เบลนกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารด้วยท่าทางที่หงุดหงิด ในตอนที่รูบี้กลับมาที่คฤหาสน์คิงส์วู้ด เขาดูโกรธมาก ราวกับว่าเขาจะระเบิดด้วยความโกรธได้ทุกเมื่อ
รูบี้นิ่งเงียบในขณะที่เธอถือถุงชอปปิ้งสองสามใบอย่างระมัดระวัง แต่เบลนไม่คิดจะปล่อยเธอไปง่าย ๆ
เบลนดูเวลาจากนาฬิกาของเขา และถามเธออย่างเย็นชาว่า “ตอนนี้มัน 19:15 น. แล้ว ผมพูดกับคุณว่าอะไรก่อนที่คุณจะออกไปก่อนหน้านี้?”
รูบี้ไม่มีเวลาแม้แต่จะวางถุงชอปปิ้งของเธอลง ในขณะที่เธอยืนอยู่ใกล้ ๆ โต๊ะอาหาร เธอตั้งใจจะชดเชยให้กับเบลน เพราะเธอไม่เพียงแต่สร้างปัญหาให้กับเบลนด้วยการเริ่มทะเลาะกับเจ้าหญิง แต่เธอยังกลับบ้านช้ากว่าที่ควรอีกด้วย
แต่อารมณ์ของเบลนกับเธอนั้นคล้ายคลึงกัน เธอทนไม่ได้จากการถูกสอบสวน เนื่องจากเบลนไม่ให้โอกาสเธอได้อธิบายตัวเอง รูบี้จึงรู้สึกโกรธเล็กน้อยในตอนนี้
ความรู้สึกผิดในตอนแรกของเธอกลายเป็นความโกรธทันทีที่เธอเงยหน้าขึ้นและจะพยายามเถียงว่า “คุณบอกให้ฉันกลับมาก่อนอาหารเย็น เบลน นี่มันเพิ่งจะหนึ่งทุ่มนิด ๆ ยังไงมันก็ยังไม่สายเกินไปสำหรับมื้อเย็นอยู่ดี”
เบลนระงับความโกรธของเขาไว้ ในขณะที่นั่งอยู่ที่โต๊ะ
ป้าเฮเธอร์ตัวสั่น ในขณะที่เธอยืนอยู่ข้าง ๆ โต๊ะ เธอแอบมองไปที่เบลนเล็กน้อยเพื่อประเมินอารมณ์ของเขา ก่อนที่เธอจะกระซิบบอกรูบี้อย่างลนลานว่า “คุณซอฟตี้ นายท่านเบลนกำลังรอคุณ…”
ก่อนที่ป้าเฮเธอร์จะพูดจบ จู่ ๆ เบลนก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้ และขัดจังหวะป้าเฮเธอร์อย่างเย็นชาว่า “ทิ้งอาหารทั้งหมดนี้ไปซะ!”
ป้าเฮเธอร์พูดตะกุกตะกัก “ด... ได้ค่ะ”
เบลนไม่หยุดตอนที่เขาเดินผ่านรูบี้
เมื่อเบลนเดินมาถึงห้องทำงานบนชั้นสอง เขาก็กระแทกปิดประตู รูบี้รู้สึกแก้วหูของเธอสั่น ตอนที่ประตูกระแทกปิดอย่างแรง
ผู้ชายคนนั้นโกรธขนาดไหนกัน ถึงได้ระเบิดออกมาแบบนี้? เขาควรจะทำขนาดนี้เลยเหรอ ที่เธอกลับมาช้าไปมากกว่าสิบนาทีเพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น?
ชายหนุ่มช่างไม่มีเหตุผลจริง ๆ
ตอนนั้นเองที่รูบี้โยนถุงช้อปปิ้งจากห้างสรรพสินค้าหรูลงบนโซฟาก่อนจะเหวี่ยงแขนของเธอไปรอบ ๆ ในขณะที่เธออุทานออกมาว่า “ว้าว ฉันเหนื่อยจากการช้อปปิ้งตลอดช่วงบ่ายแล้ว โอ้ ป้าเฮเธอร์ คุณไม่ทิ้งอาหารไปไม่ได้เหรอ? เนื่องจากเบลนไม่กิน งั้นฉันจะกินมันเอง”
ป้าเฮเธอร์ตอบว่า “... คุณซอฟตี้ คุณนี่ใจกล้าจริง ๆ”
หลังจากที่รูบี้ล้างมือแล้ว เธอก็นั่งลงบนโต๊ะอาหาร แล้วพูดว่า “แล้วฉันควรทำอย่างไร? ฉันควรจะอดข้าวกับเบลนงั้นเหรอ?”
