉันไม่ใช่แค่พรีเซนเตอร์ของบริษัทเธอเท่านั้นนะ แต่ฉันยังเป็นแฟนของประธานเควนอีกด้วย! ถ้าพวกเธอกล้ามาหยุดฉัน ฉันจะบอกให้ประธานเควนไล่พวกเธอทั้งหมดออก!”

ลูซี่ตกตะลึงเล็กน้อย เมื่อได้ยินเธออ้างว่าเธอเป็นแฟนของประธานเควน

ถ้าผู้หญิงคนนั้นอ้างว่าเธอเป็นแฟนของยานิ แล้วเธอเป็นใครกันล่ะ?

ลูซี่ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ตัวเองไว้ได้ ในขณะที่เธอยืนขึ้นทันที และเดินออกจากห้องทำงาน

ทันทีที่ประตูเปิดออก สายตาของเธอก็สบเข้ากับตาของผู้หญิงคนนั้น หญิงสาวที่กำลังสร้างเรื่องอยู่ตอนนี้ปรากฎว่าเป็นนางแบบชื่อดัง โคโค่ ซัมเมอร์

โคโค่ประเมินลูซี่ และเมื่อสายตาของเธอเหลือบไปเห็นที่ท้องที่ยื่นออกมาเล็กน้อยของลูซี่ เธอก็เปลี่ยนเป้าหมายทันที

โคโค่ถามแดนด้วยน้ำเสียงหยิ่งยโสว่า “ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร ผู้ช่วยแดน? ทำไมเธอถึงออกมาจากห้องทำงานของประธานเควน?”

โคโค่ชี้ไปทางลูซี่ และไม่มีเจตนาที่จะให้ความเคารพเธอ

แดนไม่ได้ปิดบังอะไรในขณะที่เขาพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า “ผมขอแนะนำเธอให้คุณรู้จัก คุณซัมเมอร์ นี่คือมาดามเควน ภรรยาของประธานเควน ลูซี่ จอยซ์”

ดวงตาของโคโค่สั่นไหวในขณะที่เธอมองไปที่ลูซี่ ด้วยสายตาที่ไม่อยากเชื่อ เธออุทานว่า “เป็นไปไม่ได้! ไม่มีทางที่ประธานเควนจะแต่งงาน! ประธานเควนเคยบอกฉันว่าเขาจะไม่มีวันแต่งงานตลอดชีวิตของเขา!”

โคโค่รู้ความลับของยานิอยู่บ้างเล็กน้อย ยานิมีรักแรกที่เขารักอย่างมาก และเขายังบอกอีกด้วยว่าสถานะของมาดามเควนนั้นเก็บไว้สำหรับคนรักนั้นของเขาคนเดียวเท่านั้น

เว้นแต่คนรักนั้นของเขาจะเธอล้งตาย หรือคลานออกขึ้นมาจากหลุมศพ ยานิจะไม่มีวันแต่งงานใช่ไหม?!

ลูซี่ตกตะลึงเล็กน้อย และดูเหมือนว่าโคโค่จะสนิทสนมกับยานิมาก ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับการที่ยานิปฏิเสธที่จะแต่งงานในชีวิตของเขา

แดนตอบพร้อมกับรอยยิ้มว่า “คุณซัมเมอร์ ไม่สำคัญหรอกว่าคุณจะเชื่อหรือไม่ แต่คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าคุณคือมาดามเควน ภรรยาของประธานเควนจริง ๆ”

โคโค่มองอย่างตัดสินไปที่ท้องของลูซี่ ในขณะที่เธอเย้ยหยันและพูดว่า “หืม ฉันเข้าใจแล้ว เธอจะต้องข่มขู่ประธานเควนด้วยลูกในท้องของเธอเพื่อให้เขาแต่งงานกับเธอ ใช่ไหม! ลูซี่? ฉันไม่คิดว่าเธอจะเป็นช่างคิดขนาดนี้สำหรับคนที่ท่าทางไร้เดียงสา!”