ป้าเฮเธอร์อดไม่ได้ที่จะคร่ำครวญ “คุณรู้ใช่ไหมว่านายท่านเบลนโกรธง่ายมาก? เขาไม่เคยรอใครมาก่อน แม้แต่ประธานาธิบดีของประเทศอาร์ก็ไม่เคยขอให้เขารอ เป็นเรื่องปกติที่คนอื่นจะรอนายท่านเบลนหนึ่งหรือสองชั่วโมง เนื่องจากในอดีตมีเพียงเขาเท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้มาสายได้ โอ้ คุณซอฟตี้ คุณรู้ไหมว่าวันนี้คุณทำให้นายท่านเบลนรอคุณเกือบชั่วโมง? อาหารเย็นหมดแล้ว ให้ฉันอุ่นให้คุณนะ”
รูบี้ทำหน้ามุ่ย ในขณะที่เธอพูดว่า “นั่นเป็นสาเหตุที่เขาโกรธ ดูเหมือนว่าเขาจะรอมาเกือบชั่วโมงแล้ว ก็จริงที่ฉันทำให้เขารอเกือบชั่วโมง แต่ไม่เอาน่า มันก็แค่หนึ่งชั่วโมง ผู้ชายไม่ควรรอผู้หญิงเพื่อแสดงให้เห็นว่าพวกเขาเป็นสุภาพบุรุษงั้นเหรอ? เขาไม่ควรจะมีปฏิกิริยาขนาดนั้นอีกด้วย”
“ถ้าเขาเป็นผู้ชายธรรมดา ฉันก็ไม่คิดว่าเขาควรจะทำแบบนั้น แต่คนที่รอคุณ คุณซอฟตี้ ไม่ใช่คนธรรมดา นั่นคือผู้ชายที่แม้แต่ประธานาธิบดีของประเทศอาร์ก็ยังให้ความเคารพและรอเขา โอ้ คุณซอฟตี้ คุณควรขึ้นไปชั้นบน และให้สนใจเขา”
ปฏิกิริยาของรูบี้คือการปฏิเสธทันที และส่ายหัวของเธอในขณะที่เธอพูดว่า “ฉันไม่ใช่คนโง่นะ ตอนนี้เขากำลังโกรธจัดอยู่ ถ้าฉันขึ้นไปตอนนี้ มันจะไม่เหมือนว่าฉันกำลังหันกระบอกปืนไปที่หัวของตัวเองโดยตรงงั้นเหรอ? ฉันจะทำอะไรไม่ได้เลยถ้าเขาโยนฉันลงไปในแม่น้ำกลาเซียร์”
เพื่อรักษาชีวิตของเธอไว้ เธอไม่ควรยั่วยุชายที่จองหองคนนั้นในตอนนี้
ป้าเฮเธอร์ตอบพร้อมกับหัวเราะ ในขณะที่มองไปที่เธอ “โอ้ คุณซอฟตี้ คุณยังไม่เข้าใจนายท่านเบลนดีพอ คุณไม่เคยทำให้นายท่านเบลนโกรธตั้งแต่เริ่มมาอยู่ที่คฤหาสน์คิงส์วู้ดงั้นหรือ? คุณเคยทำให้เขาโกรธมานับครั้งไม่ถ้วน แต่นายท่านเบลนก็ไม่ได้ทำอะไรกับคุณเลย ไม่เอาน่า ตอนนี้สิ่งที่แย่ที่สุดที่เขาทำกับคุณได้ก็คือ ทำท่าทางเย็นชาใส่คุณเท่านั้น”
หญิงสาวตอบอย่างจริงใจว่า “ใช่” เธอพูดต่อว่า “ฉันไม่มีเงิน และฉันก็ถูกคุณเก็บมา อีกอย่างฉันจะหางานทำได้ยังไง ในเมื่อคุณไม่ยอมให้ฉันออกไปข้างนอกใช่ไหม?”
เบลนพูดไม่ออก และดูเหมือนว่าเธอจะทำให้มันเป็นความผิดของเขาอีกครั้ง
รูบี้ปฏิเสธ เมื่อเบลนต้องการให้เธอเปิดของขวัญให้เขาในขณะที่เธอพูดว่า “ลองใส่มันดูสิ เบลน ฉันใช้เวลานานมากในการเลือกก่อนที่จะตัดสินใจเลือกแบบนี้ให้คุณเลยนะ!”
ผู้หญิงคนนี้ไม่รู้สึกปั่นป่วน หรือใจเต้นแรงจากการโกหกอย่างโจ่งแจ้ง เนื่องจากกระบวนการทั้งหมดใช้เวลาไม่ถึงสามนาที ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเจ้าหญิงที่หยิ่งจองหองที่จู่ ๆ ก็ปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหัน เธอจะใช้เวลาน้อยกว่าสิบนาทีก่อนที่จะกลับมาพร้อมกับรางวัลของเธอ
สาเหตุหลักที่ทำให้เธอมาสายนั้นค่อนข้างจะเป็นความผิดของเจ้าหญิงโง่นั่นคนเดียว
จากนั้นเบลนก็อุ้มผู้หญิงที่กำลังคุกเข่าอยู่ขึ้นบนตักของเขา
รูบี้กำลังถือเนคไทที่เพิ่งซื้อมาใหม่ เธอพูดว่า “ลองใส่ดูนะ เบลน?”
“เนื่องจากคุณซื้อมันมา คุณก็ควรจะใส่มันให้ผมด้วย”
เนื่องจากเบลนอนุญาตให้เธอใส่มันให้เขา รูบี้จึงผูกเงื่อนทันที จากนั้นหญิงสาวก็พันเนคไทที่คอของเขา
แต่หลังจากที่จับโน้นจับนี้อยู่นาน เธอไม่สามารถผูกเนคไทให้เขาได้
'บ้าจริง องค์กรไลท์สอนวิธีให้ฉันใช้ปืน สังหาร และเกลี้ยกล่อมศัตรู แต่พวกเขาไม่ได้สอนวิธีผูกเนคไทให้กับผู้ชายให้ฉัน’
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เล่ห์รัก ท่านประธาน