โคโค่เดินไปรอบ ๆ ลูซี่ และประเมินลูซี่ตั้งแต่หัวจรดเท้า ในขณะที่สายตาของเธอก็เต็มไปด้วยความรังเกียจ

อย่างไรก็ตาม ลูซี่พูดขึ้นในขณะที่เธอยืนนิ่งไม่สะทกสะท้าน “ผู้ช่วยแดน เนื่องจากผู้หญิงคนนี้อ้างว่าเธอเป็นแฟนของประธานเควน งั้นเราจะไปพาประธานเควนมาที่นี่เพื่อมาดูด้วยตัวเอง เมื่อดูจากความน่าไม่อายอย่างยิ่งที่คุณซัมเมอร์มาเกาะแกะกับสามีของคนอื่น ดูเหมือนว่าเธอจะรักประธานเควนมาก”

แดนตกตะลึงในขณะที่เขามองลูซี่เปลี่ยนไป เขาไม่เคยคิดว่าลูซี่ซึ่งปกติแล้วจะดูอ่อนแอ และเปราะบางมากขนาดนั้นจะมีความสามารถในเรื่องเอาคืนคนอื่นแบบนี้

ใบหน้าของโคโค่ปั่นป่วนอย่างมากจากความโกรธ เธออุทานขึ้นว่า “เธอ! เธอเรียกใครว่าน่าไม่อาย!”

ลูซี่ตอบอย่างใจเย็นว่า “ใครก็ตามที่เกาะเธอะสามีของคนอื่นเป็นคนน่าไม่อาย!”

โคโค่โกรธจัดในขณะที่เธอยกมือขึ้น และผลักลูซี่อย่างแรง!

“ลูซี่!”

ทันทีที่ยานิออกมาจากห้องประชุม เขาก็เห็นลูซี่ถูกใครบางคนผลัก เขารีบวิ่งเข้าไปจับลูซี่อย่างรวดเร็ว

“ฉันทำอะไร ประธานเควน?”

ยานิไม่อยากที่จะโต้เถียงกับผู้หญิงน่าไม่อายคนนี้ เขาจึงสั่งแดนพร้อมกับขมวดคิ้วว่า “พาผู้หญิงคนนี้ออกไปจากที่นี่!”

“ประธานเควน!”

ก่อนที่ยานิจะเข้าไปในห้องทำงานของเขา เขาหันกลับไป และมองไปที่เธอ โคโค่คิดว่าเขาเปลี่ยนใจ ดวงตาทั้งสองข้างของเธอก็สว่างขึ้นด้วยความหวังอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม เธอไม่คิดว่ายานิจะเตือนเธออย่างไร้ความปราณีในวินาทีถัดไป “อย่ามาปรากฏตัวต่อหน้าผมหรือภรรยาของผมอีก ไม่อย่างงั้นไม่เพียงแต่คุณจะไม่ได้เป็นพรีเซ็นเตอร์ของบริษัทยาสเท่านั้น แต่ผมรับรองได้เลยว่าคุณจะไม่ได้เป็นพรีเซ็นเตอร์จากที่ไหนอีกเลยเช่นกัน”

แม้ว่าลึก ๆ แล้ว โคโค่จะกลัว แต่เธอก็สับสนมากในขณะที่เธอพูดว่า “ประธานเควน คุณเป็นคนที่เริ่มมีความรู้สึกให้ฉันก่อนในคืนนั้น ทำไมตอนนี้คุณถึงเปลี่ยนไปมากขนาดนี้?!”

“คุณซัมเมอร์ ผมจำได้ว่าไม่ได้แตะต้องอะไรคุณเลยนะ”

“แต่คุณบอกฉันว่าไฝเล็ก ๆ บนหน้าอกของฉันดูน่าดึงดูด!”

ยานิลดสายตาของเขาลงในขณะที่เขาเย้ยหยัน จากนั้นเขาก็พูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาอย่างยิ่ง “ทั้งหมดที่ผมทำก็แค่ชมว่าไฝของคุณสวยแค่ไหน และนั่นก็ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณเลย”

โคโค่พูดไม่ออก

“คุณทำกับฉันแบบนี้ไม่ได้ ประธานเควน!”

โคโคยังคงตั้งใจจะเกาะแกะยานิต่อ แต่เธอถูกแดนหยุดไว้ จากนั้นเขาก็พูดกับเธอด้วยน้ำเสียงไร้อารมณ์ว่า “คุณซัมเมอร์ คุณจะออกไปเอง หรือจะให้ผมเรียกรปภ?”

มุมปากของโคโค่กระตุก ในขณะที่เธอกระทืบเท้าอย่างฉุนเฉียว และพูดว่า “ฉันจะเดินออกไปเอง!”